ผลของโปรแกรมการจัดการอาการปวดและการปฏิบัติสมาธิ SKT7 ต่ออาการปวด และจำนวนครั้งของการได้รับยาแก้ปวดในผู้ป่วยมะเร็ง

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงทดลองนี้ เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการจัดการอาการปวดและการปฏิบัติสมาธิ SKT7 ต่ออาการปวด และ จำนวนครั้งของการได้รับยาแก้ปวดในผู้ป่วยมะเร็ง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยโดยแพทย์ว่าเป็นมะเร็งและมีอาการปวด ที่เข้ารับการรักษาที่หอผู้ป่วยใน โดยสุ่มตัวอย่างจากประชากรที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้ จำนวน 69 ราย แบ่งออกเป็น 3 กลุ่มๆ ละ 23 คน โดยทั้ง 3 กลุ่ม ได้รับการจัดการอาการปวดตามมาตรฐานทั่วไปของโรงพยาบาล (RPM) ร่วมกับการจัดการอาการ คือ 1) การปฏิบัติสมาธิ SKT7 (E1) 2) ได้รับโปรแกรมการจัดการอาการปวด (E2) และ 3) ได้รับ RPM (E3) เครื่องมือที่ใช้ในการ ทดลอง ได้แก่ คู่มือการปฏิบัติสมาธิ SKT7 และโปรแกรมการจัดการอาการปวด วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ Repeated measure ANOVA, Friedman test, One way ANOVA และ Kruskal-Wallis H ผลการวิจัยพบว่า กลุ่ม E1 และ E2 มีคะแนนความปวด ลดลง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.001) และมีจำนวนครั้งของการได้รับยาแก้ปวดน้อยลง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) กลุ่ม E1 มีผลต่างคะแนนความปวดมากกว่ากลุ่ม E2 และกลุ่ม C อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) และจำนวนครั้งของการได้รับยาแก้ ปวดน้อยกว่ากลุ่ม E2 และกลุ่ม C อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) ดังนั้น ควรนำการปฏิบัติสมาธิ SKT7 และโปรแกรมการจัดการ อาการปวดไปประยุกต์ใช้เพื่อลดความปวด