การพัฒนาเครื่องมือประเมินคุณภาพ การจัดการความปลอดภัยทางยาในโรงพยาบาล
คำสำคัญ:
การจัดการความปลอดภัยทางยา, โรงพยาบาล, ความผิดพลาดทางยา, การพัฒนาเครื่องมือวิจัยบทคัดย่อ
งานวิจัยมีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาตัวชี้วัดและตรวจสอบความตรง ความเที่ยงของเครื่องมือประเมินคุณภาพการจัดการ ความปลอดภัยทางยาในโรงพยาบาลตามกรอบการพัฒนาเครื่องมือวิจัยของเดเวลลิส โดยพัฒนาตัวชี้วัดในเครื่องมือจากการทบทวน เอกสารและการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่านและนำเครื่องมือฉบับร่างไปตรวจสอบความตรงทางเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิอีก 5 ท่าน จากนั้นให้พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลจำนวน 481 คนทำการตอบคำถามในเครื่องมือและนำข้อมูลที่ได้ไปวิเคราะห์ องค์ประกอบและหาค่าความเที่ยงของเครื่องมือ ผลการศึกษาพบว่าเครื่องมือประเมินคุณภาพการจัดการความปลอดภัยทางยาใน โรงพยาบาลประกอบด้วย 48 ตัวชี้วัดแยกเป็น 6 ด้านของการจัดการทางด้านยาในโรงพยาบาล ได้แก่ การสั่งใช้ยาให้ผู้ป่วย การจ่าย ยาให้ผู้ป่วย การบริหารยาให้ผู้ป่วย การใช้ยากลุ่มที่มีความเสี่ยงสูง การแก้ปัญหากรณีเกิดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ทางยา และ มาตรการเชิงรุกในการป้องกันเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ ทางยา ซึ่ งตรวจสอบแล้ วว่ามี ความเที่ ยงในระดั บดี (ค่าสั มประสิ ทธิ์ของ ครอน บาคอัลฟา = .83) ตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้างของเครื่องมือ พบว่าองค์ประกอบทั้ง 6 ด้านของเครื่องมือสามารถ ประเมิน คุณภาพของการจัดการความปลอดภัยทางด้านยาได้อย่างดี ( RMSEA < .048, χ2/d.f. =1.73, NFI= .899, CFI = .98, PNFI = .91)
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Health Product Vigilance Center. Spontaneous reports of adverse drug reactions. Nontaburi; Food and Drug Administration. 2017. (In Thai)
World Health Organization. Reporting and learning systems for medication errors: the role of pharmacovigilance centers. Geneva: World
Health Organization. 2014.
European Medicines Agency. Good practice guide on risk minimization and prevention of medication errors. London: European Medicines Agency. 2015.
The Healthcare Accreditation institute. Hospital and healthcare standards. 4th ed. Nontaburi: D-one books. 2018. (In Thai)
Phoksiri M, Pakdeewong P, Wannapornsiri C. A development of knowledge management model of high alert drug administration for head nurses in hospitals under Royal Thai Army. Journal of The Royal Thai Army Nurses. 2014;15(1): 81-9. (In Thai)
Chaichanawirote U, Kongkaew C. The study of communication social networks in medical usage among health care providers by using a social network analysis. Journal of The Royal Thai Army Nurses. 2016;17(3): 107-14. (In Thai)
Gonzales KJ. Assessments of safe medication administration in nursing education. Journal of Nursing Education and Practice. 2011; 2(1): 39-50.
Armutlu M, Foley ML, Surette J, Belzile E, Mc-Cusker J. Survey of nursing perceptions of medication administration practices, perceived sources of errors and reporting behaviors. Healthcare Quarterly. 2008;11 (3 Spec No): 59-65.
DeVellis RF. Scale development: theory and applications. 3rd ed. Thousand Oaks, CA: Sage Publications. 2012.
Gorsuch R. Factor analysis. New York: Taylor & Francis Group. 2015.
Polit DF, Beck CT. The content validity index: are you sure you know what’s being reported? Critique and recommendations. Research in Nursing & Health. 2006;29(5): 489-97.
Van Gelderen SC, Zegers M, Boeijen W, Westert GP, Robben PB, Wollersheim HC. Evaluation of the organisation and effectiveness of internal audits to govern patient safety in hospitals: a mixed-methods study. BMJ open. 2017;7(7): 1-10.
Thaveechai V, Jun-eam W. Data management for hospital accreditation of university hospitals. Nursing Journal. 2016;43(3): 102-116.
Wagner C, Merten H, Zwaan L, Lubberding S, Timmermans D, Smits M. Unit-based incident reporting and root cause analysis: variation at three hospital unit types. BMJ open. 2016;6(6): 1-8.
Rohmani N, Marisa K. Nurses’ adherence to medication administration practice at Indonesian Public Hospitals. Journal of Nursing and Health Care. 2016;34(3): 162-167.
Page N, Baysari M, Westbrook J. A systematic review of the effectiveness of interruptive medication prescribing alerts in hospital CPOE systems to change prescriber behavior and improve patient safety. International Journal of Medical Informatics. 2017;105: 22-30.
Chanatepaporn P. Development of high-alert drug monitoring system in Srinagarind Hospital. Srinagarind Medical Journal. 2015;30(1): 46-56.
Pham JC, Girard T, Pronovost PJ. What to do with healthcare incident reporting systems. Journal of Public Health Research. 2013; 2(3): 1-6.
Magalhães GF, de Carvalho Santos GBN, Rosa MB, Noblat LdACB. Medication reconciliation in patients hospitalized in a cardiology unit. PloS one. 2014;9(12): 1-12.
Ciociano N, Bagnasco L. Look alike/sound alike drugs: a literature review on causes and solutions. International Journal of Clinical Pharmacy. 2014;36(2): 233-242.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารพยาบาลทหารบกเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการหรือสมาคมพยาบาลทหารบก ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลทหารบก
The ideas and opinions expressed in the Journal of The Royal Thai Army Nurses are those of the authors and not necessarily those
of the editor or Royal Thai Army Nurses Association.
