ผลของโปรแกรมการจัดการและป้องกันภาวะสับสนเฉียบพลันโดยไม่ใช้ยาในผู้ป่วยวิกฤตศัลยกรรม

ผู้แต่ง

  • สวลี ลือนภา คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล
  • พูลสุข หิรัญสาย คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล
  • ทีปทัศน์ ชินตาปัญญากุล คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล
  • ศิวพันธ์ ยุทธแสน คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล
  • สุภาพร ทองพันธ์ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล
  • จุไรพร หมานมา คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล
  • วิภาวี ตีรนานุกูล คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล

คำสำคัญ:

ภาวะสับสนเฉียบพลัน, การจัดการโดยไม่ใช้ยา, ผู้ป่วยวิกฤตศัลยกรรม

บทคัดย่อ

งานวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการจัดการและป้องกันภาวะสับสนเฉียบพลันโดยไม่ใช้ยา ในผู้ป่วยวิกฤตหลังผ่าตัด กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยหลังผ่าตัดที่มีอายุตั้งแต่ 18 ปีขึ้นไป เข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยวิกฤตศัลยกรรม 3IC และหอผู้ป่วยวิกฤต 51 (SDICU51) คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล จำนวน 100 คน แบ่งเป็น กลุ่มทดลอง จำนวน 50 คน ที่ได้รับโปรแกรมการจัดการและป้องกันภาวะสับสนเฉียบพลันโดยไม่ใช้ยา ส่วนกลุ่มควบคุม จำนวน 50 คน ที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ เครื่องมือในการวิจัย ประกอบด้วย โปรแกรมการจัดการและป้องกันภาวะสับสนเฉียบพลันโดยไม่ ใช้ยา และแบบประเมินภาวะสับสนเฉียบพลันของริชมอนด์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยายและสถิติ χ2 test


ผลการวิจัยพบว่า โปรแกรมการจัดการและป้องกันภาวะสับสนเฉียบพลันโดยไม่ใช้ยาสามารถลดอุบัติการณ์การเกิดภาวะ สับสนเฉียบพลัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (p = .028) และสามารถลดอุบัติการณ์การดึงท่อช่วยหายใจจากเหตุการณ์ อันไม่พึงประสงค์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (p = .041)

Downloads

Download data is not yet available.

ประวัติผู้แต่ง

สวลี ลือนภา , คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล

 

 

 

พูลสุข หิรัญสาย, คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล

 

 

 

ทีปทัศน์ ชินตาปัญญากุล, คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล

 

 

 

ศิวพันธ์ ยุทธแสน, คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล

 

 

สุภาพร ทองพันธ์ , คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล

 

 

จุไรพร หมานมา, คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล

 

 

วิภาวี ตีรนานุกูล, คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล

 

 

เอกสารอ้างอิง

Oh ES, Fong TG, Hshieh TT, Inouye SK. Delirium in older persons: advances in diagnosis and treatment. JAMA. 2017;318:1161-74.

American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. 5thed. Washington, DC: American Psychiatric Association; 2013.

Lumyong T., Jitpanya C. Factors related to delirium in ICU patients with mechanical ventilators. Thai Journal of Cardio-Thoracic Nursing. 2012;23(1):19-30. (in Thai).

Lee H, Ju JW, Oh SY, Kim J, Jung CW, Ryu HG. Impact of timing and duration of postoperative delirium: a retrospective observational study. Surgery. 2018;S0039-6060(18)30035-7.

Ganai S, Lee KF, Merrill A, et al. Adverse outcomes of geriatric patients undergoing abdominal surgery who are at high risk for delirium. Arch Surg. 2007;142(11):1072-78.

Chaiwat O, Chanidnuan M, Pancharoen W, et al. Postoperative delirium in critically ill surgical patients: incidence, risk factors, and predictive scores [published correction appears in BMC Anesthesiol. 2019;19(1):39.

Ngamkala T, Malathum P, Krairit O. Incidence and risk factors of acute confusional state in hospitalized older patients. Rama Nurs J. 2018; 24(2):137-49. (in Thai).

Tilouche N, Hassen MF, Ali HBS, Jaoued O, Gharbi R, El Atrous SS. Delirium in the intensive care unit: incidence, risk factors, and impact on outcome. Indian J Crit Care Med. 2018;22(3): 144-49.

Ashraf A, Hashmi M, Raza A, Salim B, Faisal Khan M. Incidence, risk factors and outcome of delirium in a surgical intensive care unit of a tertiary care hospital. Qatar Med J. 2020; 2019(2):62.

Kamdar BB, Yang J, King LM, et al. Developing, implementing, and evaluating a multifaceted quality improvement intervention to promote sleep in an ICU. Am J Med Qual. 2014;29(6): 546-54.

Ono H, Taguchi T, Kido Y, Fujino Y, Doki Y. The usefulness of bright light therapy for patients after oesophagectomy. Intensive Crit Care Nurs. 2011;27(3):158-66.

Schweickert WD, Pohlman MC, Pohlman AS, et al. Early physical and occupational therapy in mechanically ventilated, critically ill patients: a randomised controlled trial. Lancet. 2009;373(9678):1874-82.

Smith CD, Grami P. Feasibility and effectiveness of a delirium prevention bundle in critically ill patients. Am J Crit Care. 2016;26(1):19-27.

Chutchawan N, Untaja P, Yuroong A. The nurses role in delirium management in older persons. Journal of The Royal Thai Army Nurses. 2018;19(2): 103-10. (in Thai).

Ely EW, Truman B, Shintani A, et al. Monitoring sedation status over time in ICU patients: reliability and validity of the Richmond Agitation-Sedation Scale (RASS). JAMA. 2003; 289(22):2983-91.

Kaveenuntachai D, Akkarawongvisit C, Jaiboon S. The prevention and management of delirium in hospitalized older adults. Kuakarun Journal of Nursing. 2020;27(1):162-74. (in Thai).

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

02-01-2023

รูปแบบการอ้างอิง

1.
ลือนภา ส, หิรัญสาย พ, ชินตาปัญญากุล ท, ยุทธแสน ศ, ทองพันธ์ ส, หมานมา จ, ตีรนานุกูล ว. ผลของโปรแกรมการจัดการและป้องกันภาวะสับสนเฉียบพลันโดยไม่ใช้ยาในผู้ป่วยวิกฤตศัลยกรรม. J Royal Thai Army Nurses [อินเทอร์เน็ต]. 2 มกราคม 2023 [อ้างถึง 10 ธันวาคม 2025];23(3):305-13. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JRTAN/article/view/258441

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย