การศึกษาเบื้องต้นเรื่องความเที่ยงตรงและความเชื่อมั่นของแบบสอบถามพฤติกรรมหลังจากนอนโรงพยาบาล ฉบับภาษาไทย

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ เพื่อแปลแบบสอบถามพฤติกรรมหลังจากนอนโรงพยาบาล (Post-hospitalization Behavior Questionnaire, PHBQ) เป็นฉบับภาษาไทย และทดสอบความเที่ยงตรงและความเชื่อมั่นของเครื่องมือ

วิธีการศึกษา การศึกษาแบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนที่หนึ่ง แปลแบบสอบถามด้วยวิธีการแปลย้อนกลับและทดสอบกับผู้ใช้สองภาษา แบบสอบถามต้นฉบับภาษาอังกฤษมี 27 ข้อ ตอบคำถามด้วย Likert-type scale 1-5 ส่วนที่สอง การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือ การศึกษานี้เก็บข้อมูลในผู้ป่วยเด็กอายุ 2-12 ปี ที่มารับการตรวจติดตามผลหลังออกจากโรงพยาบาลแล้ว 7-14 วัน ผู้วิจัยใช้ข้อมูลจากการตอบแบบสอบถามประเมินพฤติกรรมโดยผู้ปกครอง เปรียบเทียบกับการประเมินพฤติกรรมและอารมณ์จากการสัมภาษณ์เด็กและผู้ปกครอง โดยจิตแพทย์เด็กและวัยรุ่น และนักจิตวิทยาคลินิกเด็ก การประเมินแบ่งเป็น 6 กลุ่มอาการ ได้แก่ 1) general anxiety, 2) separation anxiety, 3) sleep anxiety, 4) eating disturbances, 5) aggression, และ 6) apathy-withdrawal การศึกษานี้วัดความเที่ยงตรง ความเชื่อมั่น และการนำแบบสอบถามไปใช้ได้จริง

ผลการศึกษา กลุ่มตัวอย่างมี 33 ราย มีผู้ป่วย 16 ราย (48.5%) ที่พบพฤติกรรมถดถอยอย่างน้อย 1 กลุ่มอาการ พบความเที่ยงตรงเชิงสภาพ (concurrent validity) ของแบบสอบถามอยู่ในระดับปานกลางในกลุ่มอาการ eating disturbances (Spearman’s correlation = 0.462, p = 0.007) ไม่พบความเที่ยงตรงเชิงสภาพในกลุ่มอาการอื่น ๆ ความเชื่อมั่น (reliability) ของแบบสอบถามอยู่ในระดับดี ความสอดคล้องภายในสำหรับแบบสอบถามทั้งชุดพบค่า Cronbach’s alpha = 0.840 แบบสอบถามนี้ใช้ระยะเวลาในการตอบแบบสอบถามเฉลี่ย 3.35 นาที

สรุป แบบสอบถามพฤติกรรมหลังจากนอนโรงพยาบาลฉบับภาษาไทยมีความเชื่อมั่นที่ดี แต่มีความเที่ยงตรงเฉพาะด้าน eating disturbances แบบสอบถามควรได้รับการพัฒนาความเที่ยงตรงเพิ่มเติมให้เหมาะสมกับวัฒนธรรมประเทศไทย