การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน ของความรอบรู้ด้านการดูแลสุขภาพของผู้ดูแลเด็ก
คำสำคัญ:
ความรอบรู้ด้านการดูแลสุขภาพ, การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน, ผู้ดูแลเด็กบทคัดย่อ
การดูแลเด็กเล็กให้มีสุขภาวะที่ดีทั้งทางด้านร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และสติปัญญานั้น ผู้ที่ดูแลเด็กควรมีความรอบรู้ ด้านการดูแลสุขภาพเด็ก เพื่อให้เด็กมีพัฒนาการที่สมบูรณ์ตามวัยอันจะส่งผลดีต่อสุขภาพของเด็ก การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องขององค์ประกอบความรอบรู้ด้านการดูแลสุขภาพของผู้ดูแลเด็ก ตัวอย่างเป็นผู้ดูแลเด็กที่มีปฏิบัติงานในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก จำนวน 240 คน ตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 ท่าน ได้ค่าดัชนีความสอดคล้องของแต่ละข้อคำถามระหว่าง 0.8 ถึง 1.0 และวิเคราะห์ค่าความเที่ยงโดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟาของ ครอนบาคมีค่าเท่ากับ .98 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน
ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบพบว่า โมเดลการวัดความรอบรู้ด้านการดูแลสุขภาพของผู้ดูแลเด็ก มีตัวบ่งชี้หรือตัวแปร สังเกตได้ 6 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ 1) ด้านทักษะการสื่อสาร 2) ด้านความรู้ความเข้าใจทางสุขภาพ 3) ด้านการรู้เท่าทันสื่อ 4) ด้านการจัดการ ตนเอง 5) ด้านการตัดสินใจ และ 6) การเข้าถึงข้อมูลสุขภาพและบริการสุขภาพ โดยโมเดลการวัดความรอบรู้ด้านการดูแล สุขภาพของผู้ดูแลเด็กมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ดีมาก χ2(2, N = 240) = 1.06, p = .59, CFI = 1.00, TLI = 1.00, RMSEA = .00, SRMR = .00) ดังนั้นสามารถนำข้อมูลที่ได้ไปพัฒนาเครื่องมือประเมินความรอบรู้ด้านการดูแลสุขภาพเด็กของ ผู้ดูแล และออกแบบการพัฒนาระบบการส่งเสริมการดูแลสุขภาพของเด็กในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Royal Thai Government Gazette. National strategy (2018-2037). Royal Thai Government Gazette 2018; (in Thai)
Ponmark J, Thisara P, Weiangkham D, Duangpanya A. Development of a family participation model for Promoting Child development: A case study of Ban Sanpamuang child care center, mueang district, Phayao Province. Journal of Royal Thai Army Nurses. 2019; 20(2):241-50. (in Thai)
Department of local administration. The standard of child development centers of department of local administration fiscal year 2016. Bangkok: Department of local administration; 2016. (in Thai)
Nutbeam, D. The evolving concept of health literacy. Social Science & Medicine 2008; 67(12):2072-8.
Araujo MC, Dormal M, & Schady N. Childcare quality and child development. Journal of Human Resources 2019; 54(3):656-82.
Helmerhorst KO, Riksen-Walraven JMA, Fukkink RG, Tavecchio LW, Deynoot-Schaub MJG. Effects of the caregiver interaction profile training on caregiver–child interactions in Dutch child care centers: A randomized controlled trial. Child Youth Care Forum 2017; 46(3):413-36.
Department of health. Department of health annual report 2020. Bangkok: Aksorn Graphic and design publishing limited partnership; 2020. (in Thai)
Tinanoff N, Baez RJ, Diaz Guillory C, Donly KJ, Feldens CA, McGrat C, Songpaisan Y. Early childhood caries epidemiology, aetiology, risk assessment, societal burden, management, education, and policy: Global perspective. International Journal of Paediatric Dentistry 2019; 29(3):238-48.
Phattarasatjatum P, Nillapun M, Prachusilpa G, Vanichwatanavorachai S..Development of an integrated social media and technology based coaching model for developing early childhood healthcare competencies of caregivers in local administration organization childcare centers. Journal of Royal Thai Army Nurses. 2021; 22(3):123-34. (in Thai)
Lorpoolkijsakul P, Limpaseni W, Hemachusha O. Management guidelines for early childhood centers in Bangkok: A case study of Din Daend district. In B. Suwit et al (Ed.). Proceeding of Navamindradhiraj University Conference, Networking in the smart city: Collaboration of smart health and smart community 2018; Bangphlat, Bangkok. (in Thai)
Ponsawat R. Lifelong learning for promoting health literacy among the elderly in Thaisociety. Journal of the Royal Thai Army Nurses 2019; 20(3):54-61. (in Thai)
Kruthangka P. A Needs assessment for literacy in early childhood health care of child caregivers in child development centers. Nursing Journal CMU 2023; 50(1):329-42.
Fernandez-Jimenez R, Jaslow R, Bansilal S, Santana M, Diaz-Munoz R, Latina J, Kovacic JC. Child health promotion in underserved communities: The FAMILIA trial. Journal of the American College of Cardiology 2019; 73(16):2011-21.
Fields B, Rodakowski J, James AE, Beach S. Caregiver health literacy predicting healthcare communication and system navigation difficulty. Families Systems & Health 2018;36(4):482-92.
Edwards M, Wood F, Davies M, Edwards A. The development of health literacy in patients with a long-term health condition: The health literacy pathway model. BMC public health 2012; 12(1):130.
Soper DS. A-priori Sample Size Calculator for Structural Equation Models [Software] 2021.
Polit FD, Beck CL. Essentials of nursing research: Appraising evidence for nursing practice. 9th ed. India: Wolters Kluwer; 2017.
Manganello JA. Health literacy and adolescents: A framework and agenda for future research. Health Education Research 2008;23(5):840-7.
Jaruma B, Konnaimuang P. Methods for developing effective communication. Journal of MCU Humanities Review 2020; 6(1):413-28. (in Thai)
Choeisuwan V. Health literacy: Concept and application for nursing practice. Royal Thai Navy Medical Journal 2017;44(3):183-97. (in Thai)
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารพยาบาลทหารบก
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารพยาบาลทหารบกเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการหรือสมาคมพยาบาลทหารบก ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลทหารบก
The ideas and opinions expressed in the Journal of The Royal Thai Army Nurses are those of the authors and not necessarily those
of the editor or Royal Thai Army Nurses Association.
