ความสัมพันธ์ระหว่างความหวัง การสนับสนุนทางสังคม ความทุกข์ทรมานจากอาการ และคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักที่ได้รับยาเคมีบำบัด

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความหวัง การสนับสนุนทางสังคม ความทุกข์ทรมานจากอาการที่มีต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และทวารหนักที่ได้รับยาเคมีบำบัด ณ โรงพยาบาลตำรวจ โรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ และโรงพยาบาลมะเร็งลพบุรี เก็บข้อมูลระหว่างเดือนมีนาคม-พฤษภาคม 2558 เลือกตัวอย่างตามคุณสมบัติ จำนวน 93 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคลและข้อมูลสุขภาพ แบบวัดความหวัง แบบวัดการสนับสนุนทางสังคม แบบวัดความทุกข์ทรมานจากอาการ และแบบวัดคุณภาพชีวิต แบบสอบถามทั้งหมดมีค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหาและค่าสัมประสิทธิ์ความเชื่อมั่นอยู่ในเกณฑ์ดี วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา การวิเคราะห์หาความสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์แบบสเปียร์แมน

ผลการวิจัยพบว่า ความหวังมีความสัมพันธ์ทางบวกระดับสูงกับคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=.60, p<.001) การสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์ทางบวกระดับปานกลางกับคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r_s=.37, p<.001) และความทุกข์ทรมานจากอาการมีความสัมพันธ์ทางลบระดับสูงกับคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r_s =-.77, p<.001)