ผลของการให้การปรึกษาแบบรายบุคคลเพื่อส่งเสริมความคิดเชิงบวก แก่มารดาหลังคลอด ที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ ในโรงพยาบาลสงขลา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความคิดเชิงบวกของมารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์กลุ่ม ทดลอง ก่อนและหลังการให้การปรึกษาแบบรายบุคคล และ 2) เปรียบเทียบความคิดเชิงบวกของมารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึง ประสงค์ กลุ่มทดลองที่ได้รับการให้การปรึกษาแบบรายบุคคลและกลุ่มควบคุมที่ได้รับการดูแลแบบปกติ กลุ่มตัวอย่าง คือ มารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ ในโรงพยาบาลสงขลา จำนวน 14 คน โดยการเลือกแบบ เจาะจง จากนั้ นสุ่มอย่างง่ายเพื่ อแบ่ งเป็ น2 กลุ่ มคื อกลุ่ มควบคุ มและกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 7 คนเท่ากัน กลุ่ มทดลองได้ รั บการให้ การ ปรึกษาแบบรายบุคคล จำนวน 10 ครั้ง ครั้งละ 50 นาทีเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่1) แบบวัดความคิดเชิงบวกที่มีค่าความเที่ยง เท่ากับ .94 และ 2) โปรแกรมการให้การปรึกษาแบบรายบุคคลเพื่อส่งเสริมความคิดเชิงบวกแก่มารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึง ประสงค์ในโรงพยาบาลสงขลาสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่ามัธยฐาน ส่วนเบี่ยงเบนควอไทล์ การทดสอบวิลคอกซัน และการทดสอบแมนวิทนีย์ ผลการวิจัยปรากฏว่า 1) ภายหลังการให้การปรึกษาแบบรายบุคคล มารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์กลุ่มทดลอง มีความคิดเชิงบวกสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ 2) ภายหลังการให้การปรึกษาแบบรายบุคคล มารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์กลุ่มทดลอง มีความคิดเชิงบวกสูงกว่าของกลุ่มควบคุมที่ได้รับการดูแลแบบปกติ อย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โปรแกรมการให้การปรึกษามารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์นี้ สามารถนำไปใช้ในการให้การปรึกษาเพื่อเสริม สร้างความคิดเชิงบวกแก่มารดาหลังคลอดที่ตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ที่มีอายุตั้งแต่ 14-30 ปี ให้สามารถดำรงชีวิตอย่างปกติสุขต่อไป