แนวทางการใช้กิจกรรมดนตรีสำหรับนักเรียนผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุของประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • ยสพรรณ พันธะศรี คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
  • พรพรรณ แก่นอำพรพันธ์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
  • ภัทรวุฒิ วัฒนศัพท์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

คำสำคัญ:

แนวทางการใช้กิจกรรมดนตรี, นักเรียนผู้สูงอายุ, โรงเรียนผู้สูงอายุของประเทศไทย

บทคัดย่อ

กิจกรรมดนตรีเป็นกิจกรรมที่ส่งเสริมให้นักเรียนผู้สูงอายุมีสุขภาพที่สมบูรณ์ทั้งทางร่างกาย ทางจิตใจ ทางสังคม และทางจิตวิญญาณ แนวทางการใช้กิจกรรมดนตรีสำหรับนักเรียนผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุของประเทศไทยควรมีความสอดคล้องกับเป้าหมายของหลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุที่มุ่งหวังการแสวงหาความสุขจากการเล่นดนตรี เพื่อให้ผู้สูงอายุได้ตระหนักรู้ในคุณค่าและศักยภาพของตนเอง อีกทั้งผู้สูงอายุควรได้รับการสนับสนุนให้มีส่วนร่วมทำประโยชน์แก่สังคมและส่งเสริมการเรียนรู้โดยเชื่อมโยงกับประสบการณ์ของผู้สูงอายุ เพื่อมุ่งสู่เป้าหมายที่รู้จริง ปฏิบัติได้ ถ่ายทอดเป็น ทั้งกิจกรรมการฟังเพลง กิจกรรมการร้องเพลง กิจกรรมการบรรเลงเครื่องดนตรี และกิจกรรมการเคลื่อนไหวร่างกายตามเพลง โดยกิจกรรมดนตรีเป็นกิจกรรมที่ช่วยป้องกันไม่ให้ผู้สูงอายุกลุ่มติดสังคมกลายเป็นผู้สูงอายุกลุ่มติดบ้านหรือกลุ่มติดเตียงและสามารถพึ่งตนเองได้ เมื่อผู้สูงอายุสามารถพึ่งตนเองได้จะสามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้ด้วย ทั้งนี้ โครงสร้างหลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุมีความหลากหลาย ขึ้นอยู่กับการกำหนดเนื้อหาของหลักสูตรแต่ละแห่ง รายวิชาของหลักสูตรสามารถยืดหยุ่นตามอาจารย์ผู้สอนหรือวิทยากรบรรยาย และปรับใช้ตามความเหมาะสมของแต่ละพื้นที่ในประเทศไทย

เอกสารอ้างอิง

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2559). คู่มือโรงเรียนผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.

คมพล พันธ์ยาง, สุชาดา กรเพชรปาณี, และยุทธนา จันทะขิน. (2562). การเปรียบเทียบผลการเพิ่มความจำขณะคิดในผู้สูงอายุระหว่างการฟังเพลงไทยลูกทุ่งที่มีเนื้อร้องที่พึงพอใจกับเพลงไทยบรรเลงที่พึงพอใจ: การศึกษาคลื่นไฟฟ้าสมอง. วารสารวิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา, 16(2), 19–31.

ชนิสรา แสนยบุตร, และพัชรี แวงวรรณ. (2561). การให้คุณค่าของการเล่นอังกะลุงในผู้สูงอายุ ชุมชนสามัคคี อำเภอเมืองมหาสารคาม จังหวัดมหาสารคาม. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม, 15(2), 34–43.

ณภัสสรส์ เหมาะประสิทธิ์, และพระอธิการสุชาติ จนฺทสโร. (2563). นวัตกรรมการดูแลผู้สูงอายุของโรงเรียนผู้สูงอายุในจังหวัดลำปาง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต, 16(2), 31–41.

ดาวรุ่ง คำวงศ์, และสุรวิชญ์ รุ่งสว่าง. (2563). การวิเคราะห์เนื้อหาวิชาที่มีการจัดการเรียนการสอนในโรงเรียนผู้สูงอายุเพื่อเปรียบเทียบกับโครงสร้างหลักสูตรของกรมกิจการผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาโรงเรียนผู้สูงอายุบ้านเขาสมอแคลง จังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 6(2), 1–12.

ทยากร สุวรรณภูมิ, พรสวรรค์ มณีทอง, และพงษ์วิกรานต์ มหิทธิพงศ์. (2566). รูปแบบกิจกรรมเพื่อพัฒนาสุนทรียภาพของผู้สูงอายุโรงเรียนผู้สูงอายุวัดศรีหลวง อำเภอแจ้ห่ม จังหวัดลำปาง. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(1), 1–13.

ธมนวรรณ อยู่ดี, และยุทธนา ฉัพพรรณรัตน์. (2562). กระบวนการจัดการเรียนการสอนดนตรีไทยสำหรับผู้สูงอายุ กรณีศึกษาศูนย์พัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ เทศบาลนครนนทบุรี. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 11(2), 26–48.

นวรัตน์ ไวชมภู, สุนีย์ เครานวล, รัตติภรณ์ บุญทัศน์, และเดียร์นา แม็ง. (2563). รูปแบบการจัดกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุตามหลัก 3 อ ในโรงเรียนผู้สูงอายุ. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 7(2), 1–12.

นิพพาภัทร์ สินทรัพย์, จิณวัตร จันครา, และบุปผา ใจมั่น. (2562). กิจกรรมทางกาย สำหรับผู้สูงอายุเพื่อการมีอายุที่ยืนยาว. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา, 25(2), 229–246.

ปณิชา พรประสิทธิ์, จุฑาทิพย์ วิวัฒนาพันธุวงศ์, และอรัญญา ตุ้ยคำภีร์. (2564). ดนตรีและสุขภาวะทางใจของผู้สูงอายุ. วารสารวิจัย มข. สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (ฉบับบัณฑิตศึกษา), 9(1), 91–103.

ประพันธ์ศักดิ์ พุ่มอินทร์. (2561). บทบาทของดนตรีกับการกีฬา. Mahidol Music Journal, 1(1), 42–52.

พระครูพิสุทธิปัญญาภิวัฒน์, พระครูวศินวรกิจ, พระครูพิจิตรวรเวท, วิชิต ไชยชนะ, และนพวรรณ์ ไชยชนะ. (2565). การพัฒนารูปแบบและเครือข่ายการจัดการเรียนรู้ตลอดชีวิตของโรงเรียนผู้สูงอายุ. วารสารวิจยวิชาการ, 5(1), 11–26.

พัชนี สมกำลัง, และยุทธชัย ไชยสิทธิ์. (2555). แนวคิดความเป็นผู้นําทางจิตวิญญาณ: การประยุกต์ใช้ในวิชาชีพการพยาบาล. วารสารสภาการพยาบาล, 27(4), 16–25.

เพ็ญ สุขมาก. (ม.ป.ป). หลักคิด: สุขภาพ สุขภาวะ ปัจจัยกำหนดสุขภาพ การสร้างเสริมสุขภาพ. สืบค้นจาก https://mehealthpromotion.com/upload/forum/paper_ch3.pdf

ภุชงค์ ฉิมพิบูลย์, และพรพรรณ แก่นอำพรพันธ์. (2560). ดนตรีบำบัดสำหรับผู้ป่วยระยะสุดท้าย. วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก, 15(3), 371–378.

มงคลกิตติ์ โวหารเสาวภาคย์, จิราภรณ์ คล้อยปาน, และศิวพร จติกุล. (2563). โรงเรียนผู้สูงอายุ: องค์ประกอบ รูปแบบ การพัฒนาหลักสูตรและกิจกรรมเพื่อการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 5(2), 435–452.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2558. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

ยสพรรณ พันธะศรี. (2566). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมดนตรีเพื่อส่งเสริมสุขภาวะสำหรับผู้สูงอายุในประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

วรัท โชควิทยา, และณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2561). ปัจจัยความสำเร็จในการจัดกิจกรรมขับร้องคาราโอเกะสำหรับผู้สูงอายุไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 33(3), 71–81.

วัชรินทร์ วงษาหล้า, และมโนไท วงษาหล้า. (2563). การเสริมสร้างความแข็งแรงของกระดูก: แนวปฏิบัติเพื่อป้องกันและลดความเสี่ยงการเกิดโรคกระดูกพรุน. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9: วารสารส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อม, 14(35), 410–424.

วิชญ์ บุญรอด. (2563). ดนตรี: ศาสตร์ทางเลือกในการบำบัด สำหรับเด็กและผู้สูงอายุ. วารสารอารยธรรมศึกษา โขง-สาละวิน, 11(1), 174–196.

วิชญ์ บุญรอด, พรพรรณ แก่นอำพรพันธ์, และภัทรวุฒิ วัฒนศัพท์. (2561). ความคิดเห็นต่อการมีส่วนร่วมในกิจกรรมกลุ่มดนตรีเพื่อผู้สูงอายุ กรณีศึกษา : ชุมชนหนองแวงตราชู 2 อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 10(2), 46–67.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). รายงานประจำปี 2560. สืบค้นจาก http://library.nhrc.or.th/dublin.php?&f=dublin&ID=9752

สำราญ เจือจันทร์, รัชนี นามจันทรา, และอำภาพร นามวงศ์พรหม. (2564). ความสามารถของพยาบาลในการประเมินและจัดการอาการในผู้ป่วยมะเร็งระยะลุกลาม. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 29(1), 25–36.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-12-29

รูปแบบการอ้างอิง

พันธะศรี ย., แก่นอำพรพันธ์ พ., & วัฒนศัพท์ ภ. (2023). แนวทางการใช้กิจกรรมดนตรีสำหรับนักเรียนผู้สูงอายุในโรงเรียนผู้สูงอายุของประเทศไทย. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 34(2), 266–274. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/pnc/article/view/258546

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ (Academic Article)