Effects of Older Adult Mental Efficacy Enhancement Program on Cognitive Abilities, Mental Health, Behavior and Psychological Symptoms in Older Adult Suspected Dementia
Keywords:
Cognitive abilities, Mental health, Behavior and psychological symptoms, Dementia, Older adultAbstract
This one-group pretest-posttest quasi-experimental study aimed to examine the effect of a mental efficacy enhancement program on cognitive capacity, mental health, and neuropsychiatric symptoms among older individuals suspected of having dementia. Thirty eligible participants affiliated with Nakhon Chai Si Hospital were screened using the Thai Mini Mental State Examination (TMSE) with scores below 24 and were recruited through convenience sampling. Participants were invited to participate in the mental fitness program conducted a time a week over a period of 6 weeks. The TMSE, Thai Geriatric Mental Health Assessment Tool (T-GMHA-15), and Neuropsychiatric Inventory Questionnaires (NPI-Q) were employed to assess participants' cognition, mental health, and neuropsychiatric symptoms, respectively. Descriptive statistics were employed to analyze demographic data, and paired t-test.
Results indicated that post-intervention, participants demonstrated a statistically significant increase in TMSE scores (= 26.53, S.D. =2.79) and mental health scores (
= 46.50, S.D. =4.78), compared to pre-intervention (
= 23.73, S.D. =5.69; (
=44.07, S.D. =5.38), (p < .05). Furthermore, participants exhibited a decrease in neuropsychiatric symptoms post intervention (
= 0.07, S.D. =0.25) compared to those observed pre-intervention (
=0.40, S.D. =0.81) (p < .05) respectively. Therefore, nurses should the mental efficacy enhancement program cognitive capacity, mental health, and the alleviation of neuropsychiatric symptoms in older adults.
References
จิตติมา ดวงแก้ว, วาสนา หลวงพิทักษ์, ทิวา มหาพรหม, ชุติกาญจน์ ฉัตรรุ่ง และ สุภาวดี นพรุจจินดา. (2561). การกระตุ้นการรู้คิดสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะการรู้คิดบกพร่องเล็กน้อย : บทความฟื้นฟูวิชาการ. วารสารสถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา, 15(1), 62-83.
ชัชญาภา สมศรี และ พิกุลทอง โมคมูล. (2561). ผลของกิจกรรมสร้างสุข 5 มิติ ต่อความสุขของผู้สูงอายุในคลินิกผู้สูงอายุ โรงพยาบาลนครพนม. วารสารโรงพยาบาลนครพนม, 3(2) 3-14.
ชัชวาล วงค์สาลี และ ศุภลักษณ์ พื้นทอง. (2561). ภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุ : การพยาบาลและการดูแล ญาติผู้ดูแล. วารสารมฉก. วิชาการ, 22, 166-179.
ดุษฎี อุดมอิทธิพงศ์, พิชญา ชาญนคร, ธิติมา ณรงค์ศักดิ์ และ นภาพิศ ฉิมนาคบุญ. (2564). การกระตุ้นการรู้คิดสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะการรู้คิดบกพร่องเล็กน้อย : บทความฟื้นฟูวิชาการ. วารสารสถาบันจิตเวชศาสตร์สมเด็จเจ้าพระยา, 15, 62 -83.
ต่อศักดิ์ กาญจนทรัพย์สิน. (2561). รูปแบบกิจกรรมความสุข 5 มิติของกรมสุขภาพจิตที่มีผลต่อสุขภาพจิตของผู้สูงอายุตำบลโพธิ์ชัย อำเภอวาปีปทุม จังหวัดมหาสารคาม (รายงานผลการวิจัย). บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
ประวีณา ศรีบุตรดี. (2566). การพยาบาลผู้ป่วยสูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมการทำกิจกรรมทางกายที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุสมองเสื่อมด้วยโปรแกรม Reducing Disability in Alzheimer (RDAD): กรณีศึกษา 2 ราย. วารสารสุขภาพและสิ่งแวดล้อม, 8(2), 330-338.
พัชรี ถุงแก้ว. (2561). ผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพจิตด้วยรูปแบบความสุขเชิงจิตวิทยา 5 มิติเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตและความสุขของผู้สูงอายุ. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 13(39), 41-54.
ไพจิตร พุทธรอด และ กนกวรรณ ศิลปกรรมพิเศษ. (2564). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างความเข้มแข็งทางใจต่อความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองและภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุที่เป็นโรคซึมเศร้า. วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 15(1), 70-82.
ภรัญวิทย์ อนันต์ดิลกกฤต. (2564). ภาวะสมองเสื่อม. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9, 15(37), 392-398.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2564). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2563. นครปฐม : สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดลและมูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. สืบค้นจาก https://thaitgri.org/?p=40101
วิไล คุปต์นิรัติศัยกุล. (2561). ความสำคัญของการฟื้นฟูสภาพ. ใน วิไล คุปต์นิรัติศัยกุล (บ.ก.). การฟื้นฟูผู้สูงอายุในปัญหาสุขภาพที่พบบ่อย (น. 349-371). กรุงเทพฯ: พี.เอ.ลีฟวิ่ง.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2564). ประชากรของประเทศไทย พ.ศ. 2564. สืบค้นจาก https://ipsr.mahidol.ac.th/
สาวิตรี จีระยา, ภรภัทร เฮงอุดมทรัพย์, ดวงใจ วัฒนสินธุ์ และ เวทิส ประทุมศรี. (2561). ผลของโปรแกรม กระตุ้นการรู้คิดต่อการรับรู้สมรรถนะแห่งตนด้านความจำในผู้สูงอายุที่มีการรู้คิดบกพร่องเล็กน้อย. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 26(2), 30-39.
สุนทรี โอรัตนสถาพร, ฉัตรวรุณ จำปาวัน, สุพัตรา เคนไชยวงค์ และ รัชฎาภรณ์ อึ้งเจริญ. (2564). ผลของ โปรแกรมการสร้างเสริมการรู้คิดในกลุ่มผู้สูงอายุที่มีการรู้คิดบกพร่องเล็กน้อย. วารสารชุมชนวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 29(3),189-200.
สุทธิศรี ตระกูลสิทธิโชค และ อาทิตยา สุวรรณ์. (2559). ผลของโปรแกรมกระตุ้นการรู้คิดต่อความสามารถในการรู้คิดและความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวันในผู้สูงอายุที่เสี่ยงหรือมีภาวะสมองเสื่อม. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย, 9(2), 145-158.
สำนักส่งเสริมและพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต. (2560). คู่มือวิทยากรจัดกิจกรรมสร้างสุข 5 มิติสำหรับผู้สูงอายุในชุมชน. กรุงเทพฯ: สำนักงานพุทธศาสนาแห่งชาติ.
สำนักอนามัยผู้สูงอายุ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2565). รายงานประจำปี พ.ศ.2565. สืบค้นจาก https://eh.anamai.moph.go.th/th/
อาทิตยา สุวรรณ์ และ สุทธิศรี ตระกูลสิทธิโชค. (2563). โครงการวิจัยผลของโปรแกรมการส่งเสริมการรู้คิดโดยใช้ดนตรีบำบัดต่อความสามารถด้านการรู้คิดปัญหาพฤติกรรม อารมณ์ และจิตใจของผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อม (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยมหาวิทยาลัยรังสิต.
ไอรดา สายปัญญา. (2565). ความชุกและปัจจัยที่สัมพันธ์กับภาวะสมองเสื่อมและภาวะความสามารถของสมองบกพร่องเล็กน้อยในผู้สูงอายุตำบลนามะเฟือง อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลอุดรธานี, 30(3),376-386.
Cusack, S. A., & Thompson, W. J. (1995). Mental fitness a critical component of healthy aging (Research Report). Retrieved from https://summit.sfu.ca/_flysystemfedora/sfu_migrate/533/GRC_058.pdf
Hessler J. B., Schaufele M., Hendlmeier I., Junge M.N., Leonhardt S., Weber J., & Bickel H. (2018). Behavioral and psychological symptoms in general hospital patients with dementia, distress for nursing staff and complications in care: Results of the general hospital study. Epidemiology and Psychiatric Sciences, 27(3), 278-287.
Polit D.F., & Beck T.B. (2004). Nursing research: Principles and methods. (7th ed.). Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
Sherman DS, Mauser J, Nuno M, & Sherzai D. (2017). The efficacy of cognitive intervention in mild cognitive impairment (MCI): A meta-analysis of outcomes on neuropsychological. Neuropsychol Rev, 27(4), 440-484. doi: 10.1007/s11065-017-9363-3.
Veragiat, S., Pensuksan, W. C., Suvanchot, K. S., Yooyen, C., Chetkhunthod, P., & Sarsanas, P. (2017). Prevalence of dementia and neuropsychiatric symptoms among elderly patients attending outpatient departments of psychiatric hospital in southern Thailand. Walailak Journal Science and Technology, 14(1), 43-49.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Christian University of Thailand
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
