ผลของการออกกำลังกายด้วยฤาษีดัดตนประยุกต์ ต่อการป้องกันการหกล้มในผู้สูงอาย

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการออกกำลังกายด้วยฤาษีดัดตนประยุกต์ต่อ การป้องกันการหกล้มในผู้สูงอายุ ซึ่งใช้กลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่ม วัดตัวแปรก่อนและหลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่างคือผู้สูงอายุ (60-75 ปี) จาก 2 ชุมชนในกรุงเทพมหานคร จับฉลากแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง มี 29 คน ให้ฝึกฤาษีดัดตน 12 สัปดาห์ๆ ละ 1 ครั้ง กับผู้วิจัย และฝึกกันเองในกลุ่มสัปดาห์ละ 2 ครั้ง กลุ่มควบคุมมี 28 คน ให้ใช้ชีวิตตามปกติ วัดตัวแปรด้านความแข็งแรงของ กล้ามเนื้อขาด้วยการทดสอบ 30s-CST ความคล่องแคล่วในการเคลื่อนไหวด้วยการทดสอบ 8UG ความสามารถในการทรงตัวด้วย การทดสอบ SIDE และความกลัวการหกล้มด้วยแบบสอบถาม Thai FES-I วิเคราะห์ข้อมูลด้วยความถึ่ ร้อยละ เปรียบเทียบค่าเฉลี่ย ระหว่างกลุ่มด้วยค่า “ที” และภายในกลุ่มแบบจับคู่

ผลการวิจัยพบว่า หลังการทดลองกลุ่มทดลองมีความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขา ความคล่องแคล่วในการเคลื่อนไหว และการทรงตัวดีขึ้น และดีกว่ากลุ่มควบคุม และกลุ่มทดลองมีความกลัวการหกล้มลดลง และมีความกลัวการหกล้มต่ำกว่า กลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 จึงแสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายด้วยฤาษีดัดตนประยุกต์ทำให้ปัจจัยเสี่ยงต่อ การหกล้มในผู้สูงอายุลดลง ซึ่งจะมีผลต่อการช่วยป้องกันการหกล้มในผู้สูงอายุได