ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่ออาการทางผิวหนังของกลุ่มเกษตรกรปลูกผักกระเฉด ในเขตอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเชิงวิเคราะห์แบบภาค ตัดขวางเพื่อศึกษาอาการทางผิวหนังและปัจจัยที่มีความ สัมพันธ์ต่ออาการทางผิวหนังของกลุ่มเกษตรกรผู้ปลูก ผักกระเฉด เขตอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ เก็บ รวบรวมข้อมูลโดยเลือกแบบเจาะจงในประชากรตัวอย่าง 2 กลุ่มคือ กลุ่มเกษตรกร 35 คน และกลุ่มเปรียบเทียบ 35 คน โดยใช้แบบสำ รวจข้อมูลซึ่งแบ่งเป็น 3 ส่วนคือ ข้อมูล ส่วนบุคคล อาการและอาการทางผิวหนัง และพฤติกรรม ความปลอดภัยในการทำงาน

ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มเกษตรกรส่วนใหญ่เป็น เพศชาย อยู่ในวัยแรงงาน เรียนจบประถมศึกษา มีอายุงาน เฉลี่ย 20 ปี มีพฤติกรรมความปลอดภัยในการทำ งานที่ไม่ เหมาะสม ได้แก่ การไม่อาบน้ำ หลังเลิกงานทันที การไม่ใช้ อุปกรณ์คุ้มครองความปลอดภัยส่วนบุคคล และการกำ จัดภาชนะบรรจุสารเคมีไม่ถูกวิธี กลุ่มเกษตรกรมีอาการทาง ผิวหนังร้อยละ 25.7 โดยลักษณะที่พบมากที่สุดคือ ตุ่มนูน แดงที่ผิวหนัง มักเกิดขึ้นหลังการทำ งาน 1 - 2 วันและเป็นอยู่นาน 1 - 2 สัปดาห์ อย่างไรก็ตามไม่พบอาการทางผิวหนัง ในกลุ่มเปรียบเทียบ ด้วยเหตุนี้การเกิดอาการทางผิวหนังมี ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ (Chi-square, p < 0.05) กับอาชีพเกษตรกรปลูกผักกระเฉด นอกจากนี้ เมื่อทดสอบ ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและพฤติกรรม ความปลอดภัยในการทำ งานของเกษตรกรปลูกผักกระเฉด กับอาการทางผิวหนังพบว่าพฤติกรรมการอาบน้ำ หลัง เลิกงาน คุณภาพแหล่งน้ำ อุปโภค และการจัดการภาชนะบรรจุ สารเคมีมีความสัมพันธ์กับการเกิดอาการทางผิวหนัง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Chi-square, p < 0.05) ดังนั้น จึงควรเร่งสร้างความตระหนักและส่งเสริมพฤติกรรม ความปลอดภัยในการใช้สารเคมีกำ จัดศัตรูพืชในเกษตรกร กลุ่มปลูกผักกระเฉด