การบูรณาการเฝ้าระวังพฤติกรรมที่สัมพันธ์ต่อการติดเชื้อเอชไอวีและความชุกของการติดเชื้อเอชไอวีและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ในกลุ่มพนักงานบริการทางเพศหญิงที่ทำงานนอกสถานบริการทางเพศ ปี พ.ศ. 2560

บทคัดย่อ

โรคเอดส์ยังเป็นปัญหาสำคัญทางด้านสาธารณสุขและการแพทย์ในประเทศไทยเนื่องจากมีผู้ติดเชื้อรายใหม่เพิ่มขึ้นตลอดเวลา โดยเฉพาะในกลุ่มพนักงานบริการทางเพศหญิงที่มีความเสี่ยงสูงต่อการติดเชื้อเอชไอวี การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยด้านพฤติกรรมที่สัมพันธ์ต่อการติดเชื้อเอชไอวีในกลุ่มพนักงานบริการทางเพศหญิงใน 5 จังหวัด ได้แก่จังหวัดชลบุรี เชียงใหม่ นครราชสีมา ประจวบคีรีขันธ์ และภูเก็ต การศึกษาแบบภาคตัดขวางเชิงวิเคราะห์ กลุ่มตัวอย่างถูกสุ่มแบบลูกโซ่ การเก็บข้อมูลใช้แบบสอบถามและการตรวจตัวอย่างเลือด การประเมินความสัมพันธ์ของตัวแปรใช้สถิติ Chi-square และ Logistic regression ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ Alpha 0.05 ผลการศึกษา พบว่า มีกลุ่มตัวอย่าง 1,381 คน อายุที่เริ่มขายบริการทางเพศอยู่ระหว่าง 17 - 25 ปี ระยะเวลาของการขายบริการทางเพศเฉลี่ย 3 ปี มีความชุกของการติดเชื้อเอชไอวี ร้อยละ 2.8 ซิฟิลิส ร้อยละ 2.4 และไวรัสตับ-อักเสบบี ร้อยละ 3.4 การใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้งกับคู่เพศสัมพันธ์ที่เป็นแฟนคนรักหรือคู่ที่อยู่กินด้วยกันอยู่ในระดับต่ำเพียง ร้อยละ 24.3 การสุ่มตัวอย่างแบบลูกโซ่สามารถเข้าถึงกลุ่มเป้าหมายที่มีรูปแบบขายบริการที่ไม่เปิดเผยตัวได้ โดยเฉพาะรูปแบบการขายบริการที่ผ่านนายหน้าหรือผ่านทางโทรศัพท์ การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก พบว่าพนักงานบริการหญิงที่ไม่ได้เรียนหนังสือหรือการศึกษาต่ำกว่าระดับมัธยมศึกษาตอนต้นมีความสัมพันธ์ต่อการติดเชื้อเอชไอวี