ผลของโปรแกรมการจัดการอาการทางลบด้วยตนเองต่อการทำหน้าที่ ของผู้ป่วยจิตเภทที่มีอาการทางลบ
คำสำคัญ:
โรคจิตเภท, อาการทางลบ, การทำหน้าที่, โปรแกรมการจัดการอาการทางลบด้วยตนเองบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดก่อนและหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบ 1) การทำหน้าที่ของผู้ป่วยจิตเภทที่มีอาการทางลบก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการจัดการอาการทางลบด้วยตนเอง และ 2) การทำหน้าที่ของ ผู้ป่วยจิตเภทที่มีอาการทางลบระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการจัดการอาการทางลบด้วยตนเองกับกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตาม ปกติ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยจิตเภทที่มีอาการทางลบที่รับการรักษาในแผนกผู้ป่วยใน โรงพยาบาลศรีธัญญา ซึ่งมีคุณสมบัติตามเกณฑ์ จำนวน 40 คน และได้รับการจับคู่และสุ่มเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 20 คน กลุ่มทดลองได้รับการดูแลตามโปรแกรม การจัดการอาการทางลบด้วยตนเองที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ประกอบด้วยการดำเนิน 7 กิจกรรม เพื่อพัฒนาทักษะ และการให้ความรู้ใน เรื่อง การจัดการตนเอง อาการทางลบ การดูแลตนเองในชีวิตประจำวัน การจัดการอาการทางลบโดยการจัดการทางความคิด การ ใช้ยา การจัดการกับอารมณ์ การติดต่อสื่อสาร และการเข้าถึงแหล่งทรัพยากรในชุมชน ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ 1) โปรแกรมการจัดการอาการทางลบด้วยตนเอง 2) แบบวัดทักษะชีวิต และ 3) แบบประเมินอาการ ทางจิตโรคจิตเภทฉบับภาษาไทย เฉพาะอาการทางลบ ซึ่งผ่านการตรวจความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน โดยแบบวัดทักษะชีวิตและแบบประเมินอาการทางจิตเภทฉบับภาษาไทย เฉพาะอาการทางลบ มีค่าความเที่ยงสัมประสิทธิ์อัลฟา ของครอนบาคเท่ากับ 0.94 และ 0.90 ตามลำดับ ผลการวิจัยพบว่า 1. การทำหน้าที่ของผู้ป่วยจิตเภทที่มีอาการทางลบ หลังได้รับโปรแกรมการจัดการอาการทางลบด้วยตนเองสูงกว่าก่อน ได้รับโปรแกรมการจัดการอาการทางลบด้วยตนเองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. การทำหน้าที่ของผู้ป่วยจิตเภทที่มีอาการทางลบ กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการจัดการอาการทางลบด้วยตนเองสูงกว่ากลุ่ม ที่ได้รับการพยาบาลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Downloads
เอกสารอ้างอิง
2. McGrath J, Saha S, Chant D, Welham J. Schizophrenia: A Concise Overview of Incidence, Prevalence, and Mortality. Epidemiol Reviews. 2008; 30(1):67-76.
3. Phanthunane P, Vos T, Whiteford H, Bertram M, Udomratn P. Schizophrenia in Thailand: prevalence and burden of disease. Popular Health Metrics. 2010; 8(24):1-8.
4. Hunter R, Barry S. Negative symptoms and psychosocial functioning in schizophrenia: Neglected but important targets for treatment. European Psychiatry. 2012;27(6):432-6.
5. Knapp, Martin, McCrone, R. P, Leeuwemkamp, Oscar. Associations between negative symptoms, service patterns, and costs in patients with schizophrenia in the five European countries. Clinical Neuropsychiatry. 2008; 5(4):195-205.
6. Velligan DI, Alphs L, Lancaster S, Morlock R, Mintz J. Association between changes on the Negative Symptom Assessment scale (NSA-16) and measures of functional outcome in schizophrenia. Psychiatry Research. 2009; 169(2):97-100.
7. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders. 4th ed. Washington, DC: American Psychiatric Association. 1994.
8. Lindenmayer J-P. Increasing Awareness of Patient Functional Impairment in Schizophrenia and Its Measurement. Primary Psychiatry. 2008; 15(1):89-93.
9. Chan SW-c. Global Perspective of Burden of Family Caregivers for Persons With Schizophrenia. Archives of Psychiatric Nursing. 2011; 25(5): 339-49.
10. Erickson M, Jaafari N, Lysaker P. Insight and negative symptoms as predictors of functioning in a work setting in patients with schizophrenia. Psychiatry Research. 2011; 189(2):161-5.
11. Valencia M, Rascon ML, Juarez F, Murow E. A psychosocial skills training approach in Mexican out-patients with schizophrenia Psychological Medicine. 2007; 37(10):1393-402.
12. Lorig K, Ritter PL, Pifer C, Werner P. Effectiveness of the Chronic Disease Self-Management Program for Persons with a Serious Mental Illness: A Translation Study. Community Mental Health Journal. 2013; 50(1):96-103.
13. Bandura A. Self-efficacy: The exercise of control. New York: Freeman; 1997.
14. Barlow J, Wright C, Sheasby J, Turner A, Hainsworth J. Self-management approaches for people with chronic conditions: a review. Patient Education and Counseling. 2002; 48(2):177-87.
15. Ellis A. Rational Psychotherapy and Individual Psychology. Journal of Individual Psychology. 1957; 13(38-44).
16. Nilchaikovit T, Uneanong S, Kessawai D, Prakarn-Thomyangkoon. The Thai version of the Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS) for schizophrenia: criterion validity and interrater reliability. J Med Assoc Thai. 2000; 83(6):646-51. (in Thai)
17. Rosen A, Hadzi-Pavlovic D, Parker G. The life skills profile: a measure assessing function and disability in schizophrenia. Schizophr Bulletin. 1989; 15(2):325-37.
18. Lawn S, Battersby m W, Pols RG, Lawrence J, Mick TPa. The Mental Health Expert Patient: Findings from a Pilot Study of a Generic Chronic Condition Self-Management Programme for People with Mental illness. International Journal of social Psychiatry. 2007; 53:12.
19. Ryan P, Sawin Kj. The Individual and Family Self-management Theory: Background and Perspective on Context, Process, and Outcomes. Nurs Outlook. 2009; 57(4):217-25.
20. Stithyudhakarn S. The Effect of A Symptom Self-Management on Psychotic Symptoms for Multiple episodes Schizophrenic Patients: a thesis Doctor of Nursing Chulalongkorn University 2009. (in Thai)
21. Mausbach BT, Moore RC, Davine T, Cardenas V, Bowie CR, Ho J, et al. The use of the Theory of Planned Behavior to predic engagement in functional behaviors in schizophrenia. Psychiatry Research. 2013; 205:36-42.
22. Sangeunboonyapong N, Puapan S. Factor Relating to Loss to Follow-up Amomgschizophrenia Patients Enrolled in The Community Hospital in Chachoengsao Province. Journal of The Royal Thai Army Nurses. 2560; 18(1):229-36. (in Thai)
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารพยาบาลทหารบกเป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการหรือสมาคมพยาบาลทหารบก ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพยาบาลทหารบก
The ideas and opinions expressed in the Journal of The Royal Thai Army Nurses are those of the authors and not necessarily those
of the editor or Royal Thai Army Nurses Association.
