ผลของโปรแกรมการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพตามแนวคิด สบช.โมเดล ปิงปองจราจรชีวิต 7 สี ต่อความรอบรู้ด้านสุขภาพของผู้ป่วยโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูงในชุมชน จังหวัดจันทบุรี

ผู้แต่ง

  • เพ็ญนภา พิสัยพันธุ์ วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • รุ่งนภา เขียวชะอ่ำ วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • ยศพล เหลืองโสมนภา วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • กรองแก้ว ทรัพย์ประเสริฐ วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • จันทร์เพ็ญ อามพัฒน์ วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • จรัญญา ดีจะโปะ วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก
  • ผกามาศ พิมพ์ธารา วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี คณะพยาบาลศาสตร์ สถาบันพระบรมราชชนก

คำสำคัญ:

ความรอบรู้ด้านสุขภาพ, โรคเบาหวาน, โรคความดันโลหิตสูง, สบช.โมเดล

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพตามแนวคิด สบช.โมเดล ปิงปองจราจรชีวิต 7 สี ต่อความรอบรู้ด้านสุขภาพของผู้ป่วยโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคเบาหวาน จำนวน 11 คน และผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง จำนวน 16 คน รวมจำนวน 27 คน ในตำบลจันทนิมิต อำเภอเมืองจันทบุรี จังหวัดจันทบุรี เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วย โปรแกรมการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพตามแนวคิด สบช.โมเดล ปิงปองจราจรชีวิต 7 สี และแบบวัดความรอบรู้ด้านสุขภาพสำหรับผู้ป่วยโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง มีค่าความเชื่อมั่นอยู่ในช่วง .49–.98 ดำเนินการทดลองและเก็บรวบรวมข้อมูลในช่วงเดือนเมษายนถึงเดือนตุลาคม 2566 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ Wilcoxon signed-rank test

ผลการวิจัยพบว่า 1) หลังได้รับโปรแกรม ผู้ป่วยโรคเบาหวานมีคะแนนความรอบรู้ด้านสุขภาพสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z = -2.941, p < .01) และ 2) หลังได้รับโปรแกรม ผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงมีคะแนนความรอบรู้ด้านสุขภาพสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z = -3.042, p < .01)

จากการวิจัยครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า บุคลากรสุขภาพในหน่วยบริการระดับปฐมภูมิควรนำโปรแกรมการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพนี้ ไปใช้กับผู้ป่วยโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูงในชุมชน เพื่อให้ผู้ป่วยมีความรอบรู้ด้านสุขภาพเพิ่มขึ้น และมีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพไปในทางที่ดีขึ้น

เอกสารอ้างอิง

ก่อศักดิ์ จันทรวิจิตร. (2566). การประเมินผลการดำเนินงานโครงการเฝ้าระวัง ป้องกัน ควบคุม โรคเบาหวานและความดันโลหิตสูงด้วย “ปิงปองจราจรชีวิต 7 สี” จังหวัดสิงห์บุรี โดยใช้ CIPP Model. วารสารสาธารณสุขและวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 6(2), 80–93.

กัญจน์ณัฎฐ์ เจริญชัย. (2560). ผลของการพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวานในชุมชนโดยอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านนักบริบาลผู้ป่วยเบาหวาน DM Excellence Care Giver จังหวัดอำนาจเจริญ. วารสารการพัฒนาสุขภาพชุมชน มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 5(1), 133–151.

คัทลิยา วสุธาดา, เพ็ญนภา พิสัยพันธุ์, ดาราวรรณ รองเมือง, อนุชิต สว่างแจ้ง, และโรจน์เมธิศร์ ไวยกูล. (2565). การพัฒนาชุมชนรอบรู้ทางสุขภาพในการควบคุมโรคความดันโลหิตสูงตามแนวคิดตําบลจัดการคุณภาพชีวิต ตําบลหนองบอน อําเภอบ่อไร่ จังหวัดตราด. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 33(1), 136–152.

จิรวัฒน์ สีตื้อ. (2562). ความชุกของโรคไตวายเรื้อรังและปัจจัยเสี่ยงที่สัมพันธ์กับการทำงานของไตลดลงของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ในศูนย์สุขภาพชุมชนเขตเมืองร่องซ้อ จังหวัดแพร่. วารสารโรงพยาบาลแพร่, 27(2), 1–15.

นสหชม เอโหย่, วิภาพร สิทธิสาตร์, นิดา มีทิพย์, และสุรีรัตน์ ณ วิเชียร. (2565). ผลของโปรแกรมการพัฒนาสมรรถนะ อสม.ในการคัดกรองโรคความดันโลหิตสูงตามวิชัยโมเดล 7 สี ต่อความรู้ การปฏิบัติการคัดกรอง และการให้คำแนะนำโรคความดันโลหิตสูงของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน. วารสารกองการพยาบาล, 49(2), 12–22.

บุญญธิดา ยาอินทร์. (2564). ผลของโปรแกรมส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้ โรงพยาบาลชุมแสง อำเภอชุมแสง จังหวัดนครสวรรค์. สวรรค์ประชารักษ์เวชสาร, 18(1), 35–48.

ปวีณา นราศรี, กานต์ ฉลาดธัญญกิจ, และนพวรรณ เปียซื่อ. (2560). บทบาทของพยาบาลในการจัดการดูแลกลุ่มโรคไม่ติดต่อเรื้อรังระดับปฐมภูมิตามแนวคิดเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน. รามาธิบดีพยาบาลสาร, 23(1), 27–43.

วัชราพร เชยสุวรรณ. (2560). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ: แนวคิดและการประยุกต์สู่การปฏิบัติการพยาบาล. วารสารแพทย์นาวี, 44(3), 183–197.

สมคิด จูหว้า, รุ่ง วงศ์วัฒน์, และอนุกูล มะโนทน. (2562). ประสิทธิผลของโปรแกรมการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพและเครื่องมือ “ปิงปองจราจรชีวิต 7 สี” ต่อความรู้ การรับรู้ตามทฤษฎีความเชื่อด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันและควบคุมระดับความรุนแรงของโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูง ตำบลแม่กา อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 39(2), 127–141.

สมจิตต์ สินธุชัย, นุสรา นามเดช, ประไพ กิตติบุญถวัลย์, สุดา เดชพิทักษ์ศิริกุล, จีราภรณ์ ชื่นฉ่ำ, กันยารัตน์ อุบลวรรณ, และปัฐยาวัชร ปรากฎผล. (2565). รูปแบบการพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพเพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการจัดการตนเอง และผลลัพธ์ด้านสุขภาพของผู้สูงอายุโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีความดันโลหิตสูงในคลินิกหมอครอบครัว จังหวัดสระบุรี. วารสารสภาการพยาบาล, 37(1), 58–74.

Bailey, S. C., Brega, A. G., Crutchfield, T. M., Elasy, T., Herr, H., Kaphingst, K., … Schillinger, D. (2014). Update on health literacy and diabetes. The Diabetes Educator, 40(5), 581–604. doi:10.1177/0145721714540220

Cohen, J. (1992). Statistical power analysis. Current Directions in Psychological Science, 1(3), 98–101. doi:10.1111/1467-8721.ep10768783

The Policy and Strategy Section, Bureau of Non-Communicable Disease. (2017). 5-Year National NCDs Prevention and Control Plan (2017–2021). Retrieved from https://www.who.int/docs/default-source/thailand/ncds/national-ncd-prevention-and-control-plan-2017-2021-eng.pdf

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-04-30

รูปแบบการอ้างอิง

พิสัยพันธุ์ เ., เขียวชะอ่ำ ร., เหลืองโสมนภา ย., ทรัพย์ประเสริฐ ก., อามพัฒน์ จ., ดีจะโปะ จ., & พิมพ์ธารา ผ. (2024). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพตามแนวคิด สบช.โมเดล ปิงปองจราจรชีวิต 7 สี ต่อความรอบรู้ด้านสุขภาพของผู้ป่วยโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูงในชุมชน จังหวัดจันทบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 35(1), 156–167. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/pnc/article/view/268072

ฉบับ

ประเภทบทความ

รายงานการวิจัย (Research Report)

หมวดหมู่