ผลของโปรแกรมการกำกับอารมณ์และการมีส่วนร่วมของครอบครัว ต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของผู้ป่วยจิตเภท

บทคัดย่อ

พฤติกรรมก้าวร้าวของผู้ป่วยโรคจิตเภทส่งผลกระทบต่างๆ มากมาย ทั้งต่อผู้ป่วยเองและบุคคลอื่น ที่อาจได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต รวมถึงความเสียหายต่อทรัพย์สิน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของ โปรแกรมการกำกับอารมณ์และการมีส่วนร่วมของครอบครัวในผู้ป่วยจิตเภท กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยจากจิตแพทย์ว่าเป็นโรคจิตเภทตามเกณฑ์การวินิจฉัยโรค ICD-10 แผนกผู้ป่วยในของโรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์ จำนวน 42 คน กลุ่มตัวอย่างได้รับการจับคู่ตามลักษณะ เพศ อายุ และสุ่มเข้ากลุ่มทดลอง (n = 21) กลุ่มควบคุม (n = 21) เครื่องมือ ประกอบด้วย แบบประเมินพฤติกรรมก้าวร้าว มีค่าความเที่ยงโดยการหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบราค เท่ากับ .81 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติไคสแควร์ และสถิติทดสอบที (t-test)

ผลการวิจัย: พบว่า คะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมก้าวร้าวของผู้ป่วยโรคจิตเภทหลังได้รับโปรแกรมการกำกับอารมณ์และการมีส่วนร่วมของครอบครัวต่ำกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการกำกับอารมณ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) คะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมก้าวร้าวของผู้ป่วยโรคจิตเภทกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการกำกับอารมณ์และการมีส่วนร่วมของครอบครัวต่ำกว่ากลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) ผลของโปรแกรมการกำกับอารมณ์และการมีส่วนร่วมของครอบครัวทำให้ผู้ป่วยจิตเภทมีการกำกับอารมณ์ตนเองได้เพิ่มขึ้น พฤติกรรมก้าวร้าวลดลง ผลการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าบุคลากรทางการแพทย์ควรนำโปรแกรมฯ ไปประยุกต์ใช้กับผู้ป่วยจิตเภทโดยเฉพาะในกลุ่มที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว เพื่อให้มีการกำกับอารมณ์ ที่เหมาะสมและสามารถลดการเกิดพฤติกรรมก้าวร้าว