ผลของการใช้โปรแกรมการฝึกสมาธิต่อความฉลาดทางอารมณ์ ของนักศึกษาพยาบาล ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียว วัดก่อนและหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผล ของการใช้โปรแกรมการฝึกสมาธิต่อความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษาพยาบาล ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี โดยเปรียบเทียบคะแนนก่อนและหลังเข้าร่วมการทดลอง และใช้กระบวนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดการเรียนรู้ โดยการสังเกต (Observational learning) ซึ่งเป็นแนวคิดที่มีพื้นฐานมาจากทฤษฎีการเรียนรู้ทางสังคมเชิงพุทธิปัญญา (Social Cognitive Learning Theory) ของ Bandura กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาพยาบาล ชั้นปีที่ 1 คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี จำนวน 64 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ โปรแกรมการฝึกสมาธิสำหรับนักศึกษา คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี ได้รับการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน ก่อนนำไปใช้ในการทดลอง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์ของกรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข ได้ค่าความเที่ยง .89 เก็บข้อมูลก่อนทดลอง หลังการทดลองทันที และระยะติดตามผล 1 เดือน วิเคราะห์ ข้อมูลโดยใช้สถิติ Repeated Measure Analysis of Variance และวิเคราะห์ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วย วิธีของ Bonferroni

ผลการวิจัย พบว่า ค่าเฉลี่ยของคะแนนความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษาพยาบาล ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏ เพชรบุรี ที่ได้รับโปรแกรมการฝึกสมาธิ ทันทีเมื่อสิ้นสุดการทดลอง และระยะติดตามผล 1 เดือน สูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05