บทบาทของพยาบาลในการร่วมพัฒนาชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

ประเทศไทยก้าวเข้าสู่สังคมสูงอายุตั้งแต่ปี พ.ศ. 2548 และมีการเพิ่มขึ้นของผู้สูงอายุอย่างรวดเร็ว แม้ว่าประเทศไทยจะมีการดำเนินงานผู้สูงอายุภายใต้แผนผู้สูงอายุแห่งชาติตั้งแต่ปี พ.ศ. 2545 ก็ตาม แต่การดำเนินงานไม่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน ยังขาดการบูรณาการระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น ในปี พ.ศ. 2561 จึงได้มีการจัดทำมาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติ เรื่อง สังคมสูงอายุ โดยนำแนวคิดชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุขององค์การอนามัยโลกมาเป็นแนวคิดหนึ่งในการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ และขับเคลื่อนแผนบูรณาการความร่วมมือกับกระทรวงต่างๆ เช่น กระทรวงสาธารณสุข กระทรวงมหาดไทย ซึ่งมีโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลเป็นหน่วยงานระดับพื้นที่ของกระทรวงสาธารณสุข และพยาบาลเป็นผู้รับผิดชอบหลักโดยตรงในการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุ ซึ่งสุขภาพเป็นองค์ประกอบพื้นฐานหลักที่สำคัญอีกประการหนึ่งในการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามแนวคิดชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุ ดังนั้น พยาบาลจึงควรเข้าใจบทบาทของตนเองในการร่วมพัฒนาชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุ เพื่อให้สามารถทำงานร่วมกับทีมสหวิชาชีพ คนในชุมชน องค์กรต่างๆ ทั้งภาครัฐและเอกชน ในการพัฒนาชุมชนที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุได้อย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้น โดยบทบาทของพยาบาลประกอบด้วย 7 บทบาท ได้แก่ ผู้ดูแลแบบองค์รวม ผู้ตัดสินใจ ผู้เชี่ยวชาญ เพื่อนที่มีความรับผิดชอบ ผู้ให้คำปรึกษาแผนการดูแล ทีมผู้ปฏิบัติงาน และผู้วิจัย