ผลของโปรแกรมการออกกำลังกายต่อภาวะซึมเศร้าและ ฮอร์โมนคอร์ติซอล ในวัยรุ่นหญิงที่มีภาวะซึมเศร้า

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการออกกำลังกายต่อภาวะซึมเศร้าและ ฮอร์โมนคอร์ติซอลในวัยรุ่นหญิงที่มีภาวะซึมเศร้า กลุ่มตัวอย่าง คือ วัยรุ่นหญิงอายุ 15-17 ปี ที่กำลังศึกษาอยู่ในโรงเรียนมัธยมศึกษา แห่งหนึ่ง จำนวน 66 คน สุ่มกลุ่มตัวอย่างเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 33 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการออกกำลังกาย แบบแอโรบิค 5 ครั้ง/สัปดาห์ ครั้งละ 50 นาที เป็นเวลา 8 สัปดาห์ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามปกติของโรงเรียนเก็บรวบรวม ข้อมูล โดยใช้แบบวัดภาวะซึมเศร้า และตรวจวัดระดับฮอร์โมนคอร์ติซอลในปัสสาวะ ก่อนการทดลอง หลังการทดลองเสร็จสิ้นทันที และติดตามผล 1 เดือน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณา สถิติทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทางแบบวัดซ้ำ และทดสอบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีบอนเฟอโรนี ผลการวิจัย พบว่า (1) ระยะหลังการทดลองเสร็จสิ้นทันที และระยะติดตามผล 1 เดือน กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยภาวะ ซึมเศร้าและค่าเฉลี่ยฮอร์โมนคอร์ติซอลแตกต่างกับกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) และมีคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้า และค่าเฉลี่ยฮอร์โมนคอร์ติซอลในระยะก่อนการทดลอง หลังการทดลองเสร็จสิ้นทันทีและระยะติดตามผล 1 เดือน แตกต่างกันอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติ และ (2) การทดสอบเป็นรายคู่พบว่า ในระยะหลังการทดลองเสร็จสิ้นทันที กับระยะติดตามผล 1 เดือน ฮอร์โมน คอร์ติซอลลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า โปรแกรมการออกกำลังกายสามารถลดภาวะซึมเศร้าให้กับวัยรุ่นหญิงในโรงเรียนที่มีภาวะซึม เศร้าได้ พยาบาล และบุคลากรทางสุขภาพที่เกี่ยวข้อง ควรนำโปรแกรมการออกกำลังกายนี้ไปใช้เพื่อลดภาวะซึมเศร้าให้กับวัยรุ่น หญิงที่มีภาวะซึมเศร้าในกลุ่มอื่นๆต่อไป