การพัฒนาและแก้ไขความเหลื่อมล้ำทางสังคมในกรุงเทพมหานคร กรณีศึกษา : ชุมชนหมู่บ้านพัฒนาวัดอินทราวาส 1 เขตตลิ่งชัน

บทคัดย่อ

          การศึกษาพัฒนาและแก้ไขความเหลื่อมล้ำทางสังคมในกรุงเทพมหานคร กรณีศึกษา : ชุมชนหมู่บ้านพัฒนาวัดอินทราวาส 1 เขตตลิ่งชัน มีวัตถุประสงค์การวิจัย เพื่อศึกษาและวิเคราะห์สภาพปัญหาและความต้องการของชุมชน หมู่บ้านพัฒนาวัดอินทราวาส 1 ตามกระบวนการมีส่วนร่วมเพื่อแก้ไขความเหลื่อมล้ำทางสังคม 6 ประเด็น ได้แก่ 1. การเข้าถึงระบบการศึกษาและการพัฒนาเยาวชน 2. การพัฒนาด้านกายภาพของชุมชน 3. การแก้ไขปัญหาความยากจนและสร้างความเข้มแข็งแก่ชุมชน  4. การปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมโดยอำนาจรัฐ 5. การเข้าถึงทรัพยากรของรัฐ และ 6. ความเหลื่อมล้ำในการแสดงความคิดเห็น และการตอบสนองของรัฐต่อความคิดเห็นของชุมชน เป็นการวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนรวม ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้นำชุมชน และสมาชิกชุมชน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบโควตา 5 กลุ่ม จำนวน 45 คน และสนทนากลุ่ม จำนวน 10 ครั้งครั้งละ 5-6 คน วิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐานชุมชน คุณภาพชีวิตของชุมชน สภาพปัญหาและความต้องการของชุมชนใน 6 ประเด็น ความเหลื่อมล้ำของสังคม ผลการวิจัยพบว่า ด้านการศึกษา คนในชุมชนมีความพอใจการเข้าถึงระบบการศึกษาและการพัฒนาเด็กและเยาวชนในระดับมากผู้ปกครองเห็นความสำคัญของการศึกษาจึงสนับสนุนเด็กและเยาวชนในด้านการศึกษาทุกระดับ ประชาชนส่วนใหญ่ในชุมชน มีความพึงพอใจทางด้านกายภาพปานกลางถึงค่อนข้างมาก พบว่าชุมชนมีความพร้อมด้านสาธารณูปโภค อาทิ น้ำประปาไฟฟ้า ถนนคอนกรีตเข้าถึงทุกซอยแต่ชุมชนขาดพื้นที่สาธารณะสำหรับเป็นลานอเนกประสงค์และลานกีฬา  ชุมชนมีความพอใจการแก้ไขปัญหาความยากจนและสร้างความเข้มแข็งแก่ชุมชนในระดับปานกลางถึงค่อนข้างมาก คนในชุมชนส่วนใหญ่มีอาชีพและรายได้ที่แน่นอน แต่มีปัญหาโจรขโมยมาก การปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมโดยอำนาจรัฐ คนในชุมชนมีความพอใจในระดับน้อยถึงปานกลาง ชุมชนเห็นว่าปัญหาที่พบยังคงเป็นเรื่องเดิมๆ อาทิ ตำรวจทุจริตในหน้าที่  ชุมชนมีความพอใจการแก้ไขปัญหาการเข้าถึงทรัพยากรของรัฐในระดับปานกลางถึงมาก ชุมชนเห็นว่าชุมชนสามารถเข้าถึงระบบสาธารณสุขได้ ผู้สูงอายุได้รับเบี้ยยังชีพ การแสดงความคิดเห็นและการตอบสนองของรัฐต่อความคิดเห็นของชุมชน ชุมชนมีความพอใจระดับปานกลาง  ประชาชนในชุมชนขาดการมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็น และขาดช่องทางในการเสนอความคิดเห็นหรือสื่อสารกับภาครัฐ มีเพียงกลุ่มผู้นำชุมชนเท่านั้นที่เป็นสื่อกลางในการนำความคิดเห็นของประชาชนไปสู่ภาครัฐ