ผลของโปรแกรมส่งเสริมการช่วยเหลือเบื้องต้นในผู้ป่วยหมดสติต่อความรู้และทักษะเกี่ยวกับการช่วยเหลือเบื้องต้นในผู้ป่วยหมดสติของจิตอาสาพระราชทาน

บทคัดย่อ

การช่วยเหลือเบื้องต้นผู้ที่มีภาวะหยุดหายใจหรือหัวใจหยุดเต้นนั้นนับเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง หากมีความล่าช้าหรือให้การดูแลรักษาไม่ถูกต้อง อาจทำให้ผู้เจ็บป่วยเสียชีวิตหรือพิการ การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมส่งเสริมการช่วยเหลือเบื้องต้นในผู้ป่วยหมดสติต่อความรู้และทักษะเกี่ยวกับการช่วยเหลือเบื้องต้นในผู้ป่วยหมดสติของจิตอาสาพระราชทาน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ จิตอาสาพระราชทาน อำเภอเมือง จังหวัดสุราษฎร์ธานี จำนวน 100 คน ได้มาจากสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วย 1) โปรแกรมส่งเสริมการช่วยเหลือเบื้องต้นในผู้ป่วยหมดสติซึ่งพัฒนาขึ้นภายใต้แนวคิดทฤษฎีการเรียนรู้ของผู้ใหญ่ และทฤษฎีการเรียนรู้โดยการลงมือทำ 2) แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป 3) แบบทดสอบความรู้เกี่ยวกับการช่วยเหลือเบื้องต้นในผู้ป่วยหมดสติ มีค่าความเชื่อมั่นโดยวิธีคูเดอร์-ริชาร์ดสัน เท่ากับ .71 และ 4) แบบประเมินทักษะการช่วยเหลือเบื้องต้นในผู้หมดสติ มีค่าความเชื่อมั่นสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค เท่ากับ .97 และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยาย และการทดสอบค่าที ผลการวิจัย พบว่า หลังเข้าร่วมโปรแกรมฯ กลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลี่ยความรู้และทักษะเกี่ยวกับการช่วยเหลือเบื้องต้นในผู้ป่วยหมดสติ สูงกว่าก่อนเข้าร่วมโปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.01) ดังนั้น โปรแกรมส่งเสริมการช่วยเหลือเบื้องต้นในผู้ป่วยหมดสติ สามารถเพิ่มระดับความรู้และทักษะเกี่ยวกับการช่วยเหลือเบื้องต้น สามารถนำไปใช้ในการพัฒนาความรู้และทักษะการช่วยเหลือเบื้องต้นในผู้ป่วยหมดสติของประชาชนจิตอาสาและแกนนำชุมชน ในเขตพื้นที่อื่น ๆ เพื่อพัฒนามาตรฐานการดูแลประชาชนในภาวะฉุกเฉิน