ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ทุนจิตวิทยาเชิงบวก กับสภาพแวดล้อมการปฏิบัติงานที่ดีของพยาบาลวิชาชีพรุ่นเจนเนอเรชันวาย โรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ปัจจัยส่วนบุคคล ทุนจิตวิทยาเชิงบวก และสภาพแวดล้อมการ ปฏิบัติงานที่ดีของพยาบาลวิชาชีพเจนเนอเรชั่นวาย โรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่ง จังหวัดอุบลราชธานี และ 2) ความสัมพันธ์ระหว่าง ปัจจัยส่วนบุคคล ทุนจิตวิทยาเชิงบวกกับสภาพแวดล้อมการปฏิบัติงานที่ดีของพยาบาลวิชาชีพเจนเนอเรชันวาย กลุ่มตัวอย่างเป็น พยาบาลวิชาชีพเจนเนอเรชันวายซึ่งปฏิบัติงานที่โรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่งจังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 129 คน ซึ่งได้จากการสุ่ม ตัวอย่างแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมี 3 ส่วนได้แก่ 1) ปัจจัยส่วนบุคคล 2) ทุนจิตวิทยาเชิงบวก และ 3) สภาพแวดล้อมการ ปฏิบัติงานที่ดีของพยาบาลวิชาชีพเจนเนอเรชันวาย ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ และวิเคราะห์ค่าความ เที่ยงของแบบสอบถามส่วนที่ 2 และ3 ได้ค่าความเที่ยงเท่ากับ .92 และ .96 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบ สเปียร์แมน

ผลการวิจัยพบว่า 1) พยาบาลวิชาชีพเจนเนอเรชันวายส่วนใหญ่มีระยะเวลาในการปฏิบัติงาน 1-5 ปี (ร้อยละ 53.5) และจำนวนชั่วโมงการปฏิบัติงานในหนึ่งสัปดาห์มากกว่า 48 ชั่วโมง (ร้อยละ 88.4%) ส่วนทุนจิตวิทยาเชิงบวกมีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ ในระดับสูงที่สุด (M = 4.59) และสภาพแวดล้อมการปฏิบัติงานที่ดีมีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับสูง (M = 4.37) 2) จำนวนชั่วโมง การปฏิบัติงานในหนึ่งสัปดาห์และทุนจิตวิทยาเชิงบวกมีความสัมพันธ์ทางบวกระดับปานกลางกับสิ่งแวดล้อมการปฏิบัติงานที่ดีอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 แต่ระยะเวลาในการปฏิบัติงานพยาบาลวิชาชีพไม่มีความสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมการปฏิบัติงาน ที่ดีของพยาบาลวิชาชีพเจนเนอเรชันวาย จากผลการวิจัยมีข้อเสนอแนะว่า ผู้บริหารควรให้ความสำคัญกับสภาพแวดล้อมการปฎิบัติงานที่ดี ทุนจิตวิทยาเชิงบวก จำนวนชั่วโมงการปฏิบัติงานในหนึ่งสัปดาห์เพื่อให้พยาบาลวิชาชีพเจนเนอเรชันวายปฏิบัติงานอย่างมีคุณภาพชีวิตการทำงานที่ดี ซึ่งจะก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่ดีต่อผู้รับบริการคำสำคัญ ปัจจัยส่วนบุคคล ทุนจิตวิทยาเชิงบวก สภาพแวดล้อมการปฏิบัติงานที่ดี พยาบาลวิชาชีพเจนเนอเรชันวาย