ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถภาพร่างกายกับการบาดเจ็บจากการกระโดดร่ม ในผู้เข้ารับการฝึกหลักสูตรส่งทางอากาศ
คำสำคัญ:
สมรรถภาพทางร่างกาย, การบาดเจ็บ, หลักสูตรส่งทางอากาศบทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถภาพร่างกายกับการบาดเจ็บจากการฝึกกระโดดร่มด้วย สายดึงประจำที่ในผู้เข้ารับการฝึกหลักสูตรส่งทางอากาศของโรงเรียนสงครามพิเศษ การศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีการศึกษาแบบไปข้างหน้า จากกลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ที่เข้ารับการฝึกหลักสูตรส่งทางอากาศของโรงเรียนสงครามพิเศษในปี พ.ศ. 2563 จำนวน 1,375 คน เก็บ ข้อมูลพื้นฐานได้แก่ สมรรถภาพร่างกายทั้ง 5 ท่า (วิ่ง 2 ไมล์ ลุกนั่ง 2 นาที ดันพื้น 2 นาที ดึงข้อ และว่ายน้ำ) ข้อมูลส่วนบุคคล และ ประวัติการเจ็บป่วย จากนั้นเก็บข้อมูลการบาดเจ็บหลังการกระโดดร่มแต่ละครั้งจำนวน 5 รอบ วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่าง สมรรถภาพร่างกายแต่ละด้านกับการบาดเจ็บจากการกระโดดร่มด้วยสถิติ Multi-level Poisson Regression นำเสนอโดยใช้ค่า Incidence Rate Ratio (IRR) และช่วงความเชื่อมั่นที่ร้อยละ 95 เป็นตัวชี้วัดความสัมพันธ์
ผลการศึกษาพบว่า อุบัติการณ์การบาดเจ็บจากการกระโดดร่มคิดเป็น 34.40 ครั้ง/การกระโดดร่ม 1,000 ครั้ง (ช่วงความเชื่อมั่นที่ร้อยละ 95 ตั้งแต่ 30.16-39.24) ผู้ที่มีสมรรถภาพท่าวิ่งน้อยสัมพันธ์กับการบาดเจ็บ [Adjusted IRR 95% CI: 1.75 (1.52-2.00)] สรุปผลทดสอบสมรรถนะร่างกายท่าวิ่งสัมพันธ์กับการบาดเจ็บจากการกระโดดร่มในผู้เข้ารับการฝึกหลักสูตร ส่งทางอากาศ
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Maneechaeye W, Jiamjarasrangsi W, Deepreecha K. Incidence and associated factors of military static line parachute injuries in basic airborne trainees. Royal Thai Army Medical Journal. 2019;72(1):21-31. (In Thai)
Hughes CD, Weinrauch PC. Military static line parachute injuries in an Australian commando battalion. ANZ J Surg. 2008;78(10):848-52.
Knapik JJ, Steelman R, Grier T, Graham B, Hoedebecke K, Rankin S, et al. Military parachuting injuries, associated events, and injury risk factors. Aviat Space Environ Med. 2011;82(8):797-804.
Hughes CD, Weinrauch PC. Military static line parachute injuries in an Australian commando battalion. ANZ J Surg. 2008;78:848-52
Kiel FW. Hazards of military parachuting. Mil Med. 1965; 130:512-21.
Farrow GB. Military static line parachute injuries. Aust N Z J Surg. 1992; 62:209-14
Knapik JJ, Spiess A, Swedler D, Grier T, Darakjy S, Amoroso P, et al. Injury risk factors in parachuting and acceptability of the parachute ankle brace. Aviat Space Environ Med. 2008; 79(7):689-94.
Knapik J, Steelman R. Risk factors for injuries during military static-line airborne operations: a systematic review and meta-analysis. J Athl Training. 2016;51(11):962-80.
Knapik J, Spiess A, Darakjy S, Grier T, Manning F, Livingston E, et al. Risk factors for parachute injuries and airborne student observations on the parachute ankle brace. U.S. Army Center for Health Promotion and Preventive Medicine; 2007. Contract No.: 12-MA01Q2-08B.
Lisman P, O’Connor FG, Deuster PA, Knapik JJ. Functional movement screen and aerobic fitness predict injuries in military training. Med Sci Sports Exerc. 2013;45(4):636-43.
Zakowski B, Wagner-Olszewska I, Domzalski M. Analysis of a military parachutist injury-a retrospective review of over 37,000 landings. Mil Med. 2019;184(1-2):E261-E5
Knapik JJ, Spiess A, Swedler D, Grier T, Hauret K, Yoder J, et al. Retrospective examination of injuries and physical fitness during Federal Bureau of Investigation new agent training. J Occup Med Toxicol. 2011;6:26.
Lisman PJ, de la Motte SJ, Gribbin TC, Jaffin DP, Murphy K, Deuster PA. A systematic review of the association between physical fitness and musculoskeletal injury risk: part 1-cardiorespiratory endurance. J Strength Cond Res. 2017 Jun;31(6):1744-57.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารพยาบาลทหารบก
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารพยาบาลทหารบกเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการหรือสมาคมพยาบาลทหารบก ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลทหารบก
The ideas and opinions expressed in the Journal of The Royal Thai Army Nurses are those of the authors and not necessarily those
of the editor or Royal Thai Army Nurses Association.
