Nurses’ Role in Caring for Patient with Major Depressive Disorder, Patients’ Self-Care and the participation of Family and Community

Main Article Content

นันทภัค ชนะพันธ์

Abstract

   Major Depressive Disorder is the leading cause of ill health and disability worldwide. It can be diagnosed in all gender and age groups which only exacerbates in terms of the number of cases as the years go by. It affects patients’ physical, emotional and mental cognition as well as their behavior patterns. Symptoms include depression, lack of interest, hopelessness, decreased appetite and weight loss, or, in some cases, increased appetite. Other signs include poor concentration, insomnia or oversleeping, acute pessimism, and feelings of worthlessness which can lead to suicide. Needless to say, this eventually impacts families and society at large. Decreased ability of the patients in interacting with family members can cause misunderstanding, arguments or even divorces. Their reduced contribution to the society as a productive workforce also proves to be a burden on governments. Nurses play such an important role in patient care. Therefore, being well-informed is essential to their understanding and giving proper care to the patients. Help from family and community cannot be overlooked either. Their knowledge and understanding can be a significant factor in the patients’ recovery as well as reduction of relapse rates.

Article Details

Section
Academic articles

References

1. World Health Organization. [Internet]. Switzerland: World Health Organization; 2019 [cited 2019 Jun 11]. Available from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/depression
2. World Health Organization. Depression and Other Common Mental Disorder [Internet]. Switzerland: World Health Organization; 2017 [cited 2019 Jun 11]. Available from: https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/254610/WHO-MSD-MER-2017.2-eng.pdf
3. Vigo D, Thornicroft G, Atun R. Estimating the true global burden of mental illness. Lancet psychiatric [Internet]. 2016 Feb [cited 2019 Jun 11]; 3: 171-178. Available from: https://www.thelancet.com/pdfs/journals/lanpsy/PIIS2215-0366(15)00505-2.pdf.
4. World Health Organization. [Internet]. Egypt: World Health Organization Regional Office for the Eastern Mediterranean; 2019 [cited 2019 Jun 11]. Available from: http://www.emro.who.int/health-topics/depression/index.html
5. Burden of Disease Research Program Thailand. รายงานภาระโรคและการบาดเจ็บของประชากรไทย พ.ศ. 2557 [อินเตอร์เน็ต]. นนทบุรี : สำนักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ; 2012 [วันที่อ้างถึง 13 มิถุนายน 2562]. ที่มา: http://bodthai.net/download/รายงานภาระโรคและการบาด/
6. กรมสุขภาพจิต. รายงานทางระบาดวิทยาสุขภาพจิตเรื่อง “ความชุกของโรคจิตเวชและปัญหาสุขภาพจิต: การสำรวจระบาดวิทยาสุขภาพจิตของคนไทยระดับชาติ ปีพ.ศ.2556” [อินเตอร์เน็ต]. นนทบุรี : กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข; 2016 [วันที่อ้างถึง 11 มิถุนายน 2562]. ที่มา: https://www.dmh.go.th/ebook/view.asp?id=382
7. World Health Organization. โรคซึมเศร้า [อินเตอร์เน็ต]. นนทบุรี: World Health Organization Thailand ; 2016 [วันที่อ้างถึง 21 พฤษภาคม 2562]. ที่มา: www.searo.who.int/thailand/news/technical-factsheet-depression-thai.pdf?ua=1
8. World Health Organization. OUT OF THE SHADOWS Making Mental Health a Global Development Priority [Internet]. Washington DC: World Health Organization; 2016 [cited 2019 Jun 11]. Available from: http://www.who.int/mental_health/WB_WHO_meeting_2016.pdf
9. เดชา ลลิตอนันต์พงศ์. ภาวะฉุกเฉินทางจิตเวชศาสตร์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2561
10. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorder. 5th ed. Washington, DC: American Psychiatric Association; 2013
11. นพพร ว่องสิริมาศ, พวงเพชร เกสรสมุทร. การพยาบาลบุคคลที่มีกลุ่มโรคซึมเศร้าและกลุ่มโรคอารมณ์สองขั้ว. ใน: ยาใจ สิทธิมงคล, พวงเพชร เกสรสมุทร, นพพร ว่องสิริมาศ, อทิตยา พรชัยเกตุ โอว ยอง, บรรณาธิการ. การพยาบาลจิตเวชศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: บริษัท สแกนอาร์ต จำกัด; 2559. หน้า 319-48.
12. Boyd MA. Psychiatric Nursing: Contemporary Practice. 6th ed. Philadelphia: Wolters Kluwer; 2018
13. Halter MJ. Vacarolis’ Foundations of Psychaitric-Mental Health Nursing: A Clinical Approach. 8th ed. St. Louis, Missouri: Elsevier; 2018.
14. พิชัย อิฏฐสกุล, ศิริชัย หงส์สงวนศรี. โรคซึมเศร้า. ใน: มาโนช หล่อตระกูล, ปราโมทย์ สุคนิชย์, บรรณาธิการ. จิตเวชศาสตร์รามาธิบดี. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทย์ศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล; 2558. หน้า 167-89.
15. กมลเนตร วรรณเสวก. กลุ่มโรคอารมณ์สองขั้วและกลุ่มโรคโรคซึมเศร้า. ใน: นนทวัช สิทธิรักษ์, กมลเนตร วรรณเสวก, กมลพร วรรณฤทธิ์, ปเนต ผู้กฤตยาคามี, สุพร อภินันทเวช, พนม เกตุมาน, บรรณาธิการ. จิตเวช ศิริราช DSM-5. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล; 2559. หน้า 379-410.
16. วีณา เจี๊ยบนา. จิตเภสัชบำบัดและการพยาบาล. ใน: วีณา เจี๊ยบนา, บรรณาธิการ. การพยาบาลจิตเวช. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2556. หน้า 119-46.
17. ดาราวรรณ ต๊ะปินตา. ภาวะซึมเศร้า : การบำบัดและการให้คำปรึกษาโดยการปรับความคิดและพฤติกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 3. เชียงใหม่ : วนิดาการพิมพ์; 2556
18. สุวรรณา อรุณพงศ์ไพศาส, สรยุทธ วาสิกนานนนท์, บรรณาธิการ. ตำราโรคซึมเศร้า. ขอนแก่น : หจก.โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา; 2558.
19. มุทิตา พนาสถิต. โรคซึมเศร้า.ใน: ธรรมนาถ เจริญบุญ, วินิทรา นวลละออง, กันต์กมล จัยสิน, บรรณาธิการ. ตำจิตเวชศาสตร์ธรรมศาสตร์. ปทุมธานี: ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์; 2562. หน้า 143-55.
20. สายฝน เอกวรางกูร, อุ่นจิตร คุณารักษ์. ภาวะซึมเศร้ากับการบำบัดทางการพยาบาล. ใน: สายฝน เอกวรางกูร. การพยาบาลจิตเวชและสุขภาพ : ศาสตร์และศิลป์สู่การปฏิบัติ 1. พิมพ์ครั้งที่ 3. นครศรีธรรมราช : โรงพิมพ์สามลดา; 2559. หน้า 219-54.