ความสัมพันธ์ระหว่างความเข้าใจด้านนิเวศวิทยา กับรูปแบบกิจกรรมทางกาย ตลอดช่วงชีวิตของผู้ใหญ่ที่ติดเชื้อเอชไอวี

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความเข้าใจด้านนิเวศวิทยา กับรูปแบบกิจกรรม ทางกาย ตลอดช่วงชีวิตของผู้ใหญ่ที่ติดเชื้อเอชไอวี เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม มีกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง 101 คน ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่าง 1) สามารถรับประทานยาตามแพทย์สั่งได้ดีมาก-ดีเยี่ยม ร้อยละ 74.20 2) มีกิจกรรมทางกายเฉลี่ย สัปดาห์ละ 4.56 วัน 3) อัตราส่วนเอว/สะโพกเป็นปกติทั้งหญิงและชาย ร้อยละ 54.50 และทดสอบการเดิน 6 นาที ได้ค่าเฉลี่ย 379.70 เมตร 4) การปรับตัวต่อความรู้สึกตราบาปของผู้ติดเชื้อเอชไอวีในการรู้สึกอับอายมีค่าเฉลี่ยสูงสุด และคนในครอบครัวเคย ปฏิบัติต่อตนเองแตกต่างออกไป มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด

ด้านความสัมพันธ์ พบว่า 1) อาการปวดมีนัยสำคัญต่อกิจกรรมทางกาย 2) ประสิทธิผลแห่งตนมีความสัมพันธ์ทางบวก กับการออกกำลังกาย 3) อาการปวดมีความสัมพันธ์ทางลบกับทั้งการออกกำลังกายและกิจกรรมทางกาย 4) พฤติกรรมด้าน สิ่งแวดล้อมมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการออกกำลังกาย 5) ลักษณะเชิงนโยบาย ได้แก่ สวนสาธารณะ และศูนย์นันทนาการ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการออกกำลังกาย 6) อาการซึมเศร้าและอาการปวด มีความสัมพันธ์ทางลบกับกิจกรรมทางกาย อาการซึมเศร้ามีนัยสำคัญต่อกิจกรรมทางกายในผู้ที่ไม่มีความดันโลหิตสูง และระดับความปวดมีนัยสำคัญกับกิจกรรมทางกายใน ภาวะที่มีความดันโลหิตสูง