ปัจจัยที่มีผลต่อความวิตกกังวลของพยาบาลและผู้ช่วยพยาบาล ที่ปฏิบัติงานในกลุ่มหอผู้ป่วย งานการพยาบาลอายุรศาสตร์ และจิตเวชศาสตร์ ในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดโรคติดเชื้อ ไวรัสโคโรนา 2019

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความวิตกกังวลและระดับความวิตกกังวลของพยาบาล และผู้ช่วยพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยติดเชื้อโควิด 19 และหอผู้ป่วยทั่วไป ในช่วงสถานการณ์แพร่ระบาดของโควิด 19 1,412 ราย สุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงจากพยาบาลและผู้ช่วยพยาบาลที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยติดเชื้อโควิด 19 และหอผู้ป่วยทั่วไป เครื่องมือ ในการวิจัย ได้แก่ แบบประเมินระดับอารมณ์ด้านลบของตนเอง และแบบประเมินความเครียดและวิตกกังวลต่อการแพร่ระบาด ของเชื้อไวรัสสำหรับบุคลากรทางการแพทย์ เก็บรวบรวมข้อมูล 2 ช่วงเวลา โดยแบบสอบถามออนไลน์ ช่วงเวลาที่ 1 คือ ช่วงที่เริ่ม มีผู้ป่วยโควิด 19 เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลศิริราชสูงสุด ช่วงเวลาที่ 2 คือ ห่างจากช่วงเวลาที่ 1 เป็นเวลา 1 เดือน วิเคราะห์ ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่ามัธยฐาน และ ค่า Inter-quartile range ร้อยละ และสถิติ t-test, stepwise multivariable binary logistic regression analysis
ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อระดับความวิตกกังวล ได้แก่ อายุน้อยกว่า 35 ปี และความไม่เพียงพอของรายได้ ระดับความวิตกกังวลของบุคลากรที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยติดเชื้อโควิด 19 และหอผู้ป่วยทั่วไป ในช่วงเวลาที่ 1 แตกต่างกันอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติ (p = .001) เท่ากับ 11.8+6.6 และ 13.9+7.2 (ตามลำดับ) เสนอแนะการจัดนโยบายแก่บุคลากรเพื่อลด ความวิตกกังวล โดยเฉพาะกลุ่มที่มีปัจจัยเสี่ยง