การศึกษาเปรียบเทียบระดับ Hb A1C ที่ตรวจวิเคราะห์ด้วยวิธี Ion Exchange HPLC และวิธี Turbidimetric inhibition immunoassay
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงพรรณนา (Descriptive study) จากข้อมูลผลการตรวจวิเคราะห์ระดับ Hb A1C ของผู้ป่วยโรคเบาหวานที่เข้ารับบริการคลินิกโรคติดต่อเรื้อรังโรงพยาบาลลำทับ (1) เพื่อเปรียบเทียบและหาความสัมพันธ์ระหว่างวิธีการตรวจวิเคราะห์ระดับ Hb A1C วิธี Ion Exchange HPLC ด้วยเครื่อง Adams รุ่น HA-8160 และวิธี Turbidimetric inhibition immunoassay ด้วยเครื่อง Beckman coulter รุ่น AU-480
กลุ่มตัวอย่าง คือใช้ตัวอย่างเลือดที่เก็บในสารกันการแข็งตัวของเลือดชนิดอีดีทีเอ (Ethylene diamine tetra acetic acid) ของผู้ป่วยโรคเบาหวานที่เข้ารับบริการคลินิกโรคติดต่อเรื้อรัง โรงพยาบาลลำทับ ระหว่างวันที่ 1 กรกฎาคม 2564 – 30 กันยายน 2565 จำนวน 385 ตัวอย่าง ที่เสร็จจากการตรวจวิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการเรียบร้อยแล้ว วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ ประกอบด้วยสถิตพรรณนาได้แก่ค่าสูงสุด ค่าต่ำสุด ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ค่า t-test และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน
ผลการศึกษาพบว่า (1) ผลการตรวจวิเคราะห์ระดับ Hb A1C วิธี Ion Exchange HPLC มีค่า Mean =5.02 (SD=0.25) และวิธี Turbidimetric inhibition immunoassay มีค่า Mean=5.15 (SD=0.48) (2) เมื่อเปรียบเทียบผลการตรวจวิเคราะห์ระดับ Hb A1C วิธี Ion Exchange HPLC และวิธี Turbidimetric inhibition immunoassay พบว่าไม่แตกต่างกัน (t = 3.414, P = 0.581) และ (3) มีความสัมพันธ์กันในระดับสูง (r = 0.816, P = 0.951)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนิพนธ์ต้นฉบับจะต้องผ่านการพิจารณาโดยผู้ทรงคุณวุฒิที่เชี่ยวชาญอย่างน้อย 2 ท่าน แบบผู้ทรงคุณวุฒิ และผู้แต่งไม่ทราบชื่อกันและกัน (double-blind review) และการตีพิมพ์บทความซ้ำต้องได้รับการอนุญาตจากกองบรรณาธิการเป็นลายลักษณ์อักษร
ลิขสิทธิ์
ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ เว้นว่าได้รับอนุญาตจากโรงพยาบาลเป็นลายลักษณ์อักษร
ความรับผิดชอบ
เนื้อหาต้นฉบับที่ปรากฏในวารสารเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
เอกสารอ้างอิง
แนวทางเวชปฏิบัติสำหรับโรคเบาหวาน 2557.สมาคมโรคเบาหวานแห่งประเทศไทย. กรุงเทพฯ : หจก.อรุณการพิมพ์; 2557
รายงานประจำปี 2558. สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข: กิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์; 2558.
คู่มือทางห้องปฏิบัติการตรวจวินิจฉัย ธาลัสซีเมีย และฮีโมโกลบินผิดปกติ. ศูนย์วิจัยทางคลินิก กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์. นนทบุรี; 2553.
NGSP. [home-page on the Internet] List of NGSP certified methods. [cited 27 JUN 2016]. Available from http://www.ngsp.org/docs/methods.pdf. 2014
Bain BJ, Wild BJ, Stephens AD, Phelan L. Variant haemoglobins. (2011). A guide to Identification. Wiley-Blackwell.
Sacks DB, Bruns DE, Goldstein DE, Maclaren NK, McDonald JM, Parrott M. (2002). Guidelines and recommendations for laboratory analysis in the diagnosis and management of diabetes mellitus. Clin Chem;48:436 – 472.
World Health Organization. [Online]. Use of glycated haemoglobin [cited 30 JUN 2016]. Available from http://www.who.int/diabetes/publications/reporthba1c_2011.pdf. 2011.
กัลยา วานิชย์บัญชา. การวิเคราะห์สถิติ: สถิติสำหรับบริหารและวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 10.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2550.
สุดารัตน์ มโนเชี่ยวพินิจ, โสภณ สิริสาลี, กุลนารี สิริสาลี. Analytical Performance Verification. กรุงเทพฯ: บริษัท เอช.ที.พี.เพรส. จำกัด; 2554.
วิมล ยานพานิชย์, ฉัตรนภา ดวงดี และจิตติมา คุณสมบัติ. การประยุกต์ใช้ Sigma Metrics เพื่อการประเมินและการปรับปรุง การควบคุมคุณภาพในห้องปฏิบัติการเคมีคลินิกของโรงพยาบาล เวชศาสตร์เขตร้อน. วชิรเวชสารและวารสารเวชศาสตร์เขตเมือง. 2563; 64(6):411–418.
วีรวรรณ ประเสริฐวัฒนากร. การรบกวนของฮีโมโกลบินผิดปกติต่อการตรวจวัดระดับฮีโมโกลบินเอวันซีด้วยหลักการไอออนเอกซ์เชนจ์โครมาโทกราฟี. [วิทยานิพนธ์ปริญญาเทคนิคการแพทย์มหาบัณฑิต].นครปฐม :มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์; 2559.
มาลา ตรีวัชรีกร และศิริรัตน์เฉลยทรัพย์. เปรียบเทียบระดับของฮีโมโกลบินเอวันซีที่ตรวจวัดโดยใช้หลักการ turbidimetric inhibition immunoassay โดยใช้เครื่อง Cobas Integra และหลักการ boronate affinity HPLC โดยใช้เครื่อง Premier HB 9210 ในคณะแพทยศาสตร์ วชิรพยาบาล. วชิรเวชสารและวารสารเวชศาสตร์เขตเมือง.2559; 60(4): 263–268.
คนึงนุช แจ้งพรมมา และพัทธนันท์ คงทอง. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับ Hb A1C ของผู้ป่วย เบาหวานชนิดที่ 2 โรงพยาบาลพระยืนจังหวัดขอนแก่น. วารสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี).2565; 10(1):1-13.
เชษฐา งามจรัส. ชีวสถิติการวิเคราะห์ข้อมูลด้วย R ขอนแก่น : ภาควิชาชีวสถิติและประชากรศาสตร์ คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น; 2533.
ดวงใจ พันธ์อารีวัฒนา. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการควบคุมค่าน้ำตาลสะสมในเลือดไม่ได้ของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ในโรงพยาบาลบางแพ จังหวัดราชบุรี. วารสารแพทย์เขต 4-5.2561; 37(4):294-305.
ภัสสร สื่อยรรยงศิริ. ระดับน้ำตาลสะสมต่ำ ลงในผู้ป่วยมีฮีโมโกลบินผิดปกติชนิดอี. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์.2561; 33(2): 105-118.
American Diabetes Association. Position statement. Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Diabetes Care 2010; 33 (Suppl 1): S62-S69.
Cas Weykamp. HbA1c: Review of analytical and clinical aspects. Ann Lab Med 2013; 33:393.
Gallagher EJ, Roith DL, et al. Review of hemoglobin A1C in the management of diabetes. J diabetes 2009;1:9-17.
Hinzmann R, Schlaeger C, Tran CT. What do need beyond hemoglobin A1c to get complete picture of glycemia in people with diabetes?. Int J. Med. Sci.2012; 9(8):665-681.
