ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตที่สัมพันธ์กับสุขภาพของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว
คำสำคัญ:
คุณภาพชีวิตที่สัมพันธ์กับสุขภาพ, อาการรบกวน, ผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบหาความสัมพันธ์เชิงทำนาย เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตที่สัมพันธ์กับสุขภาพ และปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตที่สัมพันธ์กับสุขภาพของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวที่มารับการตรวจรักษาที่โรงพยาบาลพระปกเกล้า จังหวัดจันทบุรี จำนวน 144 คน เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วย แบบทดสอบสภาพจิตจุฬา แบบบันทึกข้อมูลทั่วไป แบบสอบถามอาการรบกวนทางกายและอาการรบกวนทางจิตใจ มีค่าความเชื่อมั่น .90 แบบประเมินระดับความรุนแรงของโรค แบบวัดการรับรู้ภาวะสุขภาพ มีค่าความเชื่อมั่น .91 แบบสอบถามการปฏิบัติตามแผนการรักษา มีค่าความเชื่อมั่นอยู่ในช่วง .85-.99 แบบสอบถามการสนับสนุนทางสังคม มีค่าความเชื่อมั่น .92 และแบบประเมินคุณภาพชีวิตที่สัมพันธ์กับสุขภาพ มีค่าความเชื่อมั่น .93 เก็บรวบรวมข้อมูลในช่วงเดือนสิงหาคมถึงเดือนตุลาคม 2558 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้ป่วยมีคะแนนเฉลี่ยคุณภาพชีวิตที่สัมพันธ์กับสุขภาพรายด้านและโดยรวมในระดับดี 2) อาการรบกวนทางกาย และอาการรบกวนทางจิตใจ มีความสัมพันธ์ทางลบกับคุณภาพชีวิตที่สัมพันธ์กับสุขภาพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = -.623, p < .001 และ r = -.469, p < .001 ตามลำดับ) ส่วนระดับความรุนแรงของโรค class I และการรับรู้ภาวะสุขภาพ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับคุณภาพชีวิตที่สัมพันธ์กับสุขภาพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .341, p < .001 และ r = .548, p < .001 ตามลำดับ) และ 3) อาการรบกวนทางกาย อาการรบกวนทางจิตใจ ระดับความรุนแรงของโรค class I และการรับรู้ภาวะสุขภาพ สามารถร่วมกันทำนายคุณภาพชีวิตที่สัมพันธ์กับสุขภาพได้ร้อยละ 50 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (adj. R2 = .500, p < .001) โดยอาการรบกวนทางกายสามารถทำนายคุณภาพชีวิตที่สัมพันธ์กับสุขภาพได้มากที่สุด (Beta = -.361, p < .001) รองลงมา คือ การรับรู้ภาวะสุขภาพ (Beta = .272, p < .001)
จากการวิจัยครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า บุคลากรทางสุขภาพควรส่งเสริมให้ผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวมีการรับรู้ภาวะสุขภาพที่ถูกต้อง และมีการปฏิบัติตามแผนการรักษาที่เหมาะสม ซึ่งจะช่วยลดระดับความรุนแรงของโรค ลดอาการรบกวนทางกายและอาการรบกวนทางจิตใจ
เอกสารอ้างอิง
จันทนา หล่อตจะกูล. (2549). การพัฒนาเครื่องมือวัดคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยไทยโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิราภรณ์ มีชูสิน, อาภรณ์ ดีนาน, และศิริวัลย์ วัฒนสินธุ์. (2553). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการรับรู้ความรุนแรงของภาวะหัวใจวายของผู้ป่วยภาวะหัวใจวาย. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัย บูรพา, 18(2), 19-31.
ฉัตรวลัย ใจอารีย์. (2533). ความสัมพันธ์ระหว่างการสนับสนุนทางสังคม พฤติกรรมการดูแลสุขภาพ กับคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยหัวใจวายเลือดคั่ง (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
นิตยา ศรีสุข. (2551). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตด้านสุขภาพของผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลวเรื้อรังในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วนิดา หาจักร, และดวงรัตน์ วัฒนกิจไกรเลิศ. (2556). อิทธิพลของความรู้สึกไม่แน่นอนในความเจ็บป่วย ความแตกฉานด้านสุขภาพ การสนับสนุนทางสังคม ต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว. วารสารพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 25(1), 79-92.
วาสนา สุวรรณรัศมี, วันเพ็ญ ภิญโญภาสกุล, วิชชุดา เจริญกิจการ, และฉัตรกนก ทุมวิภาต. (2556). ประสบการณ์การมีอาการ การจัดการกับอาการ และภาวะการทำหน้าที่ในผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลว. วารสารพยาบาลโรคหัวใจและทรวงอก, 24(1), 2-16.
สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข. (2552). สรุปรายงานการป่วย พ.ศ. 2552. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์ องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก ในพระบรมราชูปถัมภ์.
Bean, M. K., Gibson, D., Flattery, M., Duncan, A., & Hess, M. (2009). Psychosocial factors, quality of life, and psychological distress: Ethnic differences in patients with heart failure. Progress in Cardiovascular Nursing, 24(4), 131-140.
Bekelman, D. B., Havranek, E. P., Becker, D. M., Kutner, J. S., Peterson, P. N., Wittstein, I. S., … Dy, S. M. (2007). Symptoms, depression, and quality of life in patients with heart failure. Journal of Cardiac Failure, 13(8), 643-648.
Blinderman, C. D., Homel, P., Billings, J. A., Portenoy, R. K., & Tennstedt, S. L. (2008). Symptom distress and quality of life in patients with advanced congestive heart Failure. Journal of Pain and Symptom Management, 35(6), 594-603.
Chung, M. L., Moser, D. K., Lennie, T. A., & Frazier, S. K. (2013). Perceived social support predicted quality of life in patients with heart failure, but the effect is mediated by depressive symptoms. Quality of Life Research, 22(7), 1555-1563.
Demir, M., & Unsar, S. (2011). Assessment of quality of life and activities of daily living in Turkish patients with heart failure. International Journal of Nursing Practice, 17(6), 607-614.
Faul, F., Erdfelder, E., Buchner, A., & Lang, A. G. (2009). Statistical power analyses using G*Power 3.1: Tests for correlation and regression analyses. Behavior Research Methods, 41(4), 1149-1160.
Ferrans, C. E., Zerwic, J. J., Wilbur, J. E., & Larson, J. L. (2005). Conceptual model of health-related quality of life. Journal of Nursing Scholarship, 37(4), 336-342.
Fotos, N. V., Giakoumidakis, K., Kollia, Z., Galanis, P., Copanitsanou, P., Pananoudaki, E., & Brokalaki, H. (2013). Health-related quality of life of patients with severe heart failure. A cross-sectional multicentre study. Scandinavian Journal of Caring Sciences, 27(3), 686-694.
Heart Failure Society of America. (2006). Executive summary: HFSA 2006 comprehensive heart failure practice guideline. Journal of Cardiac Failure, 12(1), 10-38.
Heo, S., Doering, L. V., Widener, J., & Moser, D. K. (2008). Predictors and effect of physical symptom status on health-related quality of life in patients with Heart failure. American Journal of Critical care, 17(2), 124-132.
Hole, T., Grundtvig, M., Gullestad, L., Flonaes, B., & Westheim, A. (2010). Improved quality of life in Norwegian heart failure patients after follow-up in outpatient heart failure clinics: Results from the Norwegian heart failure registry. European Journal of Heart Failure, 12(11), 1247-1252.
Kato, N., Kinugawa, K., Ito, N., Yao, A., Watanabe, M., Imai, Y., … Kazuma, K. (2009). Adherence to self-care behavior and factors related to this behavior among patients with heart failure in Japan. Heart & Lung, 38(5), 398-409.
Krethong, P. (2007). Health-related quality of life in Thai heart failure patients (Doctoral dissertation). Bangkok: Chulalongkorn University.
Luttik, M. L., Jaarsma, T., Moser, D., Sanderman, R., & van Veldhuisen, D. J. (2005). The importance and impact of social support on outcomes in patients with heart failure: An overview of the literature. The Journal of Cardiovascular Nursing, 20(3), 162-169.
Wilson, I. B., & Cleary, P. D. (1995). Linking clinical variables with health-related quality of life. A conceptual model of patient outcomes. The Journal of the American Medical Association, 273(1), 59-65.
World Health Organization. (1997). WHOQOL: Measuring quality of life. Retrieved from https://.who.int/mental_health/media/68.pdf
Yancy, C. W., Jessup, M., Bozkurt, B., Butler, J., Casey, D. E. Jr., Drazner, M. H., … Wilkoff, B. L. (2013). 2013 ACCF/AHA guideline for the management of heart failure: A report of the American College of Cardiology Foundation/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines. Journal of the American College of Cardiology, 62(16), e147-239.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2019 วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
