ผลของโปรแกรมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนต่อพฤติกรรมการเผชิญ ความเครียดของผู้เสพติดแอมเฟตามีน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดสองครั้งก่อนและหลังทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของ โปรแกรมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนต่อพฤติกรรมการเผชิญความเครียดของผู้เสพติดแอมเฟตามีน กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้เสพติด แอมเฟตามีนที่มีอายุ 18-60 ปี และมีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนดจำนวน 62 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 31 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการรับรู้สมรรถนะแห่งตน ซึ่งประกอบด้วย 6 กิจกรรม ใช้เวลากิจกรรมละประมาณ 60-90 นาที สัปดาห์ละ 1 ครั้ง ติดต่อกัน 6 สัปดาห์ และกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือโปรแกรมการรับรู้ สมรรถนะแห่งตน และแบบวัดพฤติกรรมการเผชิญความเครียด มีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาคเท่ากับ .91 วิเคราะห์ข้อมูล ทั่วไป โดยใช้สถิติพรรณนาเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการเผชิญความเครียดของผู้เสพติดแอมเฟตามีนในกลุ่มทดลอง ก่อนและหลังการทดลอง ด้วยสถิติทดสอบค่าทีชนิดไม่เป็นอิสระต่อกัน (dependent t-test) และเปรียบเทียบผลต่างของค่าเฉลี่ย ของคะแนนพฤติกรรมการเผชิญความเครียดก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการรับรู้สมรรถนะแห่งตน ระหว่างกลุ่มทดลองและ กลุ่มควบคุม ด้วยสถิติทดสอบค่าทีชนิดที่เป็นอิสระต่อกัน (Independent t-test)

ผลการวิจัยสรุปได้ ดังนี้ คือ 1) ค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมการเผชิญความเครียดของผู้เสพติดแอมเฟตามีนกลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมการรับรู้ สมรรถนะแห่งตน ภายหลังการทดลอง (M = 122.52, SD = 13.13) สูงกว่าก่อนทดลอง (M = 51.03, SD = 2.94) อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ (t = 29.63, p<.001) 2) ผลต่างของค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมการเผชิญความเครียดของผู้เสพติดแอมเฟตามีนก่อนและหลังของกลุ่มทดลอง (= 71.48, SD = 13.43) สูงกว่ากลุ่มควบคุม ( = .03, SD = .84) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 29.56, p<.001) ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า โปรแกรมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนสามารถเพิ่มพฤติกรรมการเผชิญความเครียดของผู้เสพติด แอมเฟตามีนได้อย่างมีประสิทธิผล