The Effectiveness of Applying the Theory of Planned Behavior to Modify Premature Sexual Intercourse Preventive Behavior in Female Secondary School Students, Mueang District, Kamphaeng Phet Province

Authors

  • Suttiwan Aramreung Faculty of Public Health, Naresuan University
  • Pramote Wongsawat Faculty of Public Health, Naresuan University

Keywords:

Theory of Planned Behavior, Premature sexual intercourse preventive behavior

Abstract

This quasi-experimental research aimed to examine the effectiveness of applying the Theory of Planned Behavior to modify premature sexual intercourse preventive behavior in female secondary school students. The samples were 60 female secondary school students studying at schools in Mueang District, Kamphaeng Phet Province and were equally divided into an experimental group (n = 30) and a control group (n = 30). The research instruments included the applying the Theory of Planned Behavior to modify premature sexual intercourse preventive behavior program, a demographic data form, an attitude towards sexual intercourse in adolescent questionnaire with a reliability of .77, a belief in the expectation of the reference group questionnaire with a reliability of .92, a compliance with the reference group in preventing premature sexual intercourse questionnaire with a reliability of .91, a self-efficacy in preventing premature sexual intercourse questionnaire with a reliability of .81, an intention in preventing premature sexual intercourse questionnaire with a reliability of .87, and a premature sexual intercourse preventive behavior questionnaire with a reliability of .82. The implementation and data collection were conducted from May to July 2020. Data were analyzed using frequency, percentage, paired t-test, and independent t-test.

The research results revealed that after the experiment, the experimental group had statistically significantly higher mean scores of attitude towards sexual intercourse in adolescent, belief in the expectation of the reference group, compliance with the reference group in preventing premature sexual intercourse, self-efficacy in preventing premature sexual intercourse, intention in preventing premature sexual intercourse, and premature sexual intercourse preventive behavior than those of before the experiment (t = 4.255, p < .01; t = 2.449, p < .05; t = 6.595, p < .001; t = 3.010, p < .01; t = 6.021, p < .001; and t = 8.115, p < .001, respectively) and those of the control group (t = 2.538, p < .05; t = 3.496, p < .01; t = 7.167, p < .001; t = 2.536, p < .05; t = 5.385, p < .001; and t = 4.130, p < .001, respectively).

This research suggests that schools or related agencies should adopt this program for female secondary school students in other settings, in order to enhance premature sexual intercourse preventive behavior.

References

นพรัตน์ สโมสร. (2560). ประสิทธิผลของโปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมป้องกันการมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรของนักเรียนหญิงระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ศุภลักษณ์ ศรีธัญญา, วนลดา ทองใบ, และจีราภรณ์ กรรมบุตร. (2562). ผลของโปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตามแผนต่อพฤติกรรมเนือยนิ่งของเด็กวัยเรียนตอนปลายที่มีภาวะอ้วน. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 12(4), 61–74.

สรณ สุวรรณเรืองศรี, โสเพ็ญ ชูนวล, และวรางคณา ชัชเวช. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างการควบคุมตนเอง ความเครียด กับสมดุลชีวิตของหญิงตั้งครรภ์วัยรุ่น. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 7(3), 1–14.

สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดกำแพงเพชร. (2560). รายงานสรุปผลงานตามแผนการตรวจราชการและนิเทศงาน กรณีปกติ รอบที่ 2 ประจำปีงบประมาณ 2561. สืบค้นจาก https://www.kpo.go.th/webkpo/download/kppInspector2561_2_edit25610620.pdf

สำนักอนามัยการเจริญพันธุ์ กรมอนามัย. (2558). สถานการณ์อนามัยการเจริญพันธุ์ในวัยรุ่นและเยาวชน ปี 2558. สืบค้นจาก http://rh.anamai.moph.go.th/download/all_file/index

สุชาติ รัตถา, เรขา อรัญวงศ์, และรัชนี นิธากร. (2558). การพัฒนารูปแบบการป้องกันและแก้ไขปัญหาการตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควรของวัยรุ่นในจังหวัดกำแพงเพชร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 9(2), 142–160.

Ajzen, I. (1991). The Theory of Planned Behavior. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50(2), 179–211. doi:10.1016/0749-5978(91)90020-T

Bernard, H. R. (2000). Social research methods: Qualitative and quantitative approaches. Thousand Oaks: SAGE.

Darabi, F., Yaseri, M., Kaveh, M. H., Khalajabadi Farahani, F., Majlessi, F., & Shojaeizadeh, D. (2017). The effect of a Theory of Planned Behavior-based educational intervention on sexual and reproductive health in Iranian adolescent girls: A randomized controlled trial. Journal of Research in Health Sciences, 17(4), e00400. Retrieved from https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29233954/

Sabouri, M., Shakibazadeh, E., Mohebbi, B., Tol, A., Yaseri, M., & Babaee, S. (2020). Effectiveness of an educational intervention using Theory of Planned Behavior on health care empowerment among married reproductive-age women: A randomized controlled trial. Journal of Education and Health Promotion, 9, 293. doi:10.4103/jehp.jehp_751_20

Schaalma, H. P., Abraham, C., Gillmore, M. R., & Kok, G. (2004). Sex education as health promotion: What does it take?. Archives of Sexual Behavior, 33(3), 259–269. doi:10.1023/B:ASEB.0000026625.65171.1d

Downloads

Published

2024-04-30

How to Cite

Aramreung, S., & Wongsawat, P. (2024). The Effectiveness of Applying the Theory of Planned Behavior to Modify Premature Sexual Intercourse Preventive Behavior in Female Secondary School Students, Mueang District, Kamphaeng Phet Province. Journal of Phrapokklao Nursing College, Chanthaburi, 35(1), 112–125. Retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/pnc/article/view/268097

Issue

Section

Research Report (รายงานการวิจัย)

Categories