พฤติกรรมการบริโภคอาหารกับโรคไม่ติดต่อของบุคลากรการแพทย์ในเขตเมือง

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงสำรวจเพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของพฤติกรรมการบริโภคอาหารตามวิถีบริโภคนิยม กับโรคไม่ติดต่อ โรคเรื้อรังของกลุ่มตัวอย่างบุคลากรในโรงพยาบาลเขตเมือง 353 คน และนอกเขตเมือง 59 คน รวมทั้งหมด 412 คน โดยการสุ่ม กลุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยดัดแปลงมาจากแบบสอบถามพฤติกรรมการบริโภค อาหารของครอบครัวในชุมชนบ้านพักข้าราชการโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ค่าความเชื่อมั่นใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของ คอนบราค (Cronbach’s alpha Coefficient) เท่ากับ 0.86 สถิติพรรณนาใช้ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติวิเคราะห์ใช้ Student t-test และ Fisher exact test โดยแบ่งพฤติกรรมการบริโภคเป็น 3 ระดับ คือ ดี ปานกลาง ควรปรับปรุง

ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมการบริโภคอาหารที่เสี่ยงต่อโรคเรื้อรังของบุคลากรการแพทย์ในเขตเมืองและนอกเขตเมือง ไม่แตกต่างกัน โดยรวม อยู่ในระดับปานกลาง x = 3.11, SD = 0.88 และ x = 3.18, SD = 0.95 ตามลำดับ แต่เมื่อเปรียบเทียบ รายข้อ พบว่า การรับประทานอาหารประเภทปิ้งย่าง เช่น ลูกชิ้นปิ้ง หมูปิ้ง ไก่ย่าง ปลาเผา มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทาง สถิติ (P<.05) พฤติกรรมการบริโภคอาหารที่เสี่ยงต่อโรคเรื้อรัง ได้แก่ โรคความดันโลหิตสูง โรคไต โรคมะเร็ง โรคเบาหวาน และ โรคอ้วน ของบุคลากรการแพทย์ในเขตเมืองและนอกเขตเมืองเปรียบเทียบร้อยละรายด้านโดยพิจารณาจากความถี่ในการปฏิบัติ พบว่า บุคลากรทั้ง 2 แห่งปฏิบัติไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<.05)
ดังนั้นพฤติกรรมการบริโภคอาหารตามวิถีบริโภคนิยมกับโรคไม่ติดต่อ โรคเรื้อรัง ของบุคลากรเขตเมืองและเขตนอกเมือง ยังมีพฤติกรรมเสี่ยงต่อการเกิดโรคเรื้อรัง จึงควรทำการศึกษาวิจัยให้ได้ข้อมูลเพิ่มเติม เพื่อวางแผนส่งเสริมหรือสนับสนุนให้บุคลากร มีพฤติกรรมการบริโภคที่ดีเพื่อป้องกันการเกิดไม่ติดต่อ โรคเรื้อรังต่อไป