ผลของโปรแกรมการพัฒนาศักยภาพเด็กวัยเรียนต่อพฤติกรรมการดูแล ผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงในครอบครัว

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-experimental research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการพัฒนา ศักยภาพเด็กวัยเรียนต่อพฤติกรรมการดูแลผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงในครอบครัวที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น ตามกรอบแนวคิดการเรียนรู้ เชิงประสบการณ์ตามรูปแบบของโคล์บ Kolb’s Model กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กวัยเรียนที่กำลังศึกษาอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 จำนวน 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 30 คนและกลุ่มควบคุม 30 คน โดยกลุ่มทดลองได้เข้าร่วมโปรแกรมการพัฒนาศักยภาพเด็กวัยเรียน ต่อพฤติกรรมการดูแลผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงในครอบครัว เป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ เก็บข้อมูลก่อนและหลังการทดลองโดยใช้ แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน Independent t-test, Wilcoxon signed rank test และ Mann-Whitney U
ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยของความรู้เรื่องโรคความดันโลหิตสูงและการดูแลผู้ป่วยโรคความดันโลหิต สูงในครอบครัว และคะแนนเฉลี่ยของพฤติกรรมการดูแลผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงในครอบครัวหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการ ทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .0001) และสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .0001) โปรแกรมฯ นี้ สามารถ นำไปใช้ในการส่งเสริมเด็กวัยเรียนให้เกิดการเปลี่ยนแปลงด้านความรู้และด้านพฤติกรรมเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมสุขภาพในการดูแล ผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงในครอบครัวได้ และควรขยายการใช้โปรแกรมนี้ในพื้นที่อื่นๆ ให้ครอบคลุมทั้งอำเภอ เพื่อให้เกิด การเรียนรู้ เกิดการพัฒนาอย่างต่อเนื่องยั่งยืนและเพิ่มประสิทธิภาพการดูแลผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงให้ดียิ่งขึ้นต่อไปในอนาคต