ผลการฝึกเดินบนสายพานเลื่อนในเด็กสมองพิการ

บทคัดย่อ

          เด็กสมองพิการ เป็นกลุ่มอาการที่มีความผิดปกติเกี่ยวกับการเคลื่อนไหว เกิดขึ้นในเด็กที่มีเนื้อสมองถูกทำลายก่อนที่จะพัฒนาเจริญเติบโตเต็มที่ ซึ่งการทำลายเนื้อสมองนั้นมีผลกระทบต่อระบบการเคลื่อนไหว ทำให้กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานสัมพันธ์กัน การทรงตัวหรือการทรงท่าผิดปกติ หรือมีรูปแบบการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติ ส่งผลให้เด็กมีรูปแบบการเดินที่ผิดปกติ มีการใช้พลังงานขณะเดินมากขึ้น และความเร็วขณะเดินลดลง ปัญหาเหล่านี้มีผลกระทบในการจำกัดการทำกิจวัตรประจำวันของเด็ก ทำให้เด็กมีปัญหาเกี่ยวกับการเข้าสังคม พฤติกรรม การสื่อสาร การรับรู้และความเข้าใจ ดังนั้นวัตถุประสงค์หลักในการฝึกเด็กสมองพิการควรเน้นลดการใช้พลังงานขณะเดิน เพิ่มความเร็วในขณะเดิน กระตุ้นให้กล้ามเนื้อทำงานประสานสัมพันธ์กัน เพิ่มการทรงตัวหรือการทรงท่า และกระตุ้นให้มีรูปแบบการเดินใกล้เคียงกับปกติมากที่สุด จากการทบทวนวรรณกรรมของการศึกษาที่ผ่านมา พบว่าการฝึกเดินบนสายพานเลื่อนร่วมกับใส่เครื่องพยุงน้ำหนัก มีประโยชน์ช่วยส่งเสริมให้เด็กสมองพิการลดการใช้พลังงานขณะเดิน ส่งผลให้เด็กสามารถเดินได้เร็วขึ้น และยังส่งเสริมให้กล้ามเนื้อมัดใหญ่ทำงานประสานสัมพันธ์กันได้ดี เนื่องจากการฝึกเดินบนสายพานเลื่อนร่วมกับการพยุงน้ำหนักของร่างกายนั้น ใช้หลักการควบคุมการเคลื่อนไหว และการเรียนรู้การเคลื่อนไหว โดยส่วนสายพานเลื่อนควบคุมความเร็วในการเดิน และทำให้เกิดการทำซ้ำของการก้าวขาเดิน โดยที่มีจังหวะสม่ำเสมอ ในขณะที่ส่วนของพยุงร่างกายช่วยทำให้ร่างกายอยู่ในท่าตั้งตรงได้อย่างเหมาะสม ทำให้เกิดการทรงตัวและปลอดภัยในขณะที่เดินบนสายพานเลื่อน