ผลของการพัฒนาระบบการจัดการด้านยาในการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะท้าย แบบประคับประคองในโรงพยาบาลสามพราน จังหวัดนครปฐม

ผู้แต่ง

  • ศิริวรรณ ชุ่มเจริญสุข โรงพยาบาลสามพราน จังหวัดนครปฐม

คำสำคัญ:

การรักษาแบบประคับประคอง, ผู้ป่วยมะเร็งระยะท้าย, ระบบการจัดการด้านยา, ปัญหาที่เกี่ยวกับยา

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: การวิจัยเชิงพรรณนาแบบไปข้างหน้า (Descriptive prospective study) ครั้งนี้ เพื่อศึกษาผลของการพัฒนาระบบการจัดการด้านยาในการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะท้ายแบบประคับประคองในโรงพยาบาลสามพราน วัสดุและวิธีการ: กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยมะเร็งระยะท้ายที่เข้ามารับการรักษาเป็นผู้ป่วยในและได้รับการดูแลแบบประคับประคอง คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง  (purposive  sampling) ที่มี Palliative Performance scale (PPS) น้อยกว่า 50 จำนวน 54 ราย เก็บข้อมูลระหว่างวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2566 ถึง 31 สิงหาคม พ.ศ. 2566 ผลการศึกษา: กลุ่มตัวอย่างเป็นเพศชาย 24 ราย (ร้อยละ 44.45) และเพศหญิง 30 ราย(ร้อยละ 55.55) ส่วนใหญ่อายุระหว่าง 60-69 ปี ส่วนใหญ่เป็นมะเร็งปอด จำนวน 12 ราย (ร้อยละ 22.22) อาการของผู้ป่วยระยะท้ายที่นำมาสู่การรักษา อันดับแรก คือ อาการเหนื่อยหอบและอ่อนเพลีย (Mdn=0, IQR=0-10),  รองลงมาคือ อาการปวด (Mdn=6, IQR=0-10 หลังจากผู้ป่วยเข้ารับการรักษาแบบประคับประคองเปรียบเทียบก่อนและหลังเข้ารับการรักษาพบว่า อาการรบกวนทั้งหมดลดลงแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติด้วย (p<0.05) ผู้ป่วยมีการเข้าถึงยากลุ่ม strong opioids 46 ราย คิดเป็นร้อยละ 85.2 ปัญหาที่เกี่ยวกับยาก่อนการจัดการด้านยา จำนวน 54 ราย จำนวนครั้งการเกิด DRPs จำนวน 92 ปัญหา (เฉลี่ย 1.7 ปัญหาต่อคน) และปัญหาที่เกี่ยวกับยาหลังการจัดการด้านยา จำนวนครั้งการเกิด DRPs จำนวน 21 ปัญหา (เฉลี่ย 0.4 ปัญหาต่อคน)  เปรียบเทียบปัญหาที่เกี่ยวกับยาก่อนและหลังการจัดการด้านยาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) ผลลัพธ์จากการปรึกษากับแพทย์เจ้าของไข้ (Outcome) พบว่า แพทย์ยอมรับการให้คำแนะนำของเภสัชกรทั้งหมด (all accept) จำนวน 49 ราย (ร้อยละ 90.7) แพทย์ยอมรับการให้คำแนะนำของเภสัชกรเป็นบางส่วน (partial accept) จำนวน 5 ราย (ร้อยละ 9.3) ไม่มีแพทย์ที่ไม่ยอมรับคำแนะนำของเภสัชกร (not accept) สรุป: ระบบการจัดการด้านยาหรือระบบยาเป็นสิ่งที่มีความสำคัญอย่างมากในการให้การรักษาหรือการดูแลผู้ป่วย ดังนั้นเภสัชกรในฐานะผู้มีความเชี่ยวชาญทางด้านยาและมีความเข้าใจในแนวคิดการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง ควรเป็นกลไกสำคัญในพัฒนาระบบการจัดการด้านยาก่อให้เกิดระบบการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคองที่มีประสิทธิภาพ โดยยึดเป้าหมายเดียวกันกับทีมสหวิชาชีพที่ดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย คือ การทำให้ผู้ป่วยและครอบครัวมีคุณภาพชีวิตที่ดีที่สุด

เอกสารอ้างอิง

สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. แนวทางการบริหารจัดการระบบยาในการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคอง (Palliative Care) ของหน่วยงานในสังกัดสำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. นนทบุรี: สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข; 2561. หน้า 4-6.

Pairojkul S, Thongkhamcharoen R, Raksasataya A, Nakawiro P, Sorasit C, Sudsa S, et al. Integration of specialist palliative care into tertiary hospitals: a multicenter point prevalence survey from Thailand. Palliat Med Rep 2021;2(1):272-9.

ฉัตราภรณ์ ชุ่มจิต, เยาวลักษณ์ อ่ำรำไพ. การจัดการระบบยาเพื่อความปลอดภัยด้านยาในโรงพยาบาล: บทวิเคราะห์ปัญหาและโอกาสในการพัฒนา. ไทยเภสัชศาสตร์และวิทยาการสุขภาพ 2552;4(1):127-35.

Herndon CM, Nee D, Atayee RS, Craig DS, Lehn J, Moore PS, et al. ASHP guidelines on the pharmacist’s role in palliative and hospice care. Am J of Health-System Pharm 2016:73(17):1351-67.

ดาริน จตุรภัทรพร. วิธีการประเมินความสามารถในการช่วยเหลือตัวเองของผู้ป่วยโดยใช้ Palliative Performance Scale (PPS) ภาควิชาเวชศาสตร์ครอบครัว [อินเทอร์เน็ต]. 2559 [เข้าถึงเมื่อ 20 มี.ค.2565]. เข้าถึงได้จาก: http://med.mahidol.ac.th/fammed/th/postgrad/doctorpalliative3th.

Chewaskulyong B, Sapinun L, Downing GM, Intaratat P, Lesperance M, Leautrakul S, et, al. Reliability and validity of the Thai translation (Thai PPS Adult Suandok) of the Palliative Performance Scale (PPSv2). Palliat Med 2012;26(8):1034-41.

Victoria Hospice Society. Palliative Performance Scale (PPSv2) version 2. Medical Care of the Dying 2006;4:121.

Chinda M, Jaturapatporn D, Kirshen AJ, Udomsubpayakul U. Reliability and validity of a Thai version of the edmonton symptom assessment scale (ESAS-Thai). J Pain Symptom Manage 2011;42(6):954-60.

สุลาวัณย์ วรรณโคตร. การพัฒนาระบบการดูแลแบบประคับประคอง ในผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย: กรณีศึกษา โรงพยาบาลเขาวง. [วิทยานิพนธ์ปริญญาเภสัชศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม; 2561.

ศิริทัศน์ กระดานพล, ภานุพัฒน์ พุมพฤกษ์. ความคิดเห็นของเภสัชกรต่อความสามารถของตนเองในงานดูแลผู้ป่วยแบบประคอบประคองตามความคาดหวังของทีมสหสาขาวิชาชีพ. วารสารวิจัยระบบสาธารณสาธารณสุข 2560;11(1):91-101.

ภัทรานิษฐ์ เมธีพิศิษฐ์, อาภาพร วงษ์นามพรหม, น้ำอ้อย ภักดีวงษ์. ผลลัพธ์และกระบวนการดูแลแบบประคับประคองในผู้ป่วยมะเร็งลุกลาม. วารสารพยาบาลกรุงเทพ 2561;41(1):75-83.

สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข. แผนยุทธศาสตร์ระดับชาติว่าด้วยการสร้างเสริมสุขภาวะในระยะท้ายของชีวิต ปีงบประมาณ 2566: ร้อยละการบรรเทาอาการปวดและจัดการอาการต่าง ๆ ด้วย Opioid ในผู้ป่วยประคับประคองอย่างมีคุณภาพ [อินเทอร์เน็ต]. 2566 [เข้าถึงเมื่อ 2 ม.ค. 2566]. เข้าถึงได้จาก: http://healthkpi.moph.go.th/kpi2/kpi-list/view/?id=1602

ศุภชัย แพงคำไหล, พีร์ วัชรวงษ์ไพบูลย์. การพัฒนาแนวทางส่งเสริมการเข้าถึงยากลุ่มโอปิออยด์ (opioids) แบบสหวิชาชีพที่บ้านสำหรับการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย อำภอยางสีสุราช จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิชาการสาธารณสุข 2564;30(ฉบับเพิ่มเติม 1):S76-86.

ทิพย์สุคนธ์ เจริญพันธ์, จันทรรัตน์ สิทธิวรนันท์. การพัฒนาบทบาทเภสัชกรในทีมสหวิชาชีพสำหรับการจัดการอาการปวดด้วยยาในผู้ป่วยโรคมะเร็งระยะลุกลามอย่างต่อเนื่องจนถึงที่บ้าน โรงพยาบาลหนองเสือ จังหวัดปทุมธานี. ไทยไภษัชยนิพนธ์ 2565;17(2):1-21.

วราภรณ์ อุ่นจันทึก. การเปรียบเทียบผลลัพธ์ก่อนและหลังการให้บริบาลทางเภสัชกรรมผู้ป่วยประคับประคองในคลินิกประคับประคองผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิจัยและพัฒนาด้านสุขภาพ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครราชสีมา 2564;7(1):32-44.

สิญาภรณ์ วงศ์คร้าย, ขวัญจิต ด่านวิไล, ธีรพล ทิพย์พยอม. ผลของการบริบาลทางเภสัชกรรมต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยมะเร็งเต้านม : การทดลองแบบสมและสุ่มและมีกลุ่มควบคุม. วารสารเภสัชกรรมไทย 2561;11(4): 828–39.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-12-26

รูปแบบการอ้างอิง

1.
ชุ่มเจริญสุข ศ. ผลของการพัฒนาระบบการจัดการด้านยาในการดูแลผู้ป่วยมะเร็งระยะท้าย แบบประคับประคองในโรงพยาบาลสามพราน จังหวัดนครปฐม. JPMAT [อินเทอร์เน็ต]. 26 ธันวาคม 2023 [อ้างถึง 6 ธันวาคม 2025];13(3):66-83. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JPMAT/article/view/265916

ฉบับ

ประเภทบทความ

นิพนธ์ต้นฉบับ