ค่านิยมในงานและความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของอาจารย์และเจ้าหน้าที่สายสนับสนุนสามรุ่นอายุ วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา เพื่อเปรียบเทียบค่านิยมในงานและความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของอาจารย์และเจ้าหน้าที่สายสนับสนุนสามรุ่นอายุ และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างค่านิยมในงานกับความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การ กลุ่มตัวอย่างเป็นอาจารย์และเจ้าหน้าที่สายสนับสนุน วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี จำนวน 56 คน และ 67 คน ตามลำดับ เครื่องมือการวิจัยเป็นแบบสอบถาม ประกอบด้วยข้อมูลส่วนบุคคล ค่านิยมในงาน มีค่าความเชื่อมั่น .87 และความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การ มีค่าความเชื่อมั่น .92 เก็บรวบรวมข้อมูลในช่วงเดือนกันยายนถึงเดือนตุลาคม 2559 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน independent t-test สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และ one-way ANOVA โดยทดสอบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธี Scheffé

ผลการวิจัยพบว่า 1) อาจารย์และเจ้าหน้าที่สายสนับสนุนมีคะแนนเฉลี่ยค่านิยมในงานโดยรวม และคะแนนเฉลี่ยความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การโดยรวม ในระดับมาก 2) อาจารย์และเจ้าหน้าที่สายสนับสนุนที่อยู่ในรุ่นอายุแตกต่างกันมีคะแนนเฉลี่ยค่านิยมในงานไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ อาจารย์ที่อยู่ในรุ่นอายุแตกต่างกันมีคะแนนเฉลี่ยความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (F = 4.669, p < .05) โดยรุ่นเบบี้บูมเมอร์มีคะแนนเฉลี่ยมากกว่ารุ่นวาย แต่เจ้าหน้าที่สายสนับสนุนที่อยู่ในรุ่นอายุแตกต่างกันมีคะแนนเฉลี่ยความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3) ในแต่ละรุ่นอายุ อาจารย์มีคะแนนเฉลี่ยค่านิยมในงานไม่แตกต่างจากเจ้าหน้าที่สายสนับสนุนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในรุ่นวาย อาจารย์มีคะแนนเฉลี่ยความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การน้อยกว่าเจ้าหน้าที่สายสนับสนุนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 2.078, p < .05) และ 4) ค่านิยมในงานมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของอาจารย์และของเจ้าหน้าที่สายสนับสนุนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .709, p < .001 และ r = .791, p < .001 ตามลำดับ)

จากการวิจัยครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่าวิทยาลัยฯ ควรใช้กลยุทธ์ที่หลากหลายในการส่งเสริมความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของอาจารย์และเจ้าหน้าที่สายสนับสนุน โดยเฉพาะในอาจารย์รุ่นวาย