Exploratory Factor Analysis of the Tour Bus Service Quality Management for Chinese Tourists in Thailand
Keywords:
Factor analysis, Tour bus, Service qualityAbstract
This research aimed to study the components and the variables of tour bus service quality management for Chinese tourists in Thailand during 2018-2019 before the situation of COVID-19. This research was a quantitative research methods. The sample was 415 Chinese tourists traveling to Thailand on a group tour and take the tour bus to travel to various places through inbound tour operator companies in Bangkok for Chinese tourists by purposive way sampling. The research instrument was a questionnaire developed by the researcher based on the service quality concept and the tour bus management concept. The data were analyzed using Exploratory Factor Analysis technique, obtained by Principle Components Extraction and Orthogonal Rotation by Varimax Method.
The findings were three components of measurement, twenty-eight variables of Tour Bus’s Service Quality Management for Chinese Tourist in Thailand as follows; 1) The Management component has eleven variables, 2) The Physical component has nine variables and 3) The Service component has eight variables, each variable has loading factor more than 0.54.The benefit of this research will be very useful as a guideline for service efficiency development of the tour bus operators, including the security management, the service readiness, and the bus driver and crew development.
References
กรมการขนส่งทางบก. (2560). กรมการขนส่งทางบก แนะ!! กรณีเดินทางเพื่อการท่องเที่ยวหรือการเดินทางเป็นหมู่คณะให้เลือกใช้รถเช่าเหมาที่มีคุณภาพ มาตรฐานและปลอดภัย ตรวจสอบสัญญาก่อนการว่าจ้าง และเลือกใช้ประเภทรถให้เหมาะสม. สืบค้นจาก https://www.dlt.go.th/th/public-news/view.php?did=1666
กรมการขนส่งทางบก. (2562). Q-Bus มาตรฐานรถโดยสารสาธารณะ เพื่อส่งเสริมความปลอดภัยในการใช้รถใช้ถนน. สืบค้นจาก http://www.dlt.go.th/site/rayong/
กรมการขนส่งทางบก. (2560). กรมการขนส่งทางบก แนะ!! กรณีเดินทางเพื่อการท่องเที่ยวหรือการเดินทางเป็นหมู่คณะให้เลือกใช้รถเช่าเหมาที่มีคุณภาพ มาตรฐานและปลอดภัย ตรวจสอบสัญญาก่อนการว่าจ้าง และเลือกใช้ประเภทรถให้เหมาะสม. สืบค้นจาก https://www.dlt.go.th/th/public-news/view.php?_did=1666
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). รายงานภาวะเศรษฐกิจท่องเที่ยว. สืบค้นจาก https://www.mots.go.th/ewt_dl_link.php?nid=7533
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2561). สถิติด้านการท่องเที่ยว ปี 2561. สืบค้นจาก https://www.mots.go.th/more_news_new.php?cid=528
กรุงเทพธุรกิจ. (2560). บัสรับส่ง นทท. พลิกคว่ำขณะลงเขาป่าตอง เด็ก 10 ขวบดับ. สืบค้นจาก https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/763835
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2538). การวิเคราะห์สถิติเพื่อธุรกิจ : สถิติเพื่อการตัดสินใจทางธุรกิจ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฐิติพงศ์ วรธรรมทองดี. (2558). คุณภาพการบริการบนเครื่องบินของการบินไทย มีความสัมพันธ์กับแนวโน้มพฤติกรรมการใช้บริการของผู้โดยสาร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
ดวงสมร เนียมนัตน์ และสุภา ทองคง. (2556). พฤติกรรมและการเปรียบเทียบคุณภาพการบริการของสถานีขนส่งผู้โดยสาร กรุงเทพฯ (จตุจักร) และสถานีขนส่งผู้โดยสารกรุงเทพฯ (ถนนบรมราชชนนี). (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, ปทุมธานี.
ทิพวรรณ บัวอินทร์. (2561). แนวทางการพัฒนาคุณภาพการบริการรถโดยสารไม่ประจําทางเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวต่างชาติในจังหวัดภูเก็ต. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ธิตินันธุ์ ชาญโกศล. (2559). การวิเคราะห์ปัจจัยและพัฒนาองค์ประกอบการบริการขนส่งทางอากาศ ด้านความเสี่ยงของการบริการในธุรกิจสายการบิน. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 8(3), 78-88. สืบค้นจาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/pimjournal/article/view/73222
ผู้จัดการออนไลน์. (2562). อุบัติเหตุรถบัสนักท่องเที่ยวจีนคว่ำกลางดอยเชียงใหม่ เจ็บ 10 ราย พบไหปลาร้าหัก 2-หัวกระแทกต้องตรวจละเอียด 3. สืบค้นจาก https://mgronline.com/local/detail/9620000061916
มาริสา เจริญไพศาลสัตย์. (2553). ความพึงพอใจของผู้โดยสารรถไฟที่มีต่อการให้บริการของขบวนรถด่วนพิเศษนครพิงค์ กรุงเทพฯ-เชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2557). การวิเคราะห์สถิติหลายตัวแปรสำหรับงานวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วีระพงษ์ เฉลิมจิระรัตน์. (2542). คุณภาพในงานบริการ. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2543). การประเมินการสอนระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานมาตรฐานอุดมศึกษา.
สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). รายงานสถิติการท่องเที่ยวประเทศไทย ประจําปี พ.ศ. 2560. สืบค้นจาก https://mots.go.th/download/article/article_20190516131031.pdf
สิริวงษ์ เอียสกุล. (2557). ความพึงพอใจในการใช้บริการรถตู้และรถโดยสาร กรณีศึกษาจุดผ่านแดนสะพานมิตรภาพไทย - ลาว จังหวัดหนองคาย. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 7(1), 553-560. สืบค้นจาก https://www.tci-thaijo.org/index. php/Veridian-E-Journal/article/view/27373
องค์อร สงวนญาติ, พัทธนันท์ ศรีม่วง และวิจิตรา ศรีสอน. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความปลอดภัยในการใช้บริการรถโดยสารสาธารณะของนักศึกษา มหาวิทยาลัยสวนดุสิต. วารสารวิจัย มสด, 14(3), 101-122. สืบค้นจาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/sduhs/article/view/186634
เอกสิทธิ์ สันติภาพ และจงกลบดินทร์ แสงอาสภวิริยะ. (2558). การวัดคุณภาพการบริการโลจิสติกส์โดยวิธี P-TRANSQUAL กรณีศึกษา: รถโดยสารระหว่างประเทศไทย–หลวงพระบาง. วารสารราชมงคลล้านนา, 3(2), 72-83. สืบค้นจาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/balajhss/article/view/75250
Bitner, M. J., & Hubbert, A. R. (1994). Encounter satisfaction versus overall satisfaction versus quality: the customer's voice. In Service quality: New directions in theory and practice (pp. 72-94). California: SAGE Publications, Inc.
Cronin Jr., J. J., & Taylor, S. A. (1992). Measuring service quality: A reexamination and extension. Journal of Marketing, 56(3), 55-68 doi:10.2307/1252296.
Oliver, R. L. (1993). Cognitive, Affective, and attribute bases of the satisfaction response. Journal of Consumer Research, 20(3), 418–430. doi:10.1086/209358.
Parasuraman, A. P., Zeithaml, V. A., & Berry, L. L. (1988). SERVQUAL: a multiple-item scale for measuring consumer perceptions of service quality. Journal of Retailing, 64(1), 12-40.
Rohani, M. M., Wijeyesekera, D. C., & Karim, A. T. A. (2013). Bus operation, Quality service and the role of bus provider and driver. Procedia Engineering, 53, 167-178. doi: 10.1016/j.proeng.2013.02.022.
Sajjakaj, J., & Vatanavongs, R. (2016). Measurement modelling of the perceived service quality of a sightseeing bus service: An application of hierarchical confirmatory factor analysis. Transport Policy, 45, 240-252. doi:10.1016/j.tranpol.2015.04.001.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2014). Using multivariate statistics. (6th ed.). Boston, MA, United States: Pearson Education, Inc. /Allyn and Bacon.
Vuchic, V. R. (1981). Urban public transportation system and technology. Englewood Cliffs: NJ: Prentice-Hall.
Weng, J., Di, X., Wang, C., Wang, J., & Mao, L. (2018). A bus service evaluation method from passenger's perspective based on satisfaction surveys: A case study of beijing, China. Sustainability, 10(8), 1-15. doi:10.3390/su10082723.
Zeithaml, V. A., Parasuraman, A. P., & Berry, L. L. (1990). Delivering quality service: Balancing customer perceptions and expectations. New York: The Free Press.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Christian University of Thailand
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
