The Effectiveness of a Program Promoting Immediate and Continuous Breastfeeding in Conjunction with Family Support at Ban Phai Hospital, Khon Kaen Province
Keywords:
Immediate and continuous breastfeeding promotion, Postpartum mothers, Family supportAbstract
This quasi-experimental research aimed to investigate the effectiveness of a program promoting immediate and continuous breastfeeding in conjunction with family support. The participants consisted of 60 postpartum mothers who gave normal birth at Ban Phai Hospital, Khon Kaen Province. They were equally divided into an experimental group (n = 30) and a control group (n = 30). The research instruments included a program promoting immediate and continuous breastfeeding in conjunction with family support, a personal information questionnaire, a knowledge about breastfeeding assessment form with a reliability of .86, an attitude towards breastfeeding assessment form with a reliability of .85, an intention to breastfeed assessment form, a family involvement in breastfeeding assessment form, and a satisfaction in breastfeeding questionnaire with a reliability of .84. The implementation and data collection were conducted from October to December 2023. Data were analyzed using frequency, percentage, paired t-test, and independent t-test.
The research results revealed that after the experiment, the experimental group had a statistically significantly higher mean score of satisfaction in breastfeeding than before the experiment (t = 13.480, p < .001). After the experiment, the experimental group had statistically significantly higher mean scores of knowledge about breastfeeding, attitude towards breastfeeding, intention to breastfeed, family involvement in breastfeeding, and satisfaction in breastfeeding than the control group (t = 7.830, p < .001; t = 4.330, p < .001; t = 9.130, p < .001; t = 5.140, p < .001; and t = 6.330, p < .001, respectively).
This research suggests that nurses should implement this program promoting immediate and continuous breastfeeding in conjunction with family support for postpartum mothers in the communities. This will help the mothers perform their breastfeeding for six months.
References
กรกนก เกื้อสกุล, นิตยา สินสุกใส, วรรณา พาหุวัฒนกร, และวิทยา ถิฐาพันธ์. (2562). ผลของการสัมผัสแบบเนื้อแนบเนื้อระหว่างมารดาและทารกภายหลังคลอดโดยเร็ว ต่อประสิทธิภาพการดูดนมของทารกและการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวนานหนึ่งเดือน. วารสารพยาบาลศาสตร์, 37(4), 66–78.
กรมอนามัย. (2563). คู่มือส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่สำหรับบุคลากรสาธารณสุข. นนทบุรี: ผู้แต่ง.
ทวนทอง ศรีบุญเรือง. (2551). การรับรู้และความพร้อมของมารดาหลังคลอดที่มีผลต่อการให้นมแม่สำหรับบุตรในระยะ 6 เดือนแรก โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ทองใบ นันทรัตพันธุ์. (2562). ผลการใช้แนวทางปฏิบัติการส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในมารดาระยะแรกหลังคลอด โรงพยาบาลฝาง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารโรงพยาบาลแพร่, 27(1), 25–37.
นิตยา ไชยรัตน์, และศศิกานต์ กาละ. (2565). ผลของโปรเเกรมการพยาบาลโดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีพฤติกรรมตามแผนต่อความตั้งใจในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ของมารดาที่ผ่าตัดคลอดทางหน้าท้อง. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 9(1), 121–134.
มาลีวัล เลิศสาครศิริ, และสาลี่ แซ่เบ๊. (2562). ผลของการสนับสนุนของครอบครัวและการเสริมพลังอำนาจต่อความสำเร็จในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ของมารดาวัยรุ่นครรภ์แรกหลังคลอด. วารสารพยาบาล, 68(1), 29–38.
รักศิริ อาวัชนาวงศ์, และทิพย์วรรณ บุณยาภรณ์. (2563). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่โดยครอบครัวมีส่วนร่วมต่อการรับรู้การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่และแรงสนับสนุนการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่จากญาติตามการรับรู้ของมารดาหลังคลอด. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 28(4), 38–48.
ลักขณา ไชยนอก. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ของมารดาวัยรุ่นหลังคลอดในโรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา (รายงานผลการวิจัย). นครราชสีมา: สำนักวิชาพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
สรชา ตันติเวชกุล. (2543). ผลของการพยาบาลระบบสนับสนุนและให้ความรู้ต่อการรับรู้อุปสรรค ความพึงพอใจและพฤติกรรมในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ของมารดาวัยรุ่น (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2562). ทารกกินนมแม่ดีที่สุด. สืบค้นจาก https://www.thaihealth.or.th/?p=235987
Ajzen, I. (1991). The theory of planned behavior. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50(2), 179–211. doi:10.1016/0749-5978(91)90020-T
House, J. S. (1981). Work stress and social support. Reading, MA: Addison-Wesley.
Karimi, F. Z., Sadeghi, R., Maleki-Saghooni, N., & Khadivzadeh, T. (2019). The effect of mother-infant skin to skin contact on success and duration of first breastfeeding: A systematic review and meta-analysis. Taiwanese Journal of Obstetrics & Gynecology, 58(1), 1–9. doi:10.1016/j.tjog.2018.11.002
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610. doi:10.1177/001316447003000308
World Health Organization. (2021). Infant and young child feeding: Guideline summary. Retrieved from https://apps.who.int/iris/handle/10665/340484
World Health Organization. (2022). Infant and young child feeding. Retrieved from https://apps.who.int/iris/rest/bitstreams/1341846/retrieve
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Categories
License
Copyright (c) 2025 Journal of Phrapokklao Nursing College, Chanthaburi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
