ผลของโปรแกรมการจัดการตนเองของบุคคลและครอบครัวต่อพฤติกรรมการเตรียมลำไส้เพื่อการส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ทางทวารหนักในผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการเตรียมลำไส้ของผู้สูงอายุ ที่เข้ารับ การส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ทางทวารหนักระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการจัดการตนเองของบุคคล และครอบครัวกับกลุ่มที่ได้รับการพยาบาลตามปกติ เป็นงานวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ที่มีอายุ 60 ปี ขึ้นไป ที่มารับการตรวจความผิดปกติ ของลำไส้ใหญ่และทวารหนักแบบผู้ป่วยนอก และได้รับการตรวจ วินิจฉัยด้วยวิธีการส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ทางทวาร หนัก คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงตาม คุณสมบัติที่กำหนด จำนวน 44 ราย แบ่งเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่ม ทดลองกลุ่มละ 22 ราย ใช้ระยะเวลา ในการศึกษา 8 สัปดาห์ กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการจัดการตนเองของบุคคลและครอบครัว ตามแนว คิดของ Ryan and Sawin ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ จับคู่กลุ่มตัวอย่างให้มีคุณสมบัติ ใกล้เคียงกันด้วย เพศ อายุ และชนิดของยาระบาย เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยประกอบด้วย เครื่องมือที่ใช้ใน การทดลอง ได้แก่ โปรแกรมการจัดการตนเองของบุคคลและครอบครัว เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามวัดพฤติกรรมการเตรียมลำไส้ใหญ่ของผู้สูงอายุและ ครอบครัวมีค่าความเที่ยง 0.72 และเครื่องมือที่ใช้ในการกำกับการทดลอง ได้แก่ แบบวัดความรู้การเตรียม ลำไส้ก่อนการส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ทางทวารหนักมีค่าความเที่ยง 0.70 เครื่องมือผ่านการตรวจสอบ ความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน และ Mann-Whitney U test

ผลการวิจัย พบว่า พฤติกรรมการเตรียมลำไส้ของผู้สูงอายุที่เข้ารับการส่องกล้องตรวจลำไส้ใหญ่ ทางทวารหนัก กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการจัดการตนเองของบุคคลและครอบครัว ดีกว่ากลุ่มที่ได้รับการ พยาบาลตามปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05