ผลของโปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกต่ออาการซึมเศร้าในผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่กลับมารักษาซ้ำ
คำสำคัญ:
ผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่กลับมารักษาซ้ำ, อาการซึมเศร้า, โปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกต่ออาการซึมเศร้าในผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่กลับมารักษาซ้ำ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่กลับมารักษาซ้ำแบบผู้ป่วยใน ณ โรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 52 คน แบ่งออกเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 26 คน เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วย โปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวก แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล และแบบประเมินภาวะซึมเศร้า PHQ-9 ฉบับภาษาไทย มีค่าความเชื่อมั่น .86 ดำเนินการทดลองและเก็บรวบรวมข้อมูลในช่วงเดือนกรกฎาคม 2562 ถึงเดือนมกราคม 2563 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติความถี่ ร้อยละ paired t-test และ independent t-test
ผลการวิจัยพบว่า 1) หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยอาการซึมเศร้าต่ำกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 13.070, p < .001) และ 2) หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยอาการซึมเศร้าต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 4.550, p < .001)
จากการวิจัยครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า พยาบาลจิตเวชควรนำโปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกไปใช้ในการดูแลผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่กลับมารักษาซ้ำ เพื่อลดอาการซึมเศร้า
เอกสารอ้างอิง
กรมสุขภาพจิต. (2561). รายงานผู้ป่วยมารับบริการด้านจิตเวช ภาพรวมทั้งประเทศ ประจำปีงบประมาณ 2561. สืบค้นจาก https://www.dmh.go.th/report/datacenter/map/reds.asp
กรมสุขภาพจิต. (2562). โรคซึมเศร้า ความผิดปกติทางอารมณ์ที่รักษาให้หายได้. สืบค้นจาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=29902
ขวัญจิต มหากิตติคุณ. (2548). ผลของโปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกต่อภาวะซึมเศร้าในเด็กวัยรุ่น (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธรณินทร์ กองสุข. (บ.ก.). (2550). โรคซึมเศร้า: องค์ความรู้จากการทบทวนหลักฐานทางวิชาการ. อุบลราชธานี: ศิริธรรมออฟเซ็ท.
นฐภัทร พิทักษ์. (2552). การวิเคราะห์สถานการณ์การดูแลผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่กลับมารักษาซ้ำ ในโรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นันทิรา หงษ์ศรีสุวรรณ์. (2560). ภาวะซึมเศร้า Depression. สืบค้นจาก http://journal.hcu.ac.th/pdffile/jn1938
พรทิพา บุญหมื่น. (2559). ผลของโปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกต่อภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยโรคติดสุรา โรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
มาโนช หล่อตระกูล, และปราโมทย์ สุคนิชย์. (บ.ก.). (2558). จิตเวชศาสตร์ รามาธิบดี (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล.
ราชาวดี เดี่ยวตระกูล. (2553). ผลของโปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกต่อภาวะซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคเรื้อรัง ในเขตสำนักงานสาธารณสุข อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
โรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่. (2560). จำนวนผู้ป่วยที่เข้ามารับการรักษาที่ รพ.สวนปรุง. สืบค้นจาก http://110.164.161.25:8080/ex_sp/ipdmain.aspx
ลลิตา อันอามาตย์, และชิงชัย เมธพัฒน์. (2557). การรับรู้ภาวะสุขภาพและพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่กลับเป็นซํ้า. วารสารสุขภาพจิตชุมชนแห่งประเทศไทย, 1(2), 11–20.
สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2549). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม (พิมพ์ครั้งที่ 5 ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวรรณา อรุณพงค์ไพศาล, และสรยุทธ วาสิกนานนท์. (บ.ก.). (2558). ตำราโรคซึมเศร้า. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
Beck, A. T. (1970). Depression: Causes and treatment. Philadelphia, PA: University of Pennsylvania Press.
Beck, A. T. (2008). Cognitive and behavioral theories of depression. New York: International Universities Press.
Beck, J. S. (1995). Cognitive therapy: Basics and beyond. New York: Guilford Press.
Cohen, J. (1988). Power tables for effect sized. Retrieved from http://psych.unl.edu/hoffman/Sheets/Workshops/Power_Tables.pdf
Lotrakul, M., Sumrithe, S., & Saipanish, R. (2008). Reliability and validity of the Thai version of the PHQ-9. BMC Psychiatry, 8, 46. doi:10.1186/1471-244X-8-46
Nelson-Jones, R. (1990). Thinking skill: Managing preventing personal problem. Pacific Grove, CA: Brooks Cole Publishing.
World Health Organization. (2017). Depression. Retrieved from http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs369/en/
Wright, P., Stern, J., & Phelan, M. (2005). Core psychiatry (2nd ed.). Spain: Harcourt.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
