บทความพิเศษ โรคติดเชื้อไวรัสซิกาและสถานการณ์โรคในจังหวัดนนทบุรี

Abstract

     โรคติดเชื้อไวรัสซิกา (Zika virus disease)เกิดจากการติดเชื้อไวรัสซิกา ซึ่งอยู่ตระกูลฟลาวิไวรัส (flavivirus) มีลักษณะคล้ายคลึงกับไวรัสไข้เหลืองไวรัสเด็งกี่ ไวรัสเวสต์ไนล์ และไวรัสไข้สมองอักเสบเจอี โรคติดเชื้อไวรัสซิกามียุงลาย (เช่น Aedes aegypti) เป็นพาหะนำโรค^(1,2) โดยมีการค้นพบเชื้อนี้เป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2490 (ค.ศ. 1947) จากน้ำเหลืองของลิง Rhesus ที่ป่าชื่อซิกา สาธารณรัฐยูกันดา(1)สามารถติดต่อได้โดยการถูกยุงลายที่มีเชื้อไวรัสซิกากัด หลังโดนยุงกัดเชื้อไวรัสซิกาจะมีระยะฟักตัวในคนเฉลี่ย 4-7 วัน (สั้นที่สุด 3 วัน ยาวที่สุด 12 วัน)
และในยุง 10 วัน(1)ผู้ติดเชื้อไวรัสซิกาส่วนใหญ่ (ร้อยละ 80)อาการจะไม่รุนแรงนัก โดยจะมีอาการคล้ายคลึงกับโรคในกลุ่มที่มียุงลายเป็นพาหนะนำโรค เช่นเดียว กับผู้ป่วยไข้เด็งกี่ กล่าวคือ มีไข้ ปวดศีรษะ มีผื่นแดงแบบ maculopapular ตามลำตัว แขน และขา ตาแดง บริเวณดวงตามีอาการอักเสบของเยื่อบุตา ปวดกล้ามเนื้อ ปวดข้อ อ่อนเพลีย อาจจะมีอาการต่อมน้ำเหลืองโตและอุจจาระร่วง ส่วนน้อยอาจ มีอาการเส้นประสาทอักเสบ (Guillain-Barre Syndrome-GBS) หรือความผิดปกติทางระบบประสาทอื่นๆ(1)ทั้งนี้สาเหตุหลักของการติดเชื้อไวรัสซิกาคือการโดนยุงลายที่มีเชื้อไวรัสซิกากัด สำหรับหญิงตั้งครรภ์ที่ติดเชื้อไวรัสซิกา (ซึ่งอาจแสดงอาการหรือไม่แสดงอาการ) อาจแพร่เชื้อสู่ทารกในครรภ์ ซึ่งเป็นประเด็นที่สำคัญมากที่แตกต่างจากการติดเชื้อเด็งกี่คือหญิงตั้งครรภ์ที่ติดเชื้อไวรัสซิกาอาจส่งผ่านไวรัสไปสู่ทารกในครรภ์ อาจส่งผลให้ทารกคลอดออก มาแล้วมีภาวะศีรษะเล็กแต่กำเนิด (microcephaly)^(1,2) หรือมีภาวะแทรกซ้อนด้านระบบประสาท ระบบการมองเห็น การได้ยิน การเคลื่อนไหวร่างกาย ซึ่งความผิดปกติดังกล่าวอาจตามมาในภายหลัง ไวรัสซิกายังสามารถติดต่อทางช่องทางอื่นๆ ได้แก่ การแพร่เชื้อทางเพศสัมพันธ์ การแพร่เชื้อผ่านการบริจาคเลือด เป็นต้น