การเสริมสร้างเจตคตินักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย จังหวัดปทุมธานี ในการดูแลผู้สูงอายุในบ้าน

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเจตคติของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีต่อผู้สูงอายุ ศึกษา เปรียบเทียบเจตคติของนักเรียน ระหว่างกลุ่มที่ครอบครัวมีผู้สูงอายุในบ้านกับไม่มี และศึกษาเปรียบเทียบเจตคติของนักเรียนก่อน และหลังทำกิจกรรมตามโปรแกรมเสริมสร้างเจตคติ กลุ่มตัวอย่างมีจำนวน 364 คน คำนวณหาขนาดโดยใช้สูตรของยามาเน่ (Yamane) และสุ่มตัวอย่างด้วยวิธี Stratified random sampling เครื่องมือวิจัยชุดที่ 1 เป็นแบบสอบถามเจตคติต่อ ผู้สูงอายุ มีค่าดัชนีความสอดคล้อง 0.87 มีค่าความเชื่อมั่น 0.84 เครื่องมือวิจัยชุดที่ 2 เป็นโปรแกรมเสริมสร้างเจตคติ มีค่าดัชนี ความสอดคล้อง 0.82 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล โดยหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน, Paired-Samples T-Test และ Independent-Samples T-Test
ผลการวิจัย พบว่า นักเรียนส่วนใหญ่มีเจตคติดีต่อผู้สูงอายุอยู่ในระดับมาก ในภาพรวมนักเรียนกลุ่มที่มีผู้สูงอายุในบ้าน และกลุ่มที่ไม่มีผู้สูงอายุในบ้าน มีเจตคติต่อผู้สูงอายุไม่แตกต่างกัน และพบว่าเจตคติต่อผู้สูงอายุของนักเรียนก่อนทำกิจกรรมเสริม สร้างเจตคติกับภายหลังทำกิจกรรม มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 โดยหลังทำกิจกรรมมีเจตคติสูงกว่า