Effect of the Anger Management Program on Aggressive Behavior among Patients with Alcohol-use Disorders, Suan Prung Psychiatric Hospital, Chiang Mai Province
Keywords:
Anger management, Aggressive behavior, Patients with alcohol-use disordersAbstract
This quasi-experimental research aimed to examine the effect of the anger management program on aggressive behavior among patients with alcohol-use disorders. The samples consisted of 18 patients with alcohol-use disorders in Suan Prung Psychiatric Hospital, Chiang Mai Province. They were equally divided into an experimental group (n = 9) and a control group (n = 9). The research instruments included the anger management program, the Clinical Institute Withdrawal Assessment for Alcohol-Revised Version (CIWA-Ar) with a reliability of .90, a demographic data form, and the Overt Aggression Scale with a reliability of .90. The implementation and data collection were conducted from January to April 2020. Data were analyzed by frequency, percentage, mean, standard deviation, median, Fisher’s exact test, independent t-test, Wilcoxon signed-rank test, and Mann-Whitney U test.
The research results revealed that 1) after the experiment, the experimental group had a statistically significantly lower score of aggressive behavior than before the experiment (Z = -2.754, p < .01); and 2) after the experiment, the experimental group had a statistically significantly lower score of aggressive behavior than the control group (Z = -2.915, p < .01).
This research suggests that psychiatric personnel should utilize the anger management program for reducing aggressive behavior among patients with alcohol-use disorders.
References
กชพงศ์ สารการ. (2542). พฤติกรรมรุนแรงของผู้ป่วยจิตเวชและการจัดการของบุคลากรโรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
กัญญาวรรณ ระเบียบ. (2555). ผลของโปรแกรมการฝึกการผ่อนคลายกล้ามเนื้อร่วมกับการควบคุมความโกรธต่อพฤติกรรมก้าวร้าวในผู้ป่วยจิตเภท (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทศพล อะกะเรือน. (2559). ประสิทธิผลของโปรแกรมการจัดการกับความโกรธในผู้ป่วยจิตเภทที่ติดบุหรี่ โรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่. สืบค้นจาก http://cmuir.cmu.ac.th/handle/6653943832/39403?mode=full
ทานตะวัน สุรเดชาสกุล. (2556). เอกสารทบทวนองค์ความรู้เรื่อง แอลกอฮอล์กับความรุนแรง. เชียงใหม่: วนิดาการพิมพ์.
น้ำจิต กุลอ่อน. (2552). การสอนการจัดการกับความโกรธเพื่อป้องกันการเกิดพฤติกรรมก้าวร้าวในผู้ป่วยจิตเภท โรงพยาบาลจิตเวชนครราชสีมาราชนครินทร์ (การศึกษาค้นคว้าแบบอิสระปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
บัณฑิต ศรไพศาล. (2553). การวิจัยพฤติกรรมการดื่มและการรับรู้โฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์: กรณีศึกษา เยาวชนอายุ 9–25 ปีทั่วประเทศ ปี 2552. สงขลา: ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา.
ปริทรรศ ศิลปกิจ, และพันธุ์นภา กิตติรัตนไพบูลย์. (2552). AUDIT แบบประเมินปัญหาการดื่มสุรา แนวปฏิบัติสำหรับสถานพยาบาลปฐมภูมิ ฉบับปรับปรุงครั้งที่สอง. กรุงเทพฯ: ทานตะวันเปเปอร์.
พยุงศักดิ์ ฝางแก้ว, และเพ็ญนภา แดงด้อมยุทธ์. (2562). ผลของการจัดการความโกรธที่เน้นการปรับความคิดต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของผู้ป่วยจิตเภท. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 33(1), 53–69.
พันธุ์นภา กิตติรัตนไพบูลย์, นพพร ตันติรังสี, วรวรรณ จุฑา, อธิบ ตันอารีย์, ปทานนท์ ขวัญสนิท, สาวิตรี อัษณางค์กรชัย, และสุทธา สุปัญญา. (2560). รายงานการศึกษาเรื่อง ความชุกของโรคจิตเวชและปัญหาสุขภาพจิต: การสำรวจระบาดวิทยาสุขภาพจิตของคนไทยระดับชาติ ปี พ.ศ. 2556 (พิมพ์ครั้งที่ 2). เชียงใหม่: วนิดาการพิมพ์.
พันธุ์นภา กิตติรัตนไพบูลย์, หทัยชนนี บุญเจริญ, และสุนทรี ศรีโกไสย. (บ.ก.). (2549). แนวเวชปฏิบัติการให้บริการผู้มีปัญหาสุขภาพจิตจากแอลกอฮอล์ในโรงพยาบาลทั่วไปและโรงพยาบาลชุมชน. เชียงใหม่: พลอยการพิมพ์.
มาโนช หล่อตระกูล, และปราโมทย์ สุคนิชย์. (บ.ก.). (2558). จิตเวชศาสตร์ รามาธิบดี (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล.
โรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่. (2560). แนวทางการดูแลผู้ป่วยจิตเวชที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว ปี พ.ศ. 2560. เชียงใหม่: ผู้แต่ง.
โรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่. (2565ก). สถิติผู้ป่วยใน ผู้ที่มีความผิดปกติจากการดื่มแอลกอฮอล์ ปี พ.ศ. 2565. เชียงใหม่: ผู้แต่ง.
โรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่. (2565ข). สถิติรายงานอุบัติการณ์ กลุ่มโรคผู้ที่มีความผิดปกติจากการดื่มแอลกอฮอล์ ปี พ.ศ. 2565. เชียงใหม่: ผู้แต่ง.
สมบัติ ประทักษ์กุลวงศา. (2553). โปรแกรมการควบคุมความโกรธสำหรับผู้ป่วยโรคจิตจากสารเสพติด. วารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทย, 18(2), 105–112.
สาวิตรี อัษณางค์กรชัย. (บ.ก.). (2565). รายงานสถานการณ์การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในสังคมไทยประจำปี 2564. กรุงเทพฯ: สหมิตรพัฒนาการพิมพ์ (1992).
สาวิตรี อัษณางค์กรชัย, และสุวรรณา อรุณพงค์ไพศาล. (2557). ปัญหาและความผิดปกติจากการดื่มสุรา: ความสำคัญและการดูแลรักษาในประเทศไทย. คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สุวรรณา อรุณพงค์ไพศาล. (2552). การทบทวนองค์ความรู้ เรื่องการป้องกันและรักษาภาวะถอนพิษสุรา. เชียงใหม่: วนิดาการพิมพ์.
หทัยรัตน์ ดิษฐอั๊ง. (2550). การสอนการจัดการกับความโกรธเพื่อป้องกันการเกิดพฤติกรรมก้าวร้าวในผู้ป่วยจิตเภท โรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์ (การศึกษาอิสระปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Novaco, R. W. (1975). Anger control: The development and evaluation of an experimental treatment. Lexington Books.
Novaco, R. W. (1994). Anger as a risk factor for violence among the mentally disordered. In J. Monahan & H. J. Steadman (Eds.), Violence and mental disorder: Developments in risk assessment (pp. 21–59). The University of Chicago Press.
Schuckit, M. A. (2005). Alcohol-related disorders. In B. J. Sadock, V. A. Sadock, & P. Ruiz (Eds.), Kaplan & Sadock’s comprehensive textbook of psychiatry Vol. 1 (pp. 1168–1188). Baltimore, MD: Lippincott Williams & Wilkins.
Yudofsky, S. C., Silver, J. M., Jackson, W., Endicott, J., & Williams, D. (1986). The Overt Aggression Scale for the objective rating of verbal and physical aggression. The American Journal of Psychiatry, 143(1), 35–39. doi:10.1176/ajp.143.1.35
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Journal of Phrapokklao Nursing College, Chanthaburi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
