ผลการใช้โปรแกรมความเชื่ออำนาจในตนและทักษะการควบคุมอารมณ์ ต่อจิตลักษณะและพฤติกรรมการป้องกันความรุนแรงของนักเรียน ระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลาย

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบคะแนนความเชื่ออำนาจในตน พฤติกรรมการทำตนให้เป็นที่น่าคบหา พฤติกรรมการป้องกันเพื่อนจากสิ่งไม่ดี และพฤติกรรมการควบคุมอารมณ์ ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลาย ภายในและระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบก่อนและหลังได้รับโปรแกรมความเชื่ออำนาจในตนและ/หรือทักษะการควบคุมอารมณ์ กลุ่มตัวอย่าง เป็นนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลาย สุ่มอย่างง่ายจากโรงเรียนทุกสังกัดในกรุงเทพมหานคร จำนวน 410 คน เครื่องมือที่ใช้ในกลุ่มทดลอง ได้แก่ โปรแกรมความเชื่ออำนาจในตน และโปรแกรมทักษะการควบคุมอารมณ์ เครื่องมือที่ใช้ในกลุ่มเปรียบเทียบ ได้แก่ วิดีโอให้ความรู้เกี่ยวกับการดูแลสุขภาพของวัยรุ่น เครื่องมือสำหรับเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบวัดจิตลักษณะและพฤติกรรม การเก็บรวบรวมข้อมูล 3 ระยะ วัดก่อนฝึก วัดทันทีหลังฝึก และวัดติดตาม 3 เดือน หลังฝึกการวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงสรุปอ้างอิง ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ และการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบ 2 และ 3 ทาง
ผลการวิจัย พบว่า นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาตอนปลาย (1) กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมความเชื่ออำนาจในตน มีคะแนนความเชื่ออำนาจในตน และคะแนนพฤติกรรมการป้องกันเพื่อนจากสิ่งไม่ดี วัดทันทีหลังฝึกมากกว่าวัดก่อนฝึก และมากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (2) กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมทักษะการควบคุมอารมณ์ มีคะแนนพฤติกรรมการป้องกันเพื่อนจากสิ่งไม่ดี วัดทันทีหลังฝึกมากกว่าวัดก่อนฝึก และมากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ (3) กลุ่มที่ได้รับทั้ง 2 โปรแกรมมีคะแนนจิตลักษณะและพฤติกรรม วัดทันทีหลังฝึกแตกต่างจากวัดก่อนฝีกและแตกต่างจากกลุ่มเปรียบเทียบ อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05