ผลของโปรแกรมการบำบัดความคิดและพฤติกรรม ต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของวัยรุ่นที่กระทำความผิด ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน

ผู้แต่ง

  • กัลยา ตาสา โรงพยาบาลพระรามเก้า
  • นุชนาถ บรรทุมพร โรงพยาบาลพระรามเก้า
  • ชมชื่น สมประเสริฐ โรงพยาบาลพระรามเก้า

คำสำคัญ:

พฤติกรรมก้าวร้าว, วัยรุ่นที่กระทำความผิด, โปรแกรมการบำบัดความคิดและพฤติกรรม

บทคัดย่อ

พฤติกรรมก้าวร้าวของวัยรุ่นที่กระทำความผิดในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน เกิดจากความคิดอัตโนมัติทาง ด้านลบที่บิดเบือนไปจากความจริง หรือความคิดที่ไม่สมเหตุสมผล การช่วยเหลือ เพื่อลดพฤติกรรมก้าวร้าวของวัยรุ่นกลุ่มนี้เป็นสิ่ง ที่สำคัญ การวิจัยแบบสองกลุ่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการบำบัดความคิดและพฤติกรรมต่อพฤติกรรมก้าวร้าว ของวัยรุ่นที่กระทำความผิดในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน กลุ่มตัวอย่างเป็นวัยรุ่นที่กระทำความผิดในสถานพินิจและ คุ้มครองเด็กและเยาวชน ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล เพศชาย อายุ 15-18 ปี จำนวน 66 คน สุ่มเข้ากลุ่มทดลอง และ กลุ่มควบคุมกลุ่มละ 33 คน โดยกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามแบบแผนของสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน ส่วนกลุ่ม ทดลองได้รับโปรแกรมการบำบัดความคิดและพฤติกรรม 8 กิจกรรม ติดต่อกัน 6 สัปดาห์ ๆ ละ 1 ครั้ง โดยครั้งที่ 1 และครั้งที่ 6 ครั้งละ 2 กิจกรรม ๆ ละ 120 นาที ครั้งที่ 2-5 ครั้งละ 1 กิจกรรม ๆ ละ 90 นาที ร่วมกับการดูแลตามแบบแผนของสถานพินิจและ คุ้มครองเด็กและเยาวชน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล 2) โปรแกรมการบำบัดความคิดและ พฤติกรรม และ3) แบบสอบถามพฤติกรรมก้าวร้าว โดยวัดผลก่อนและหลังการทดลองสิ้นสุดทันที วิเคราะห์ข้อมูลส่วนบุคคลโดยใช้ สถิติเชิงพรรณนา เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมก้าวร้าวของวัยรุ่นที่กระทำความผิด ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและ เยาวชน ในกลุ่มทดลองก่อนและหลังการทดลอง ด้วยสถิติทีชนิดไม่เป็นอิสระต่อกัน และเปรียบเทียบผลต่างของค่าเฉลี่ยคะแนน พฤติกรรมก้าวร้าวก่อนและหลังการทดลอง ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม ด้วยสถิติทีชนิดที่เป็นอิสระต่อกัน

ผลการวิจัยพบว่า วัยรุ่นที่กระทำความผิดในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนกลุ่มทดลอง มีค่าเฉลี่ยคะแนน พฤติกรรมก้าวร้าวหลังการทดลอง (M = 32.81, SD = 5.61) ต่ำกว่าก่อนการทดลอง (M = 41.61, SD = 8.47) อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ (t = 10.46, p<.001) และผลต่างของค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมก้าวร้าวของวัยรุ่นที่กระทำความผิดในสถานพินิจ และคุ้มครองเด็กและเยาวชน ระหว่างก่อนและหลังการทดลองของกลุ่มทดลอง ( gif.latex?\bar{D}_{1}= 8.81, SD = 4.69) มากกว่ากลุ่มควบคุม ( gif.latex?\bar{D}_{2} = 2.27, SD = 1.07) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 7.80, p<.05) สรุปได้ว่า โปรแกรมการบำบัดความคิดและพฤติกรรมสามารถลดพฤติกรรมก้าวร้าวของวัยรุ่นที่กระทำความผิด ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนลงได้ ควรขยายผลเพื่อศึกษาเพิ่มเติมในวัยรุ่นกลุ่มอื่น ๆ ที่มีลักษณะใกล้เคียงกับ กลุ่มตัวอย่างต่อไป

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

Santrock JW. Educational psychology. 5th ed. New York: McGraw-Hill; 2011.

Kumlerd S, Haenjohn J, Supwirapakorn W. Development of problem solving training program based on acceptace and commitment therapy in adolescents and young adults with amphetamine addiction. J Roral Thai Army Nurses. 2019; 20(1): 181–187. (in Thai)

Intraprasert S. The relationship between media influence and violent behavior of child and youth in Bangkok. SDU+Res J. 2014; 10(3): 17–36. (in Thai)

Kaewkaewpan W. Family relationships with problem of delinquency in adolescence. Veridian E-Journal, Silapakorn University. 2017. (in Thai)

Information technology center. Annual report 2018: case statistics. Bangkok: Department of juvenile observation and protection; 2018. (in Thai)

Nuampet U, Phanitrat R, Yutthatri P, Sitthiruk N. Relationships among negative life events, rumination, learned resourcefulness and psychiatric problems in juveniles with substance abuse in incarceration [dissertation]. Nakhornpathom: Mahidol Univertsity; 2011. (in Thai)

Wachirapraditporn O. Factors of juvenile delinquency and proactive remedial measures. Bangkok: Court of justice Thailand; 2012. (in Thai)

Seatang J, Yoelao D, Sringernyuang L, Padthaisong S. Anger in correctional context: An insider’s view. J Behav Sci. 2016; 22(1): 87–108. (in Thai)

Meepien D, Iamsupasit S. Suttiwan P. Effects of self-control training to reduce aggressive behaviors of female adolescent offenders in Ban Pranee juvenile vocational training center. Journal of Health Research. 2010; 24(1): 35-38. (in Thai)

Nayai U, Srisook W. The development of spiritual health activity model for children and youth in the juvenile observation and protection center of Pattani province [dissertation]. Songkla: Songkla University; 2017. (in Thai)

Meesuaisint M, Pathumcharoenwattana W, Boonprakob P. Development of a transformative learning process for enhancing authentic self-esteem of male violent juvenile del inquents [dissertat ion]. Bangkok: Chulalongkorn University; 2015. (in Thai)

Beck J.S. Cognitive behavior therapy: Basics and beyond. 2nd ed. New York: The Guilford Press; 2011.

Smeets K.C, Leeijen A.A.M, van der Molen M.J, Scheepers F.E, Buitelaar J.K, Rommelse N.N.J. Treatment moderators of cognitive behavior therapy to reduce aggressive behavior: a meta-analysis. Eur Child Adolesc Psychiatry. 2015; 24(3): 255–64.

Hoogsteder L.M, Stams G.J.J.M, Figge M.A, Changoe K, van Horn J.E, Hendriks J, et al. A meta-analysis of the effectiveness of individually oriented cognitive behavioral treatment (CBT) for severe aggressive behavior in adolescents. J Forensic Psychiatry Psychol. 2015; 26(1): 22–37.

Beck R, Fernandez E. Cognitive-behavioral therapy in the treatment of anger: a meta-analysis. Cognit Ther Res. 1998; 22(1): 63–74.

Payamongkon T, Worawutbuddhapongs P, Tapunya P. Effect of training program based on cognitive behavioral therapy on automatic negative thought and aggressive behavior of mathayom suksa 1 students [dissertation]. Chiangmai: Chiangmai University; 2009. (in Thai)

Sookasem T, Panyo U, Sukapanpotharam C, Hantrakul D. Relationship between child rearing practices, peer’s behavior, media, and aggressive behavior of secondary school students in Chiangmai province [dissertation]. Chiangmai: Chiangmai University; 2001. (in Thai)

Panliaw P, Soonthornchaiya R, Vuthiarpa S. The effects of a cognitive behavior therapy program on the aggressive behaviors among patients with amphetamine dependence. J Royal Thai Army Nurses. 2017; 18 Suppl 1: 207–214. (in Thai)

Westbrook, D., Kennerley, H. Kirk J. An introduction to cognitive behaviour therapy: skills and applications. London: Sage; 2007.

Parekitthammachai V. The effects of behavior modification to reduce aggressive behavior of adolescents at risk [dissertation]. Bangkok: Srinakharinwirot University; 2012. (in Thai)

Rabiab K, Lueboonthavachaail O, Thato R. The effect of muscle relaxation and anger control training program on aggressive behaviors in schizophrenic patients. J Psyhiatric Nurs Ment Heal. 2013; 27(2): 69–84. (in Thai)

Phuipha T. Bunthumporn N. Vuthiarpa S. The effect of a life-skill training program on the depressive symptoms of senior high school students. J Royal Thai Army Nurses. 2018; 19 Suppl: 89–98. (in Thai)

Kongsuwan V, Chanchong W. The effects ofviolence management skills training program for core-team high school youths in preventing aggressive behaviors. Songklanakarin J Soc Sci Humanit. 2014; 20(4): 73–105. (in Thai)

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

29-12-2020

รูปแบบการอ้างอิง

1.
ตาสา ก, บรรทุมพร น, สมประเสริฐ ช. ผลของโปรแกรมการบำบัดความคิดและพฤติกรรม ต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของวัยรุ่นที่กระทำความผิด ในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. J Royal Thai Army Nurses [อินเทอร์เน็ต]. 29 ธันวาคม 2020 [อ้างถึง 27 ธันวาคม 2025];21(3):262-74. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JRTAN/article/view/246769

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย