ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเครียดของแรงงานหญิง ในโรงงานอุตสาหกรรมตัดเย็บ ในนครหลวงเวียงจันทน์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาระดับความเครียด และความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและครอบครัว ปัจจัยด้านจิตสังคมในการทำงานกับความเครียดของแรงงาน หญิงในโรงงานตัดเย็บในนครหลวงเวียงจันทน์ สาธารณรัฐ ประชาธิปไตยประชาชนลาว กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 500 คน สุ่มแบบแบ่งชั้นตามสัดส่วน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ประกอบด้วย 1) แบบสอบถามข้อมูลปัจจัยส่วนบุคคลและ ครอบครัว จำนวน 7 ข้อ 2) ปัจจัยด้านจิตสังคมในการทำงาน (แบบวัดคุณภาพในการทำงาน) ความเที่ยง เท่ากับ 0.87 ประกอบด้วย 6 ด้าน จำนวน 54 ข้อ 3) แบบวัดความเครียด สวนปรุง ความเที่ยง เท่ากับ 0.90 จำนวน 20 ข้อ วิเคราะห์ ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา วิเคราะห์ความสัมพันธ์ โดยใช้ค่าสถิติไคสแควร์และสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

ผลการศึกษาพบว่า ความเครียดของแรงงานหญิง กลุ่มตัวอย่างเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง = 38.1 (S.D. = 10.1) ซึ่งส่วนใหญ่มีความเครียดอยู่ในระดับปานกลาง (ร้อยละ 63.0) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและ ครอบครัว ได้แก่ สถานภาพสมรส (-value = 0.049) ภาระ หนี้สิน (-value = 0.013) ภาระรับผิดชอบในครอบครัว (-value = 0.020) และจำนวนสมาชิกในครอบครัว (-value = 0.003) มีความสัมพันธ์กับความเครียดกับ แรงงานหญิงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ปัจจัยด้านจิตสังคม ในการทำงาน ได้แก่ ด้านความมั่นคงในหน้าที่การงาน (r = -0.125, -value = 0.005) ข้อเสนอแนะสำหรับผู้บริหารหรือเจ้าของกิจการ ควรกำหนดหน้าที่ความรับผิดชอบที่ชัดเจน ควรมีการ จัดฝึกอบรมให้แก่แรงงานหญิงให้เข้าใจวิธีการทำงานเพื่อเพิ่มศักยภาพของการทำงาน และโอกาสความ ก้าวหน้าในอาชีพการทำงานอย่างต่อเนื่อง เน้นการจัดการ ที่เกี่ยวกับการจ่ายค่าจ้างกับลูกจ้างไม่ให้ต่ำกว่าอัตรา ค่าจ้างขั้นต่ำ และสวัสดิการตามที่กฎหมายกำหนด