ประสิทธิผลของโปรแกรมพัฒนาพฤติกรรมในการลดน้ำหนักของนักเรียนที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน ระดับมัธยมศึกษา จังหวัดสุโขทัย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมพัฒนาพฤติกรรมในการลดน้ำหนักของนักเรียนที่
มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน ระดับมัธยมศึกษา จังหวัดสุโขทัย รูปแบบเป็นการวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาคือ
นักเรียนระดับมัธยมศึกษาที่มีดัชนีมวลกายตั้งแต่ 23 กิโลกรัม/ตารางเมตรขึ้นไป จำนวน 80 คน แบ่งเป็นกลุ่ม
ทดลอง จำนวน 40 คนและกลุ่มควบคุม จำนวน 40 คน กลุ่มทดลองจะได้รับโปรแกรมพัฒนาพฤติกรรมในการลด
น้ำหนัก เก็บข้อมูลก่อนและหลังการทดลอง ระยะเวลาในการศึกษา 12 สัปดาห์ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน Two-independent Student’s t-test Paired t-test
ผลการวิจัยพบว่า โปรแกรมพัฒนาพฤติกรรมการลดน้ำหนัก สามารถทำให้นักเรียนกลุ่มทดลองมีการ
เปลี่ยนแปลงในด้านความรู้เกี่ยวกับโรคอ้วนและการลดน้ำหนัก การรับรู้สมรรถนะแห่งตน ความคาดหวังใน
ผลลัพธ์การลดน้ำหนัก พฤติกรรมการลดน้ำหนัก โดยมีคะแนนเฉลี่ยมากกว่าก่อนการทดลอง และมากกว่ากลุ่ม
ควบคุม มีดัชนีมวลกาย (BMI) ลดลง ต่ำกว่าก่อนทดลองและต่ำกว่ากลุ่มควบคุม เมื่อทดสอบทางสถิติพบว่ามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< .01) ส่วนกลุ่มควบคุม ก่อนการทดลองและหลังการทดลอง มีคะแนนเฉลี่ยในเรื่อง ความรู้เกี่ยวกับโรคอ้วนและการลดน้ำหนัก การรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการลดน้ำหนัก ความคาดหวังต่อผลลัพธ์ในการลดน้ำหนัก พฤติกรรมการลดน้ำหนัก ค่าดัชนีมวลกาย (BMI) แตกต่างกันไม่มากนักเมื่อทดสอบทางสถิติพบว่าไม่มีความแตกต่างกันจากผลการศึกษาจะเห็นได้ว่า โปรแกรมพัฒนาพฤติกรรมในการลดน้ำหนัก สามารถทำให้นักเรียนที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐานหรืออ้วน เกิดการพัฒนาพฤติกรรมการลดน้ำหนักไปในทางที่ดีขึ้น สามารถทำให้น้ำหนักตัวลดลงได้ ดังนั้นจึงควรนำรูปแบบไปใช้กับนักเรียนในระบบการศึกษา กับวัยรุ่นโดยทั่วไป หรือประยุกต์ใช้ในการแก้ไขปัญหากับประชาชนที่อ้วนมีน้ำหนักเกินมาตรฐานหรือมีโรคเรื้อรัง