การพัฒนาโปรแกรมการเล่นพื้นบ้าน เพื่อเสริมสร้างการควบคุมยับยั้งในนักเรียนประถมศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาโปรแกรมการเล่นพื้นบ้านเพื่อเสริมสร้างการควบคุมยับยั้งในนักเรียนประถมศึกษา และทดสอบประสิทธิผลของโปรแกรมการเล่นพื้นบ้านเพื่อเสริมสร้างการควบคุมยับยั้งในนักเรียนประถมศึกษา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนวัดเนินพระ จังหวัดระยอง จำนวน 60 คน สุ่มอย่างง่ายและแบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่ม ควบคุม กลุ่มละ 30 คน เครื่องมือวิจัย ได้แก่ 1) โปรแกรมการเล่นพื้นบ้านเพื่อเสริมสร้างการควบคุมยับยั้งที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น และ 2) แบบทดสอบ Go/No Go กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการเล่นพื้นบ้านเพื่อเสริมสร้างการควบคุมยับยั้ง จำนวน 8 ครั้ง ครั้งละ 50 นาที สัปดาห์ละ 2 ครั้ง รวมทั้งสิ้น 4 สัปดาห์ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการเรียนการสอนปกติ จากทางโรงเรียน การประเมินการควบคุมยับยั้งแบ่งเป็น 3 ระยะ ได้แก่ ก่อนทดลอง หลังทดลอง และระยะติดตามผล 3 สัปดาห์สถิติที่ใช้คือการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำหนึ่งตัวแปร ระหว่างกลุ่มและหนึ่งตัวแปรภายในกลุ่ม และทดสอบความแตกต่างรายคู่แบบ Bonferroni

ผลการวิจัยพบว่า มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างวิธีการทดลองกับระยะเวลาของการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นักเรียนที่ได้รับโปรแกรมการเล่นพื้นบ้านเพื่อเสริมสร้างการควบคุมยับยั้ง มีการควบคุมยับยั้งสูงกว่ากลุ่มควบคุมทั้งหลังทดลอง และเมื่อสิ้นสุดระยะติดตามผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และกลุ่มทดลองมีการควบคุมยับยั้งหลังทดลองและระยะ ติดตามผลสูงกว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สรุปได้ว่า โปรแกรมการเล่นพื้นบ้านเพื่อเสริมสร้างการควบคุม ยับยั้งมีประสิทธิภาพในการเพิ่มทักษะการควบคุมยับยั้งในนักเรียนประถมศึกษา