ผลของการใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงต่อความรู้ และการรับรู้สมรรถนะตนเอง ในการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัด ของนักศึกษาพยาบาล

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองชนิดสองกลุ่มทดสอบก่อนและหลัง เพื่อศึกษาผลของการจัดการเรียนรู้โดยการใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงต่อความรู้และการรับรู้สมรรถนะตนเองในการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดของนักศึกษาพยาบาล กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาพยาบาล ชั้นปีที่ 2 จำนวน 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน สุ่มตัวอย่างแบบง่ายโดยวิธีจับสลากแบบใส่คืน กลุ่มทดลองได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริง ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการจัดการเรียนรู้ตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) รูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริง 2) แบบทดสอบความรู้เรื่องการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัด 3) แบบประเมินการรับรู้สมรรถนะตนเองในการสร้างสัมพันธภาพ เพื่อการบำบัด และ 4) แบบประเมินความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติที
ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้เรื่องการสร้างสัมพันธภาพเพื่อการบำบัดเพิ่มขึ้นกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ < .001 (t58 = 10.577, p =.000) และค่าเฉลี่ยคะแนนการรับรู้สมรรถนะตนเองในการสร้าง สัมพันธภาพเพื่อการบำบัดเพิ่มขึ้นกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ < .001 (t58 = 7.458, p =.000) ค่าเฉลี่ยความ พึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้โดยรวม อยู่ในระดับมาก (M=4.40, S.D.=.51) จะเห็นได้ว่า การจัดการเรียนรู้โดยการใช้สถานการณ์จำลองเสมือนจริงสามารถพัฒนาความรู้และส่งเสริมการรับรู้สมรรถนะตนเองในการพัฒนาทักษะปฏิบัติการพยาบาลแก่นักศึกษาพยาบาลได้