ผลของโปรแกรมส่งเสริมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์ต่อความรู้และ การปฏิบัติการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงของผู้ดูแลผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมส่งเสริมการเรียนรู้ เชิงประสบการณ์ต่อ ความรู้และการปฏิบัติการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงของผู้ดูแลผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ดูแลผู้สูงอายุ จำนวน 60 คน สุ่มกลุ่ม ตัวอย่างแบบกลุ่มแล้วจึงนำ 2 กลุ่มมาจับฉลากเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบ กลุ่มละ 30 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมส่ง เสริมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์ ระยะเวลา 6 สัปดาห์ กลุ่มเปรียบเทียบได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติงานแบบปกติ เครื่องมือที่ใช้ใน การวิจัย คือ 1) โปรแกรมส่งเสริมการเรียนรู้เชิงประสบการณ์ 2) แบบรวบรวมข้อมูลประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบ สังเกตการปฏิบัติการดูแลผู้สูงอายุ และแบบทดสอบความรู้การดูแลผู้สูงอายุ ตรวจสอบความเที่ยงค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอ นบาคได้เท่ากับ .88 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติทดสอบค่าที ผลการวิจัย ค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้และการปฏิบัติ การดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงของผู้ดูแลผู้สูงอายุ หลังได้รับโปรแกรมฯ ของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบ อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ (p<.001) ค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้และการปฏิบัติการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงของกลุ่มทดลอง หลังได้รับโปรแกรมฯ สูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.001) จากผลการวิจัยควรสนับสนุนส่งเสริมและเผยแพร่ การนำโปรแกรม การเรียนรู้เชิงประสบการณ์ไปประยุกต์ใช้ในการออกแบบการจัดบริการสุขภาพในเรื่องต่างๆ ตามประสบการณ์ของกลุ่มเป้าหมาย