ภาวะสับสนเฉียบพลันในผู้สูงอายุ : ความท้าทายของการพยาบาล

บทคัดย่อ

ภาวะสับสนเฉียบพลันเป็นการเสื่อมถอยของกระบวนการรู้คิดการสูญเสียความตั้งใจอย่างทันทีทันใด มักมีอาการเป็นชั่วโมงหรือเป็นวัน มีลักษณะอาการเปลี่ยนแปลงขึ้นลงในช่วงวัน เป็นภาวะที่เกิดขึ้นชั่วคราว สามารถฟื้นหายเป็นปกติได้ สาเหตุของภาวะสับสนเฉียบพลันในผู้สูงอายุ ประกอบด้วย ปัจจัยเดิมและปัจจัยกระตุ้นภาวะสับสนเฉียบพลันมีความสัมพันธ์กับระยะเวลาการนอนโรงพยาบาลที่ยาวนานขึ้น  และอัตราการตายที่สูงขึ้นด้วย ภาวะสับสนเฉียบพลันมี 4 ลักษณะคือ ตื่นตัว ง่วงซึม ผสมผสาน  และระดับความรู้สึกตัวปกติ  การวินิจฉัยภาวะสับสนเฉียบพลันสามารถพิจารณาตามเกณฑ์วินิจฉัยของสมาคมจิตแพทย์แห่งสหรัฐอเมริกาฉบับที่ 5 และแบบประเมินภาวะสับสนเฉียบพลัน ซึ่งเป็นเครื่องมือที่ง่ายต่อการใช้งาน และเป็นที่นิยม การจัดการภาวะสับสนเฉียบพลันขึ้นกับสาเหตุของการเกิดภาวะสับสนเฉียบพลัน ทั้งนี้ การจัดการโดยการไม่ใช้ยาเป็นทางเลือกอันดับแรกในการป้องกันและการจัดการภาวะสับสนเฉียบพลัน ซึ่งประกอบไปด้วย การกระตุ้นเตือนผู้สูงอายุให้อยู่กับปัจจุบันให้รับรู้วัน เวลา สถานที่ และบุคคล ส่งเสริมภาวะโภชนาการ ส่งเสริมการนอนหลับ เป็นต้น การวินิจฉัยและการรักษาอย่างรวดเร็ว สามารถช่วยป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นจากภาวะสับสนเฉียบพลันได้