การพยาบาลผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจตายที่มีภาวะคุกคามต่อชีวิต : กรณีศึกษา

บทคัดย่อ

          โรคกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันเป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด ที่เป็นสาเหตุการเสียชีวิตอันดับต้นของประชากรในประเทศไทย เนื่องจากเป็นภาวะวิกฤตที่ทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิตอย่างกะทันหัน การรักษาในบทบาทของโรงพยาบาลชุมชนที่เพิ่มศักยภาพโดยการให้ยาละลายลิ่มเลือดได้ สามารถลดการสูญเสียชีวิตของผู้ป่วยได้
          วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาการดำเนินของโรค การรักษา และการพยาบาลผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจตายในระยะเฉียบพลันและศึกษาเปรียบเทียบผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันในกรณีศึกษา 2 ราย
          วิธีการศึกษา : ศึกษาเป็นรายกรณีแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 2 ราย ดำเนินการศึกษาระหว่าง เดือนมิถุนายน 2558 - กรกฎาคม 2559
          ผลการศึกษา : จากการศึกษาผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน 2 ราย พบว่า รายที่ 1 ผู้ป่วยชายอายุ 74 ปี มาด้วยอาการปวดจุกแน่นใต้ลิ้นปี่ ไม่ร้าวไปที่ไหน ก่อนมาโรงพยาบาล 2 ชั่วโมง มีประวัติเป็นโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังได้รับการรักษาต่อเนื่องที่โรงพยาบาล ได้รับการรักษาด้วยยาละลายลิ่มเลือด (Streptokinase) และการดูแลตามแผนการพยาบาลทั้งหมด 4 แผน มีความสำเร็จในการเปิดของหลอดเลือด ไม่มีภาวะแทรกซ้อน ผู้ป่วยรายที่ 2 มาด้วยอาการเจ็บหน้าอกด้านซ้าย ร้าวไปที่แขนซ้าย ตัวเย็น ก่อนมาโรงพยาบาล 20 นาที มีประวัติเป็นโรคไขมันในเส้นเลือดสูง โดยได้รับยาที่คลินิกแพทย์ไม่ต่อเนื่อง ได้รับการรักษาด้วยยาละลายลิ่มเลือด ขณะให้ยามีภาวะแทรกซ้อนคือ ความดันโลหิตต่ำขณะให้ยาได้ปรับแผนในการดูแลผู้ป่วย และให้การพยาบาลตามแผนการรักษา 4 แผน จากการติดตามมีความสำเร็จในการเปิดของหลอดเลือด
          สรุป : บทบาทพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันในระยะวิกฤต มีความสำคัญยิ่งในการประเมินและคัดกรองผู้ป่วยอย่างถูกต้อง รวดเร็ว ขณะมาถึงโรงพยาบาล ทำให้ผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยถูกต้อง และได้รับการรักษาด้วยยาละลายลิ่มเลือดอย่างรวดเร็ว พยาบาลต้องมีความรู้ในการบริหารยา การเฝ้าระวังภาวะผิดปกติที่อาจเกิดขึ้นกับผู้ป่วยได้ตลอดเวลา นับตั้งแต่ผู้ป่วยเข้ามารับการรักษาในโรงพยาบาลจนกระทั่งส่งต่อทำให้ผู้ป่วยรอดชีวิตได้มากขึ้น